ภายหลังการได้รับความช่วยเหลือจากปิฌองอาร์เทอร์ เดอ เซอร์เก้ ให้รอดพ้นจากเงื้อมมือลูกชายของเขา ซานายะ คาโอริถูกส่งมายังเซฟเฮ้าส์ไตล์ญี่ปุ่นสมัยโบราณของตระกูลซานายะโดยปลอดภัย
ร่างสะโอดสะโองก้าวฉับๆขณะบริวารโค้งคำนับตลอดทาง เธอเดินเลียบไปทางระเบียงทางเดินรอบบ้าน แบบไม้ชัดมันวาว ฝีเท้าหยุดยืนหน้าประตูห้องที่มีบอดี้การ์ดคนสนิทของสามียืนอยู่
“เค้าอยู่ข้างในสินะ”
“ครับผม”
เมื่อลูกน้องเปิดประตู เธอรีบก้าวเท้าเข้าไปอย่างใจร้อน
แอ้ดด
“ได้โปรด ช่วยยูอิด้วยนะคะ”
ร่างกำยำนั่งสูบซิการ์ชันเข่าขึ้นหนึ่งข้าง ท่อนบนเปลือยเปล่าลำตัวเต็มไปด้วยลวดลายน่าเกรงขามบ่งบอกถึงอำนาจและความมั่งคั่ง เขาหันมองเธอตาแข็งเหยียดแคลน
“หึ ยังมีหน้าจะมาให้ฉันช่วยอีกเหรอ”
เธอลอบกลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่ ค่อยๆทรุดนั่งทับส้นก้มหน้าลง เว้นระยะห่างจากเขาพอควร
“ถ้าตำรวจไม่ได้อยู่ข้างเดียวกับฉัน คงถูกสอบสวนหนักเรื่องบ่อปลาในโอ
