"ยูอิลูก”
ร่างเพรียวเดินเร็วหวังจะไปกอดลูกสาว
"ฮึก.. ไม่ๆ ไม่ค่ะแม่ อย่าเข้าใกล้หนู”
เธอยืนตัวสั่นรีบยกมือห้ามแม่ไม่ให้เข้าใกล้
..............
หนึ่งชั่วโมงก่อน
ฉัตรชฎาหมุนตัวหน้ากระจกในห้องพักสุดหรู ดาวิเด้เลือกชุดนี้ให้เธอสวม เป็นเดรสสั้นกระโปรงพองช่วงเอวจะหลวมเล็กน้อยเขาเดินเข้ามาหาเธอในมือมีวัตถุบางอย่างสายระโยงระยางมองเห็นไม่ถนัดนัก เธอเอียงคอมองภาพผ่านกระจกอย่างสงสัยไม่นานวงแขนล่ำรวบเอวเธอเข้าหาตัว
หมั่บ!!
“ปล่อยนะ จะทำอะไร?!”
เธอออกแรงดิ้นให้หลุดแต่ไม่สำเร็จ เขารีบสอดเครื่องปริศนาเข้าไปใต้กระโปรง
“ฉันว่าจะสวมเครื่องประดับให้เมียไง สวยมั้ย?ฮื้ม”
“อะไร !!"
เครื่องประดับบ้าบออะไรต้องใส่ใต้ร่มผ้า สีหน้าเหี้ยมเกรียมแบบนี้ คงจะเป็นอะไรไปไม่ได้ นอกจาก..
". ละ .. ระเบิด!”
“เก่งนี่”
หัวใจเธอวูบหล่นลงตาตุ่ม
“ไม่นะ ฮึก อย่าทำแบบนี้”
ไม่อยากจะเชื่อ ว่าเขากำลังติดตั้งระเบิดไว้กับ
