7
830 Words
สุดหล่อหายใจแรง เพราะ...สายตาดันเหลือบไปเห็นร่องอก ให้ตายเถอะ มือไม้ของเขาสั่นเทาเล็กน้อยถึงปานกลาง ผู้หญิงคนนี้ ทำไมถึงได้เซ็กซี่ทุกอิริยาบถ พอได้เห็น แหนมน้อยก็ทำท่าจะผงาดตามประสาคนหนุ่ม
ศศิธรสังเกตเห็นความผิดปกติของสุดหล่อ เขาหน้าแดง และมือไม้สั่น แปลว่าร่องอกของหล่อนออกฤทธิ์แล้ว
ผู้ชาย ถ้าชอบ ปฏิกิริยาบางอย่างจะแสดงออกมาค่อนข้างชัดเจน ยิ่งเป็นคนหนุ่มด้วยแล้ว เต็มไปด้วยอาการประหม่าอย่างที่สุดหล่อกำลังเป็น
ศศิธรพอเห็นอาการของสุดหล่อเป็นอย่างนั้น หล่อนรู้ว่านี่เป็นสุดยอดของโอกาส ไม่มีอะไรจะเหมาะไปกว่าเวลานี้อีกแล้ว
เขาให้หล่อนช่วยยกประตูเพื่อจะได้ใส่กลับเข้าที่ บานประตูเป็นแบบไม้ ไม่ใช่พลาสติก แค่แกล้งปล่อยให้หลุดมือทับลงบนขาของตัวเองเท่านั้น
เหตุการณ์เกิดขึ้นขณะที่สุดหล่อกำลังเงื้อค้อน ยังไม่ทันได้ทุบลงบนตะปูควง ศศิธรทำตามแผน เนียนซะไม่มี
“โอ๊ย!”
“ป้า!”
“ประตูมันหนีบขาฉัน”
เขาลนลาน เข้ามาช่วยยก หล่อนทำท่าเซ เขย่งขา สีหน้าเจ็บปวดแต่คราวนี้ไม่ใช่เจ็บเล่นๆ หล่อนเจ็บจริง
เล็บเท้าที่เพิ่งทำมาถูกขอบประตูทับจนมีเลือดห้อ
เจ็บจนน้ำตาไหล นึกเคืองตัวเองที่ทำเกินไป
“ผมขอโทษ ผมประมาทไปหน่อย”
“ไม่เกี่ยวกับคุณเลยค่ะ”
สุดหล่อรีบผวาเข้ามาช่วยประคองหล่อนออกไปที่เก้าอี้ มันคือการได้ใกล้ชิดแบบถึงเนื้อถึงตัวเป็นครั้งแรก
มิเสียแรงที่อุตส่าห์อัดน้ำหอมชั้นดีเพื่อการนี้โดยเฉพาะ
ศศิธรใจเต้น ทั้งๆที่พยายามตั้งสติ แต่หล่อนก็คงไม่ต่างจากสุดหล่อเท่าไหร่ ยิ่งปลื้ม ยิ่งไม่สามารถปกปิดความรู้สึกที่อยู่เบื้องลึกได้
หล่อนไม่สามารถฝืนกฎเกณฑ์ของความรู้สึกข้อได้เช่นกัน
“เลือดห้อเลยใช่มั้ยครับป้า”
“ค่ะ”
“เจ็บมากไหม”
น้ำเสียงของเขาดูห่วงใย
“พอไหวค่ะ”
หล่อนทรุดร่างนั่งลงบนเก้าอี้ที่เขากุลีกุจอเลื่อนเข้ามาใกล้ ก่อนจะก้มลงเพื่อดูเล็บของตัวเอง ระหว่างนั้น ร่องอกของหล่อนก็เปิดวาบ
สุดหล่อถึงกับตาลุกวาว และเผลอกลืนน้ำลายฝืดคออย่างประหลาด อะไรไม่สำคัญเท่ากับ แหนมกำลังจะแผลงฤทธิ์สำแดงความขึงขังอีกครั้ง
น่าขายหน้าที่สุด!
