DAYS passed by. Ni hindi ko namalayan na malapit na akong umalis dito at bumalik sa dati kong buhay bago ko makilala si Luciel. Nalalapit na ang pasukan at magiging abala ako dahil graduating student ako.
“Kapag nagpasukan na kayo, baka bumalik muna ako ng Manila.” We’re both entertaining the idea of long-distance relationship dahil hindi malayong mangyaring ganoon nga ang mangyari.
Hindi ako nagsalita. Masyado na akong nasanay na parati kaming magkasama kaya ang mapahiwalay sa kanya ay parang kay hirap isipin ngayon. Masasanay pa ba ako na hindi nakikita si Luciel kahit isang araw? God! I sounded so lovesick.
“Okay. Alam ko rin naman na busy ka,” sabi ko sa kanya.
Nakasakay kaming dalawa sa kabayo niya at naglilibot-libot sa farm. Kanina ay nasa farm pa kami ngunit ngayong naigala ko
