"Lyndon, can we talk?"
Napalingon ako kay Veronica nang magsalita siya at sumunod naman kay Lyndon.
"No. I'm with my girlfriend," tugon niya sa malamig na tinig. Napapitlag ako ng mas lalo pa niyang higpitan ang pagkakahawak niya sa kamay ko. Kanina ko pa ito pilit na hinihila ngunit mas lalo niya lamang iyong hinihigpitan. Kung kaibigan lang sila bakit kailangan pa namin magpanggap sa harap niya?
"Okay lang naman, Lyndon. Kaibigan mo naman siya di 'ba?" may pagka-sartiko kong sambit. Tuluyan na niya akong nilingon. Mukhang natuwa pa siya sa sinabi ko. Mapaglarong nakangiti ang kanyang labi.
"No, it's okay, Richel. Siguro sa susunod na lang kami mag-uusap," sabat naman ni Veronica.
Tumikhim ako at ngumiti sa kanya.
"Bakit sa susunod pa, 'e p'wede nman ngayon? Sige na mag-usap na
