จัดหนักรักยัยตัวแสบ

2. คู่กัดหรือคู่กัน

ทิวTalk

ด้านผมที่เห็นเธอออกมาจากหอ หน้าตาถือว่าสวยไร้ที่ติเลย ทำไมพึ่งมาเจอทั้งที่อยู่ในม.เดียวกัน การแต่งตัวของเธอบ่งบอกชีวิตของยัยนี่คงจะดูเรียบๆ ใส่เพียงเสื้อคลุมตัวใหญ่สีดำกับกางเกงยีนส์รองเท้าผ้าใบ ตัดกับผู้หญิงในคณะบัญชีคนอื่นที่ผมเคยลิ้มลอง

"นายต้องการอะไรว่ามา"

"ฉันเป็นรุ่นพี่เธอนะโลมา ขึ้นรถสิ"

"จะพาไปไหน หลอกฉันไปขายหรือป่าวใครจะรู้"

"สภาพนี้ฉันจะทำอะไรเธอ"

เธอส่ายหน้าจำยอมขึ้นมานั่งข้างคนขับ ตลอดทางหน้าบึ้งตึงทำให้ผมอยากแก้เข้าไปอีก

"นายจะพาไปไหนฉันต้องกลับไปอ่านหนังสือ"

"ที่ที่ของฉัน"

แล้วดูเธอสิ ทำหน้างงเข้าไปอีก

เอี๊ยด!!!รถหรูจอดหน้าผับแห่งนึง ดูภายนอกใหญ่โตทีเดียว

"ลงสิ หรือคิดว่าจะมีพระเอกเดินมาเปิดประตูรถให้อย่างในหนัง"

"ป่าวแค่คิดว่าจะมีคนบ้ามาทำอะไรบ้าๆหรือป่าว"

ฉันหัวเสียอย่างมากเวลาที่นายนี่กวนประสาทพร้อมหน้ากวนบาทา เลยลงจากรถเดินตามเค้ามา

"แขนฉันเจ็บแล้วเธอต้องมาช่วยงานฉัน"

"งานนาย???ที่นี่มีงานของนายด้วยน่ะหรอ"

พอเดินเข้ามาในนี้ถูกแยกออกเป็นชั้นๆ ชั้นล่างมีโซนเป็นผับ ช่วงบนคงจะเป็นบาร์นั่งกินสงบๆ

"นายครับ แขนไปโดนอะไรมาครับ"

ชายคนนึงใส่ชุดสูทสีดำวัยน่าโตกว่าพวกเราสักหน่อยรีบมารับ

"แมวตัดหน้ารถ แต่ดีเหยียบมันตายไปละ"

ก็ยังไม่วายเหล่ตามองมาที่ฉันแทบจะเขมือบ

"นี่คือตุลคนดูแลที่นี่แทนฉัน"

"สวัสดีค่ะโลมานะคะ"

"เธอจะเป็นผู้ช่วยฉันอีกคน"

พูดจบเค้าก็พาฉันขึ้นมาที่บนสุดห้องทำงานของเค้า

"นายเป็นเจ้าของที่นี่หรือไง"

"ขนาดนี้ละเธอซื่อบื่อหรอ"

"แล้วจะให้ฉันทำอะไรละขอบอกก่อนเลยนะเต็มที่ฉันให้นายใช้ถึง4ทุ่ม"

"เธอจะบ้าหรอโลมา ผับเปิดตลอดคืนเอาเป็นว่าเสร็จเมื่อไหร่ก็กลับเมื่อนั้น"

นายทิวนั่งลงเซ็นเอกสารที่โต๊ะทำงานพร้อมกับสลับดูกล้องวงจรบนจอใหญ่

"พวกเพื่อนฉันมาละ เธอตามไปด้วย"

"นี่มาใช้งานหรือเป็นคนติดตามกันแน่นี่"

แค่ฉันพูดยังไม่จบนายนั่นก็ลุกออกไปละ คิดว่าจะสั่งอย่างเดียวหรือไง

"อ้าวน้องโลมา มาที่นี่ด้วยหรอ"

"สวัสดีพวกพี่นะคะ"

