Efsa
Otelin dışında durduğumda saat çoktan sekizi geçmişti. Birisi yanımdan geçerken son anda bana çarpmaktan kaçındı. Hızlı bir tempoda yürüyordu, arkasında tekerlekli bir bavul çekiyordu. Özür diledim ve yolundan çekildim.
Kimsenin beni tanımaması ve burada ne yaptığımı sormaması için dua ettim. Sonuçta bir Doruk'tum ve şehrin bu tarafında olmamalıydım.
Yağız'ın gelip gelmeyeceğini bile bilmiyordum. Onu görmek için zayıf bir bahane uydurmuştum. Pahalı ayakkabılarımı geri istiyordum. Kolayca bana gönderebilirdi ya da ben gizlice birini gönderebilirdim.
Gerçek şu ki onu tekrar görmek istiyordum.
Kafamın içinde uyarı sirenleri çalıyordu. Bundan ne hayır gelecekti? Ailelerimiz düşmandı. Birlikte olmayı aklımdan dahi geçiremezdim zaten.
Belki de bunu fazla derin düşünüyordum? Hiçbir şe
