Sandalyeye bağlı olduğum ilk andan beri hiç bu kadar çözülmek istememiştim. İçinde bulunduğum durum ve olacaklar beynimde bir fırtınaya sebep olurken nefes almayı bile unutur bir hala geldim. Yerimden ayrılamıyordum, cümlelerim yetersiz kalıyordu ve ben birazdan herhangi bir silahın patlayacağına adım kadar emindim.
Bütün silahlar karşı taraftaydı, Ceylin'in elindeki ipler yetersizdi. Tek başındaydı, tek başına güçsüz göründüğü kadar güçlü gibi de görünüyordu. Ama bu sahte bir güçtü, öfkesi ona sahte bir güç armağan etmişti.
Farkında bile değildi.
O kadar üzülmüş ve korkmuştu ki işin sonunda düşünemez ve idrak edemez bir hale gelmişti.
"Onu rahat bırak." diye bağırarak öfkeyle öne atıldı Devin, silahı titreyerek doğruldu. "Gebertirim seni!"
"Gebert!" diye yanıtladı Ceylin, tavırları g