ฉันยกมือไหว้พวกเพื่อนเค้า แต่งตัวต่างจากตอนอยู่ม.อย่างมาก คงจะเป็นเสือผู้หญิงกันสินะถึงได้มีสาวๆคอยดูแลแทบจะสิงกันอยู่แล้ว

"เออดีวะตั้งแต่รถล้มเธอยกมือไหว้ฉันบ้างยัง"

"ฉันไหว้คนที่สมควรนับถือเท่านั้น"

"เอ่อเอาเป็นว่ามาๆเรามานั่งทานกันดีกว่า"

กล้าพูดตัดบทขึ้นก่อนจะกัดกันมากกว่านี้

"งั้นฉันขอใช้น้องโลมาหน่อยสิ ไปเอาคอกเทล วิกกี้เข้มๆ แล้ววอดก้า"

เสียงท้าทายมาก

"ค่ะ"

ก็เคยได้ยินบ้างแหละเพราะผลไม้ที่สวนฉันส่งออกก็ไปทำพวกนี้ด้วย คงจะคิดว่าโลมาคนนี้จะซื่อบื่อละสิ

"พี่คะขอคอกเทล วิกกี้ แล้ววอดก้าขอเด็ดๆทั้งหมดเลยนะคะ"

พอได้ยินคำสั่งบาร์เทนเดอร์ก็เตรียมอย่างชำนาญ ก่อนจะยกถาดใหญ่ให้ฉันถือมา แต่!!!มันหนักมาก

มือเรียวถืออย่างระวังจนมาถึงโต๊ะ

"ทั้งหมดนี่ที่นายสั่ง"

"ใช่ฉันสั่งแต่หมายถึงรวมมาในแก้วเดียว"

"แก้วเดียว/แก้วเดียว"

ใช่เพื่อนเค้ายังแปลกใจ มันจะเป็นแก้วเดียวได้ยังไงอะ

"ไอทิวจะแก้วเดียวได้ไงวะ"

"ก็กูนึกอยากจะกินแก้วเดียวไง"

"กินอย่างนี้แหละวะเดียวมึงก็น็อคหรอก"

"เธอรับผิดชอบสิ"

"หืม...อะไรคือรับผิดชอบ"

ฉันเอียงคอถามอย่างสงสัย

"กินสิ"

น้ำเสียงบังคับ

"เฮ้ยจะมากไปละนะฉันไม่ยุ่งกับของพวกนี้"

"แล้วไงเธอผิดคำสั่งเองนี่"

"เดียวกูกินแทนน้องเองวะ"

กล้าทำท่าจะยกแก้วขึ้น

"อ้อลืม..ใช้มารยาสินะพอถึงทางตันก็หรอกให้คนอื่นทำแทน"

"แรงไปป่าววะไอทิว"

"นั่นดิ"

"นี่ฉันไปฆ่าคนของนายตายหรือไง ถึงได้โกรธแค้นขนาดนั้น"

บอกแล้วโลมาฆ่าได้แต่หยามไม่ได้ ฉันหยิบแก้วยกขึ้นทั้งสองข้างแล้ว

ซ่าาาส!!!

ฉันสาดใส่หน้านายนั่นทันที

"ยัยตัวแสบ เธอกล้าดียังไง"

เพื่อนๆรีบดึงแขนเค้าที่ลุกขึ้นอย่างโมโห

"สำหรับที่นายบังคับฉันมาทำเรื่องไร้สาระ"

"ได้!!"

"ว๊าย!!ปล่อยฉันนะ"

"ใจเย็นดิวะไอทิว"

"สงสารน้องวะไอกล้า"

นายทิวกระชากฉันไปอุ้มขึ้นพาดบ่า แล้วกัดลงที่สะโพกฉันอย่างแรง

"ฉันเจ็บนะไอบ้า!!"

"ไอบ้าหรอได้"

จนเดินไปที่ห้องทำงานเค้า พึ่งรู้ว่ามีห้องนอนอยู่ในนั้นด้วย

ทิว talk

ผมกะว่าแกล้งยัยนั่นเฉยๆเพราะดูทำหน้ามั่นใจขนาดนั้น แต่ใครจะคิดละครับ ว่าจะกล้าฉีกหน้าผมต่อหน้าเพื่อนๆแล้วลูกน้องที่มองดูอีก ถ้าไม่สั่งสอนใครจะนับถือเจ้านายต่อ

ตุ๊บ!!!

