KABANATA 22

2652 Words

MASAYA naman kami ni Luciel kahit may pagkakataon na hindi na kami masyadong nagkikita o nag-uusap. Madalas pa nga’y sa telepono lamang ang way namin para makapag-usap. Ganoon siya ka-busy. Ngayon ay nasa Manila siya dahil kailangan daw siya roon. Ako naman ay nagsisimula na ng trabaho ko sa hotel. “Chantria,” pagtawag sa akin ni Ms. Sanchez. Naglakad ako papalapit sa kanya at isang ngiti ang isinalubong niya sa akin. “Bakit po?” tanong ko. “Kinausap ako ng admin kanina, and they want to offer you a job once you graduated na raw.” Lumawak ang ngiti niya sa akin. “Marami ang natuwa sa performance mo and although we seldomly accept intern here, kapag may nakita kaming magagaling ay talagang binibigyan namin ng trabaho. You’re one of those, Chan. Kaya balak namin na kapag tapos ka na sa p

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD