Girls wearing Glasses 16
1123 Words
Porsche Talk
หลังจากวันนั้นเราสองคนก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ผมไม่อยากทำให้หม้อแกงอึดอัด ผมกลับมานอนที่คอนโดตัวเองได้เกือบอาทิตย์แล้วละ เธอก็ไม่ได้ติดต่อมาซึ่งผมก็พอรู้ละว่าเธอไม่สนใจผมหรอก
ตู๊ดดดดดดดด
"ครับแม่"
ผมกดรับสายโทรศัพท์จากแม่บังเกิดเกล้าที่นานทีปีหนจะโทรมาที
(ปอร์เช่วันนี้ไปเป็นเพื่อนแม่หน่อยสิ)
"ไปไหนอ่ะแม่"
(ไปบ้านหนูหม้อแกงไงลูก แม่นัดกับแม่หนูหม้อแกงไว้จะไปทานข้าวที่นั้นตอนเย็นนี้)
"เอ่อ ผมไม่ค่อยว่างอ่ะแม่"
ผมหาทางเลี่ยงที่จะเจอหม้อแกงอยู่ เจอแล้วกลัวจะทำใจไม่ได้จับกดลงเตียงทำไง
(ต้องไป โอเคนะลูกบายจ๊ะ 4โมงเย็นมารับแม่ด้วย รักลูกนะ)
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด
เอ่อเนาะพูดเองเออเองเสร็จสรรพแล้วกดวาง เห้อ ผมวางโทรศัพท์แล้วนั่งร่างแบบต่อจนเวลา3โมงครึ่งก็เก็บของแล้วหยิบกุญแจรถไปรับแม่ผมทันที
"ปอร์เช่ลูกทะเลาะกับหนูหม้อแกงหรือเปล่า"
แม่ผมถามขึ้นหลังจากที่ขึ้นรถมาได้สักพัก ผมส่ายหน้าเบาๆ
"เปล่านี่ครับ"
ก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันนี่ แค่ไม่คุยกันเฉยๆ
"เหรอ แม่ก็นึกว่าลูกทะเลาะอะไรกันหรือเปล่า หลังๆมาพ่อบอกว่าลูกเอาแต่ทำงานดึกดื่น แล้วน้ารักก็บอกว่าหนูหม้อแกงซึมๆไม่ยอมคุยกับใคร แน่ใจนะว่าไม่มีปัญหาอะไรกันนะ"
ผมพยักหน้าเบาๆไม่พูดอะไร หม้อแกงซึมๆเหรอ ไม่ใช่หรอกมั่ง เธอต้องดีใจสิที่ผมไม่ไปกวนเธออ่ะ ผมวนรถมาจอดที่ร้านขนมไทย เพราะถ้าเวลานี้ที่บ้านหม้อแกงไม่มีใครอยู่หรอก ผมส่งแม่ผมที่หน้าประตูแล้วก็ไปหาที่จอดรถก่อนจะเดินเข้ามาในร้านก็เจอกับหม้อแกงที่ยืนเหม่ออยู่หน้าเคาน์เตอร์
"หม้อแกง"
ผมเรียกชื่อเธอออกไปแต่เหมือนว่าเธอจะไม่ได้ยินเสียงผมอ่ะ ผมเดินเข้ายืนประจันหน้าแล้วก็โบกมือไปมา
"หม้อแกง หม้อแกง"
เหมือนเธอจะเริ่มรู้สึกตัว สะดุ้งแล้วหันมามองผมเราสองคนมองหน้ากันนิ่งแต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร
"อ่าวลูกๆ มาๆ มานั่งทานข้าวกันแม่มีเรื่องจะคุยด้วยจ้า"
เหมือนเราสองคนหลุดออกจากพะวังหันไปตามเสียง หม้อแกงเดินออกไปก่อนผมก็เดินตามอย่างเงียบๆ
Mawkaeng Talk
ฉันซึมๆหงอยๆมาเป็นอาทิตย์แล้วละ ก็เพราะตาบ้าปอร์เช่นั้นแหละ ไม่โทรไม่ทักไม่ติดต่อมาเลย เหมือนไม่แคร์ฉันสักนิด ปกติมีเหรอจะไม่โทรมา หรือว่าหมอนั้นไม่ได้รักฉันแล้ว จู่ๆวันนี้ก็โผล่มาที่ร้านฉัน เชอะคนเค้าคิดถึงจะตาย แต่มาถึงไม่สนใจฉันสักนิด จะเข้ามากอดมาบอกคิดถึงเหมือนปกติสักนิดก็ไม่มี คอยดูเถอะเย็นชาใส่ฉันเข้าไปเถอะ จะหาผัวใหม่ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย เชอะ
