1
ภาพความยุ่งยากวุ่นวายของเพื่อนคนล่าสุดที่หล่อนเพิ่งจากมา ทำให้ ศศิธร ตัดสินใจได้ว่าหล่อนจะไม่มีครอบครัว และไม่คิดจะมีอีกแล้วจนชั่วชีวิต
หล่อนจะใช้ความโสด แม้ไม่สด ให้คนไม่โสดทั้งหลายได้อิจฉา
ผู้หญิงอย่าหยุดสวย หล่อนดูแลตัวเองดีขึ้น ไม่ปล่อยเนื้อปล่อยตัว บวกกับอาชีพที่ต้องพบปะลูกค้าหลากหลาย หล่อนจึงต้องฟิตทั้งสภาพร่างกายและจิตใจ
40 แล้ว หล่อนจึงดูเหมือนกับสาวเพิ่งอายุสามสิบเท่านั้น หน้าอ่อนกว่าอายุจริงนับสิบปี แค่นี้ก็ถือว่าเป็นกำไรของชีวิตแล้วละนะ
หล่อนไม่สดหรอก ผ่านมาบ้างเรื่องความรัก กับผู้ชาย ว่ากันว่าผู้ชายมีเซ็กซ์เพื่อแลกรัก ส่วนผู้หญิงมีรักแล้วค่อยมีเซ็กซ์ แต่สำหรับหล่อน... คงไม่ต่างกัน
ผู้หญิงแค่เก็บงำทุกเรื่องเอาไว้ได้ดี ไม่มีใครมาป่าวประกาศหรอกว่าได้ฟันผู้ชายมาแล้ว (แม้จะมี) แต่คงไม่ใช่หล่อน
นักฆ่าที่แท้จริง เก็บเขี้ยวเล็บเอาไว้อย่างมิดชิด
นักฆ่ากับนักรักคนจริงย่อมไม่ต่างกันมากนัก
วันหนึ่ง บอสใหญ่มีข้อเสนอ...ในท่ามกลางที่ประชุม
“ผมอยากให้คุณไปเป็นผู้จัดการสาขาที่ต่างจังหวัด”
“คะ”
หล่อนหลุดปากเสียงสูง เพราะ...หล่อนคือคนเก่งที่สามารถลุยงานได้ในเมือง ไม่ใช่ในต่างจังหวัดที่ไม่คุ้นเคย รู้กันทั้งออฟฟิศนั่นแหละว่าหล่อนคือสาวเมือง ผู้ชื่นชอบวิถีชีวิตความเป็นคนเมืองสุดๆ หล่อนอินเทรนด์... จะให้หล่อนไปเป็นใหญ่ในต่างจังหวัด
สายตาทุกคนหันมามองศศิธรราวนัดหมาย บ้างกำลังคาดคะเนอยู่ในใจว่าหล่อนคงเลือกที่จะไม่ไป เพราะ....แท้จริงแล้วฐานะทางบ้านของหล่อนก็ไม่ได้ยากจนอะไร ต่อให้หล่อนลาออกไปอยู่บ้านเฉยๆก็มีกินไปจนวันตาย
ศศิธรเชิดคอ... ใช่ หล่อนก็เดาความคิดของคนในออฟฟิศออกว่า หล่อนจะมีคำตอบให้เจ้านายข้อไหน แต่คนอย่างหล่อน บางครั้งลูกบ้าก็มีในระดับเหลือเฟือ
“ยินดีค่ะบอส”
“อุ๊ต๊ะ!” บอสอุทานอย่างดีใจ “ผมดูคนไม่ผิดจริงๆ คุณนี่สุดยอดหญิงของบริษัทเรา คุณคือปูชนียบุคคล...”
ศศิธรยิ้มแห้งๆ “พอเถอะค่ะบอส ขืนพูดต่ออีกคำเดียว ฉันลาออก”
บอสต้องรีบหุบยิ้ม เก๊กหน้าขรึมดังเดิม แล้วเลื่อนซองตรงหน้าไปให้หล่อน “นี่คือจดหมาย ผมต้องการให้คุณไปแนะนำตัวกับลูกค้ารายสำคัญที่สุด เค้ากำลังจะสร้างเรือนหอราคาเฉียด 100 ล้าน”
“เรือนหอร้อยล้าน!”