ผมเหวี่ยงเธอลงบนโซฟา

"โอ้ย..ฉันเจ็บนะนายทิว"

"กล้าดียังไงมาทำกับฉันแบบนี้"

"แล้วนายกล้าดียังไงมาทำให้ฉันเสียเวลา"

ผมเหยียดแขนดันกับโซฟากันเธอลุกหนี ดูโลมาตัวนี้พึ่งจะรู้สึกกลัว ทำให้นึกขำไปอีก

"นายจะทำอะไร"

"เรียกฉันว่าพี่สิ"

"นายจะทำอะไรนายทิว"

"หืม.."

ผมเลิกคิ้วถามอีกครั้ง ดูออกนะว่ากลัวผมแต่ยังแกล้งสู้อีก

"พี่ก็พี่"

"พี่ทิว??"

"พี่ทิวปล่อยโลมานะคะ"

พอได้ยินเสียงเล็กๆประโยคนี้ บวกกับสายตาอ้อนวอนใสๆ ใจนี่หวิวขึ้นมาทันที

"ได้. แต่ว่า??"

"ว่า??"

"ถอดเสื้อให้ก่อนสิ เปียกขนาดนี้แถมแขนยังเจ็บอีก"

จากนั้นมือเรียวก็ปลดกระดุม โดยที่หลับตาปี๋ไว้

"ทำไมหุ่นฉันไม่น่ามองหรอ"

"มันโป๊ก็ไม่สมควรมองไหมอะ"

จนปลดเสร็จเธอก็พลักผมออก แล้วจับเสื้อถอดให้

"ทำแผลก่อนแล้วค่อยใส่"

"ห๊ะ.."

"ก็ทำแผลด้วยมันเปียกแล้ว"

เธอลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวสีขาวในตู้เสื้อมา

"จะให้ฉันแก้ผ้าทั้งตัวหรอ"

"นี่นายบ้าป่าวเนี้ย ชูมือขึ้น"

ผมก็ทำตามคำสั่งนะ สรุปโลมาตัวแสบเอาผ้ามาพันรอบอกแกร่งไว้กันโป๊แค่นั้นหรือ จนผมเผลอหลุดขำ

"ฉันเป็นผู้ชายแค่ถอดเสื้อไม่เสียหายด้วยซ้ำ"

"แต่มันโป๊นายเข้าใจไหม"

"เรียกพี่สิต่อไปนี้ บางทีฉันอาจจะไม่ใช้เธอทั้งเดือนก็ได้นะ"

คนตัวเล็กหน้าแดงจัดต้องก้มหน้าก้มตาทำแผล คงจะเขินอายไม่น้อย

หลังจากที่เห็นซิกแพคของนายทิวแล้ว หน้าฉันทำไมต้องร้อนผ่าวด้วยละ ขืนเป็นแบบนี้โลมาที่สดชื่นต้องละลายตายแน่เลย

"เสร็จละงั้นฉันกลับละนะ"

"เธอจะกลับยังไงแท็กซี่น่ะหรอ"

"ก็คงต้องเป็นอย่างนั้น"

"ไม่คิดจะโดนฉุดหรือไง นี่มันผับนะมีแต่คนเมาไม่ก็พวกตัณหา"

มันทำให้ฉันฉุดคิดได้

"แล้วนายจะกลับตอนไหนละ คือฉันต้องรอใช่ไหม"

"งั้นรอสักพักฉันลงไปตรวจอะไรนิดหน่อยเดียวจะไปส่ง"

พูดจบเค้าเดินออกจากห้องไป

7.00น

ฉันลืมตาตื่นอย่างงัวเงีย กว่าจะได้นอนเมื่อคืนก็ดึกมากละ ขอเถอะวันนี้ให้มีอะไรดีๆบ้างสิ

ติ่ง ติ่ง!! เสียงข้อความของน้องสาวสุดที่รักของฉันดังขึ้น

Thale:ตัวได้คนติววิชาคำนวณหรือยัง

(ฉันลืมไปสนิทว่าวิชาคำนวณคะแนนไม่ค่อยดี ต้องขอร้องให้ทะเลน้องสุดที่รักหาคนเก่งๆในคณะแพทย์มาติวให้)