"หม้อแกง ปอร์เช่ หนูสองคนก็ใกล้จะจบกันแล้ว แม่สองคนคิดว่าจะให้หนูสองคนหมั้นกันก่อนเรียนจบค่อยแต่งงานกันดีมั้ยลูก"
แค่กๆๆๆๆๆๆ
ฉันสำลักข้าวที่กำลังทานอยู่ทันที ฉันรีบหยิบน้ำมาดื่มเงยหน้าขึ้นก่อนจะเห็นปอร์เช่มองอยู่ก่อนแล้ว
"ผมไม่มีปัญหาหรอกครับแต่สำหรับหม้อแกงผมก็ไม่รู้เหมือนกัน"
ชิ ใครกันแน่ที่มีปัญหา นายหรือเปล่าละที่ไม่อยากแต่งงานกับฉันแล้วอ่ะ
" หม้อแกงหนูไม่อยากแต่งงานกับปอร์เช่เหรอลูก"
ป้านันท์แม่ของปอร์เช่หันหน้ามาถามฉัน ฉันส่ายหน้าเบาๆ
"หนูว่าถามปอร์เช่ดีกว่ามั้ยคะว่ายังอยากแต่งกับหนูหรือเปล่า"
เราสองคนจ้องตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร
"ถามตัวเองดีกว่าไหมหม้อแกง"
ฉันทะลึงตาใส่หมอนั้น โมโหๆๆ
" นายนั้นแหละถามตัวเองสิ"
ปอร์เช่ยักไหล่ใส่ฉันกวนๆ
"ไม่มีปัญหาอยู่แล้วแต่งพรุ่งนี้ยังได้เลย "
พูดจบก็ยักคิ้วกวนๆส่งมาให้ หึ
" เออแต่งวันนี้ยังได้เลย แน่จริงป่ะละ"
ฉันก็ไม่ยอมเหมือนกันโว๊ยยย เอาเซ่ ลองกันสักตั้งมั้ยละ
"เอ่อใจเย็นๆลูก หมั้นก่อนๆ จบมาค่อยแต่ง"
แม่ฉันอมยิ้มน้อยๆ ก่อนจะสงบศึกระหว่างฉันกับปอร์เช่ ฉันเบ้ปากใส่หมอนั้นเชิดหน้าใส่ หมอนั้นยกยิ้มมุมปากก่อนจะทานข้าวต่อทำเหมือนไม่สนใจฉัน จิ๊ จะเล่นสงครามประสาทกับฉันหรือไง ไอ้บ้าปอร์เช่
Porsche Talk
ผมนั่งทานข้าวไปด้วยอมยิ้มไปด้วย อารมณ์ดีสุดๆ นี่เราสองคนต้องมาทะเลาะกันเรื่องแต่งงาน ไม่ได้ทะเลาะเพราะไม่อยากจะแต่งนะ ทะเลาะกันเพราะเกี่ยงกันว่าใครไม่อยากแต่ง สงสัยอยากเอาชนะผมจนลืมตัวอ่ะนะ ตอนนี้ผมรู้แล้วละว่าหม้อแกงรักผมเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน แต่หมั่นไส้คนปากแข็งจะง้อผมก่อนก็ไม่ได้ กลัวดอกพิกุลจะร่วงหรือไง ขอแกล้งสักหน่อยแล้วกันเหอะ
"แม่ว่าจะให้หมั้นกันเดือนหน้านะลูก เดี๋ยวพรุ่งนี้พวกหนูจะต้องไปลองชุดกันนะ แม่นัดช่างไว้ให้แล้ว ส่วนเรื่องงานพ่อกับแม่จัดการเรียบร้อยไม่ต้องห่วง ลูกๆทำงานอย่างสบายใจเถอะถึงเวลาก็มาหมั้น"
แม่ผมจัดการเสร็จสรรพเรียบร้อยก่อนจะมาถามความเห็นพวกเราอีก ง่ายๆก็มัดมือชกนั้นแหละ แต่ทำดีนะผมชอบ ผมมองหน้าหม้อแกงที่ตอนนี้คงยังไม่หายเคืองผม เบ้ปากล้อเลียนอย่างกับเด็กๆ หึหึ คืนนี้ไปจัดเมียที่ห้องสักหน่อยดีมั้ยน้า ไม่ได้สิผมต้องทำเป็นไม่สนใจไปก่อนเดี๋ยวจะได้ใจ
"ตามนั้นเลยครับ งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวก่อนดีกว่า พอดีมีงานค้างนิดหน่อย แม่ครับเดี๋ยวพ่อจะมารับนะผมกลับก่อนนะครับสวัสดีครับคุณน้า พรุ่งนี้9โมงเช้าจะมารับนะหม้อแกง"
พูดจบผมก็เดินออกไปทันที หม้อแกงอ้าปากค้างมองผมอึ้งๆ หึหึ พรุ่งนี้ก่อนเถอะจะแกล้งให้เข็ดเลย ยัยแสบ
- Writer