“เอ้อ ต้องทำยังไงถึงจะหายเจ็บ”
“มันไม่เป็นอะไรมากนักหรอก”
“หาน้ำแข็งประคบ ใช่แล้ว เดี๋ยวผมไปเอาน้ำแข็งมานะ”
“มันมีอยู่ในตู้เย็น”
“โอเคครับ”
เขาผละจากไป ตอนที่เขาพยายามผละจากไปอย่างรวดเร็ว แต่ไม่เล็ดลอดจากสายตาของศศิธร หล่อนแอบเห็นแหนมของเขาตุงหน้าขา!
น่าปลดกระดุมอีกสักเม็ด ไหนๆก็ไหนๆแล้ว หล่อนบอกตัวเองแล้วไม่ลังเลที่จะทำ เพราะเมื่อโอกาสมาถึงแล้วถ้าไม่รีบคว้าเอาไว้ จะไม่มีโอกาสดีๆแบบนี้เป็นครั้งที่สองอย่างแน่นอน
ศศิธรปลดกระดุมออกอีกเม็ด ทำให้มองเห็นดอกบัวบะลักกั่กของหล่อนเหมือนจะหลุดออกมาทั้งสองเต้า
ยิ่งได้ยั่ว ยิ่งคึก เลือดสาวใหญ่ร้อนฉ่าขึ้นเอง และทวีความเร่าร้อนขึ้นเมื่อได้อยู่ใกล้ชิดกับชายหนุ่มที่ทำให้หล่อนสูญเสียความเชื่อมั่นอย่างสุดหล่อสมพร
คนอะไรไม่แค่หล่อ แต่น้ำใจยังงาม และที่สำคัญกว่านั้น ดุ้นใหญ่เวอร์!
แค่คิดก็เสียววูบแล้ว
เขากลับมาพร้อมกับห่อผ้า ในนั้นคงเป็นน้ำแข็งก้อนที่แกะออกมาจากช่องฟิต ไม่รู้มันจะใช้ได้หรือเปล่าสินะ ศศิธรไม่เคยซุ่มซ่าม ย่อมไม่เคยได้รับอุบัติเหตุแบบไร้สาระอย่างที่กำลังเป็นอยู่นี้ ไม่เคยเลยแม้แต่ครั้งเดียว หล่อนจึงไม่มีประสบการณ์
วินาทีนี้รู้เพียงอย่างเดียวว่า... การลงทุนมีความเสี่ยง!
ชายหนุ่มเดินมาถึง สภาพของเขาเวลานี้ดูน่าสงสารมาก เพราะพยายามจะทำให้แหนมหยุดแข็ง ซึ่งมันเป็นเรื่องยากมากสำหรับคนหนุ่มผู้เต็มไปด้วยพลังอย่างเขา
แข็งแล้วลงยาก
อุตส่าห์คิดเรื่องซีเรียสเพื่อกดดันแหนม ไม่มันคึกจนสุดความสามารถจะควบคุม และในระหว่างที่ไปงัดน้ำแข็งก้อนออกจากช่องฟิต เขาทำสำเร็จบ้างแล้ว นึกไม่ถึงว่าพอเดินกลับมา สายตาเจ้ากรรมดันเหลือบไปมองในมุมคว้านลึกของหญิงสาว
อุ๊แม่เจ้า!
เต้า... เต้าชัดๆเต็มสองลูกตา!
แหนมผงาดขึ้นอีกครั้งแบบกดไม่ลง และมือไม้ก็สั่นเทาเกินกว่าจะระงับเอาไว้ไหว น้ำแข็งก้อนที่ห่อด้วยผ้าหลวมๆก็หลุดออกมาจากห่อผ้า ร่วงกราวในบัดดลนั้น!
ก้อนอื่นๆร่วงลงที่พื้น แต่ปัญหาก็คือ มีอีกหลายก้อนหล่นลงไปในเสื้อของศศิธร!!
- Writer
