จองจำ : 12

1552 Words

เฮียตีสองพาผมขับรถมายังร้านที่ลูกน้องแกบอกว่าเด็ดไม่ถึงยี่สิบนาที ผมยังนั่งอยู่ในไลแคนลูกรักที่ชอบขับไปไหนมาไหนด้วยหัวใจที่เต้นรัว แค่มองตรงไปยังป้ายชื่อร้านที่มีตัวหนังสือไม้แกะสลักสวยงาม 'เค้กหวานเบเกอรี่' ผมก็หางคิ้วกระตุก "ไม่ลงไง?" เฮียตีสองสะกิดไหล่ทำให้ผมได้สติ "ร้านนี้?" ผมถามย้ำอีกครั้ง "เออ ไม่ร้านนี้กูจะพามาทำไมวะ" เหมือนเฮียผมจะโมโหหิว แค่ถามเพื่อความแน่ใจอีกรอบ ทำเสียงฉุนกลับมาซะได้ ปึง! สุดท้ายผมก็ต้องลงจากรถเดินตามนายตำรวจยศสารวัตรเข้าไปในร้านตอนเวลาเกือบเจ็ดโมงเช้า กรุ๊งกริ๊ง!! "เค้กหวานเบเกอรี่ยินดีต้อนรับค่ะ" ทันทีที่เฮียตีสองผลักประตูกระจกใสที่มีสติ๊กเกอร์ลายขนมเค้กแปะเต็มไปหมดเข้าไป เสียงพนักงานผู้หญิงก็กล่าวทักทายก่อนจะพาพวกผมเดินไปนั่งมุมในสุดของร้านที่ติดฝั่งกระจกมองเห็นวิวสวนดอกไม้ "เป็นไง บรรยากาศดีใช่ไหมล่ะ" เฮียตีสองถาม ผมได้แค่พยักหน้าตอบ ก่อนจะมองไปรอบๆ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD