"คุณเค้กคะ พายองุ่นหมดแต่ลูกค้าอยากได้ ทำยังไงดี"
เสียงพนักงานคนหนึ่งในร้านดึงความสนใจผมไป
ผมมองตามเสียงนั้นจนเจอเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอไว้ผมยาวประบ่า ใบหน้าจิ้มลิ้ม สวยหวานฉบับเจ้าของร้านเบเกอรี่ และถ้าผมไม่ได้จำคนผิด
ผมว่าผมคุ้นหน้าเธอ อีกอย่าง ชื่อที่พนักงานอีกคนเรียกก็คุ้นหูจนไม่น่าจะเป็นเรื่องชื่อซ้ำหรือคนหน้าเหมือน
แช๊ะ!!
ผมเสียมารยาทกดถ่ายรูปเธอทันที ก่อนจะส่งไปยังแชทคนที่ผมกำลังคุยด้วย
Center : ใช่รุ่นพี่มหาลัยเราเปล่าวะ
ผมถามไอ้กรุงโซลและไม่นานก็มีคนตอบกลับมา แต่โคตรจะพีคคือแม่งไม่ใช้ไอ้เพื่อนผมไง
Krungsoul love my wife : รุ่นพี่ที่โซลเคยจีบเหรอคะ เฮียเซน
ฉิบหาย!!
แก้มใสเมียไอ้โซลตอบ แล้วแบบนี้คงไม่ทะเลาะกันใช่ไหม เห็นไอ้โซลบอกเมียมันกำลังท้อง แล้วผู้หญิงเวลาท้องแม่งอารมณ์แปรปรวนด้วยสิ
Center : สวัสดีน้องแก้ม นั่นพี่ที่มหาลัยเก่าจริงๆ ไม่มีอะไรในก่อไพ่ค่ะ
ผมรีบอธิบา
