Söylenecek doğru şey gibi görünüyordu ve sessizliği bozmak istemiştim. Öldürülmesinin üzerinden çok uzun zaman geçmemişti ve yakın zamanda sevdiği birini kaybetmiş olan herkese aynı şeyi söylerdim.
Başını iki yana salladı ve bakışlarını kaçırdı. "Bunun hakkında konuşmak istemiyorum. Özellikle seninle bunun hakkında asla konuşmak istemem."
"Neden? Bir Doruk olduğum için mi?" Cevap vermemesi haklı olduğumu söylemeye yetti.
"Babanın ölümüyle hiçbir ilgim yok, Yağız. Bunu sen de çok iyi biliyorsun. Ben ailem gibi değilim. Ayrıca onlar gibi olsam bile, onun ölümünü emrettiklerini bilmiyorsun."
Çenesindeki bir kas seğirdi. "Konuşmak istemediğimi söyledim, Efsa."
Bu konuda kendimi savunmak istesem de cümlesinin sonunda adımı bastırarak söylemesi susmama yetmişti. Yine de benimle hiçbir ilgi
