Aklım ve kalbim ayrı ayrı cümleler fısıldarken aradaydım. Şimdi ne yapacaktım. Bunca yıl hep aklımı kullandım. Ve şimdide aklımı seçmek mantıklı geliyordu. Alperen'in sesi git gide yükselirken seçimimi yaptım. Anında evin kapısına yönelirken üzerime trençkot ve çanta aldım. Telefonum zaten yanımdaydı. Arabamın anahtarını da alıp çıktım. Allah'tan 2 gün önce Ali'm bana araba getirmişti. Yoksa şuan ne halde olurdum. Hızla gaza basarken arkamdan açılan kapıyı gördüm. Ama durmadım. Duramazdım. Beynim ile kalbim çatışmayı bırakmak istemiyordu. Biri bas bas bağırıyordu. Diğeri de onu susturmaya çalışıyordu. Yanaklarımdaki sıcaklık ile ağladığımı fark ettim. Gerçekten ağlıyordum. Birisi için ağlıyordum. Ve o birisi kocamdı. Caddeye çıkıp arabayı park ettim. Ne yapacağıma karar vermeye çalışırken
