"นอกจากแก้มใสเธอยังมีนายนุเป็นเพื่อนนี่" เมื่อมาถึงร้านกาแฟริมทางที่เปิดอยู่ไม่ไกลสุสานเท่าไหร่กรุงโซลก็รีบเข้าเรื่องทันที "นุ?" เซนเตอร์พยายามคิดแต่เขาคิดไม่ออก "นุชาไง ที่เป็นตุ๊ดน่ะ" "อ๋อ นึกว่าใคร" เซนเตอร์พยักหน้าหงึกๆ เมื่อจำได้แล้ว เป็นเรื่องธรรมดาที่เซนเตอร์จะไม่รู้จักผู้ชายที่ชื่อนุ เพราะเขาเคยเจอแต่สาวประเภทสองที่อยู่ในแก๊งนาเดียร์ชื่อนุชชี่ "กูไม่มีเบอร์" เซนรีบส่ายหัวอย่างจนหนทาง "แต่กูว่าคงไม่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะรายนั้นเกลียดนาเดียร์เข้าไส้" กรุงโซลรีบเสริม "แล้วกูจะตามจากที่ไหนวะ" เซนเริ่มหัวเสีย "ครอบครัวเธอ" "กูไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ เท่าๆ ที่เซ้นส์กูบอก เรื่องนี้ไม่มีใครรู้แถมไม่ระแคะระคายเลยด้วยซ้ำ" เขาบอกกรุงโซลเผื่อเพื่อนคนนี้จะใช้สมองอันน้อยนิดที่มีช่วยเขาจัดการเรื่องนี้อีกแรง “แล้วมึงคิดว่ากูจะตามเจอ?” เซนเตอร์ก็ไม่ได้คิดหรอกว่ากรุงโซลจะตามเจอ แต่สองหัวด