ที่ประชุมอุทานออกมาราวนัดหมาย เพราะถ้าศศิธรสามารถกล่อมลูกค้ารายสำคัญมูลค่านับร้อยล้านบาทนี้ได้สำเร็จ ไม่ต้องห่วงว่า หล่อนไปโลด อะไรมาฉุดไม่อยู่แน่
ศศิธรชูคออีกครั้งก่อนตอบ “ฉันทำได้ค่ะ ขอให้เชื่อมือศินะคะบอส”
“งานสำคัญระดับนั้น ทำไมถึงได้มอบหมายให้ยัยแก่นั่นไปทำคะบอส”
เลขานุการิณีหน้าห้องของบอสละสายตาจากหน้าจอ มองหญิงสาวที่เดินนวยนาดเข้ามาแล้ววางสองมือลงบนไหล่ของเขา
“ผลงานของศศิธรเข้าตาบอร์ดใหญ่ ผมนี่แหละจะหลุดจากตำแหน่ง ถ้าไม่ให้งานนั้นไปทำ”
“แล้วถ้าเกิดทำสำเร็จล่ะคะ”
“ไม่มีวันสำเร็จอยู่แล้ว”
“ทำไมคุณถึงได้มั่นใจนักล่ะคะ”
“เพราะผมรู้จักคนคนนั้นดี รู้จักมาตั้งแต่รุ่นพ่อแล้ว”
“เขาเป็นใครคะ”
“สมพร... คุณสมพร โคตรสร้างเพชร”
“อื้อหือ ท่าทางรวยจริง”
“พันล้านพอไหม ทรัพย์สินโดยประมาณ”
“ว้าว”
เสียงอุทานของเลขานุการิณีผู้ไม่เหมาะกับการทำงานในตำแหน่งสักเท่าไหร่ แต่หล่อนค่อนข้างเชี่ยวชาญท่วงท่า...
โดยเฉพาะเวลาหล่อนนั่งบนตักแล้วบดขยี้ ทำเอาหนุ่มใหญ่อย่างบอสถึงกับลืมเมียที่บ้านไปเสียสนิท เงินทองที่ควรจะให้ทางบ้านถูกแบ่งมาจ่ายค่าคอนโด ค่ารถ และอื่นๆ รวมทั้งความรักก็ต้องแบ่งเป็นสองอีกด้วย
“ผมว่าเราอย่าสนใจเรื่องของคุณศศิธรเลยน่า มาสนเรื่องระหว่างเราดีกว่า”
“โน”
“ทำไมล่ะ”
“ติดไฟแดงค่ะ”
“โห”
“แต่ปากยังอยู่นะคะบอส”
เลขานุการิณีผู้เกิดมาเพื่อจะทำลายความเป็นชายไม่ใช่แค่พูด หล่อนทรุดร่างคุกเข่าแล้วหมุนเก้าอี้ของบอสให้หันมาตรงหน้าของหล่อน ก่อนจะเริ่มต้นด้วยการลูบมือที่เป้าของบอส ริมฝีปากของหล่อนเผยอยิ้ม ดวงตาฉ่ำวาว เป้ากางเกงของบอสเริ่มตุง เพราะความเป็นชายรับรู้และตื่นขึ้นจากการสัมผัสด้วยมือของหล่อน
“อีกสิบนาที แขกจะแวะมา”
“ไม่ถึงสิบนาทีหรอกมั้งคะบอส ไม่แตกในห้านาที หนูให้coppyสองที”
หล่อนกล่าวอย่างมั่นใจ แล้วรูดซิบ ปลดปล่อยแก่นกายของเขาให้ออกมาสูดอากาศข้างนอก สีหน้าของหนุ่มใหญ่เริ่มเหยเกเมื่อหล่อนครอบริมฝีปากกลีบสวยลงไปรูดเนื้อเอ็น มือของหล่อนเร่งอีกแรง ไม่เกิน 2 นาทีหลังจากนั้น กะทิขาวขุ่นก็ทะลักเข้าสู่ลำคอของเลขาฯสาว
หล่อนเลียแท่งแล้วหงายแหงนใบหน้ามองเขาอย่างหวานฉ่ำ “เป็นไงคะบอส”
“สุดยอด”
หนุ่มใหญ่จูบหล่อนหลังน้ำรักของเขาถูกหล่อนกลืนจนหมด เพราะอย่างนี้...เมียที่บ้านจึงเป็นแค่วัตถุโบราณที่วางอยู่บนหิ้ง!