Loma:ยังเลยเจอแล้วหรอทะเล

Thale:ใช่เลยทะเลซะอย่าง

Loma:งั้นเอาไลน์มาเดียวจะแอดไปคุย

Thale:เค้าส่งให้ตัวละนะ ที่สำคัญคนดังด้วยดีนะเนี้ยที่รู้จักกับเพื่อนพี่เค้า

พอจบบทสนทนาฉันก็แอดไลน์ไปคุยทันที รูปโปรไฟล์ดูแบดๆดำมองไม่มองรู้เลยว่าใคร

ทิว talk

จู่ๆเสียงไลน์ผมก็ดังขึ้น พร้อมกับรูปโปรไฟล์ที่เป็นการ์ตูนปลาโลมา

Loma:สวัสดีค่ะ ยังรับติวหนังสืออยู่ไหมคะ

(น่าแปลกใจมากคนอย่างผมเนี้ยนะจะติวหนังสือให้ใคร ยังไงซะวิชาไหนผมก็ได้เอตลอด)

Thiw:ไปเอาไลน์มาจากไหน วิชาอะไร

Loma:น้องสาวบอกว่าติดต่อจากเพื่อนอีกทีค่ะ วิชาคำนวณ สะดวกติวเมื่อไหร่คะ?

(ผมก็อดสงสัยไม่ได้ทั้งรูปและชื่อที่แปลว่าโลมา จะใช่คนเดียวกันไหม)

Thiw:ขอดูรูปตัวจริงหน่อยเผื่อเป็น18มงกุฎ

Loma:ส่งรูปภาพ

(เฮ้ย!!ใช่เลยเป๊ะเลยอะไรจะบังเอิญขนาดนี้ จะให้ไม่แกล้งตอบไม่ได้ละ)

Thiw:งั้นขอคิดดูก่อน ถ้าอารมณ์ดีเมื่อไหร่จะนัดมาติว

"อะไรเนี้ยจะจ้างติวหนังสือ ลีลาที่หนึ่งเชียว ชีวิตจะพบคนคุยดีๆไม่ได้หรอโลมา ยัยทะเลนะไปเอาใครมาเนี้ย"

ฉันแทบจะเขกหัวตัวเองลงกับโต๊ะม้าหินอ่อน

"เป็นไรโลมาหน้าบึ้งตั้งแต่เช้าเลยนะ"

กิ่งดาวทัก

"ไหนจะโดนนายนั่นเรียกใช้งานที่ผับเมื่อคืนแถมยังเจอคนติววิชาคำนวณกวนประสาทใส่อีก"

"น่าสงสารเนอะถ้าไม่กลัวแกทำไมไม่พวกฉันสอนไปตั้งนานละ"

"ไหนว่าโลมาจะโดนใช้งานแค่ในม.ไงกิ่งดาว"

ทันทีที่พูดจบพวกเพื่อนๆรีบกอดให้กำลังใจโลมาตัวน้อยอย่างฉันทันที

"เอาน่าอย่างน้อยก็รู้ละว่าเค้าอยู่ที่ไหนบ้าง เผื่อแกหายไปเราจะได้ตามหาถูก"

"ฉันควรจะดีใจหรอมูมู่"

มูมู่ตบบ่าปลอบใจอีกครั้ง

"ใช่สิโลมาผู้น่ารัก"

วันนี้เรียนกว่าจะได้พักทานข้าวก็เกือบบ่ายโมง ทำเอาพวกเราปวดหัวอย่างหนัก

ติ่ง ติ่ง(ข้อความ)

Thiw:มาหาที่โรงอาหารหน่อย

Loma:คณะนายมันไกล ฉันต้องเรียนต่อ

Thiw:หรือจะให้ฉันยกพวกไป

พอนายนั่นพอพิมพ์มาแบบนี้ ฉันต้องชวนพวกเพื่อนไปแหละ ไม่คิดจะเปลี่ยนโหมดโหดเลยใช่ไหม

______

อ้าวนายทิวจะทำอะไรโลมาอีกเนี้ย TTเกิดเป็นโลมาชีวิตไม่ง่ายจริงๆ