Girls wearing Glasses 15
1119 Words
Porsche Talk
"คุณโตชิ"
ผมหันไปมองหม้อแกงที่ตอนนี้ทำหน้าตกใจ เรียกชื่อหุ้นส่วนของผม ผมหันไปมองคนตรงหน้าที่ตอนนี้กำลังมองเมียผมพร้อมส่งสายตาหยาดเยิ้มมาให้ คำถามที่เข้ามาในหัวตอนนี้คือ รู้จักกันได้ยังไง ผมดึงมือหม้อแกงมาจับไว้แล้วมองคนตรงหน้านิ่ง
"คุณเป็นหุ้นส่วนของที่นี่เหรอคะ"
หม้อแกงถามขึ้น คุณโตชิพยักหน้ายิ้มๆ
"ดีใจที่ได้เจอคุณอีกนะคุณหม้อแกง"
เขาสองคนยิ้มให้กัน แล้วปัญหาคือ กูฟังไม่รู้เรื่องครับ
"รู้จักกันด้วยเหรอ"
พ่อผมมองหน้าหม้อแกงสลับกับคุณโตชิแล้วถามออกไป
"คุณโตชิเป็นลูกค้าร้านขนมนะคะ แหะๆ"
ผมพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจ แต่ทำไมผมรู้สึกว่าหมอนี่มันมองเมียผมแปลกๆ หรือผมคิดไปเอง
" งั้นเชิญนั่งดีกว่าค่ะ เชิญทางนี้เลยค่ะ"
หม้อแกงปล่อยมือจากผมแล้วผายมือเชิญแขกไปนั่งที่โซฟาที่เราจัดเตรียมไว้ก่อนจะคุยรายละเอียดงานต่างๆ
2ชั่วโมงผ่านไป...
Mawkaeng Talk
ทำไมรู้สึกถึงรังสีความน่ากลัวออกมาจากตัวปอร์เช่ตลอด2ชั่วโมงที่นั่งอยู่ด้วยกัน ตาบ้านี่จ้องฉันกับคุณโตชิอย่างไม่วางตาจนฉันทำตัวไม่ถูกแล้วเนี้ย
"งั้นวันนี้พอแค่นี้ก่อนครับ ผมจะกลับไปอ่านรายละเอียดอีกสักหน่อย แล้วเราค่อยนัดคุยกันอีกที"
ฉันก็แปลให้ปอร์เช่กับคุณลุงฟังว่าเขาจะขอกลับไปอ่านรายละเอียดอีกนิดหน่อยแล้วจะนัดกันใหม่อีกครั้ง คุณโตชิขอตัวกลับก่อน แต่ไม่วายหันมาส่งยิ้มให้ฉัน ก่อนจะเอ่ยออกมา
"ไว้เรานัดทานข้าวกันนะครับคุณหม้อแกง"
ฉันส่งยิ้มแห้งๆให้แต่ไม่ได้ตอบอะไร ปอร์เช่จ้องหน้าฉันประมาณว่า มันพูดว่าอะไร
คุณโตชิออกไปแล้วเหลือแต่ฉันกับปอร์เช่ เขาหันมามองหน้าฉันนิ่ง
" เมื่อกี้มันว่าอะไร"
ฉันส่ายหน้าเบาๆ
"ไม่มีอะไรนิ เค้าแค่บอกลาเฉยๆ"
ฉันไม่อยากพูดอะไรมากหมอนี่มันหึงแรงจะตาย ฉันเลยชวนคุยเรื่องอื่น
"เหนื่อยจังวันนี้เราไปเดินห้างกันดีไหม"
ฉันยื่นมือไปกอดแขนเขาอ้อนๆ เขาเชิดหน้าใส่ฉัน สะบัดมือเดินหนี เอ่อ งอนอย่างกับเด็ก
" ปอร์เช่ นายงอนอะไรฉันเนี้ย"
ฉันวิ่งไปหยุดตรงหน้าเขาก่อนจะเอ่ยถาม
"ไม่นิ"
พูดจบก็เดินต่อ ฉันรีบไปดึงแขนเขาไว้ให้หันกลับมา
" เอาดีๆ งอนอะไร"
เขาพ่นลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด
"หม้อแกงเธอไปรู้จักกับหมอนั้นตอนไหน ทำไมมันต้องมองเธอด้วยสายตาอยากจะกลืนกินทั้งตัวแบบนั้น ฉันไม่ชอบเข้าใจป่ะ ฉันไม่ให้เธอทำงานแล้วนอนอยู่บ้านเฉยๆเลยนะเสน่ห์แรงดีนัก หงุดหงิดเว้ย!! "
ฉันมองเขาอย่างอึ้งๆ เขาพูดจบก็เดินออกไปทันที แล้วฉันต้องทำยังไง คือฉันผิดอะไรเนี้ยแล้วจะไม่ให้ทำงานได้ไงละก็ฉันต้องฝึกงานป่ะ
" ปอร์เช่ ฉันหิวอ่ะ ป่ะๆ"
ฉันพยายามหาเรื่องชวนเขาคุยแต่ว่าเขาไม่สนใจเอาแต่มองเอกสารตรงหน้า หมั่นไส้จริงๆขอแกล้งหน่อยเถอะ
"ไม่เป็นไรงั้นฉันไปทานข้าวกับคุณโตชิแล้วกันเมื่อกี้เขาเพิ่งจะทักมาชวน"
ฉันเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วจะเดินออกไป เขารีบลุกขึ้นจากโต๊ะเดินตรงมาทางฉันทันที
" นั้นไง ไหนบอกไม่มีอะไรไงทำไมต้องโกหก หม้อแกงทำไมเธอถึงทำกับฉันแบบนี้"
ฉันมองเขาอย่างงงๆ
"ฉันไปทำอะไรให้นายไม่ทราบปอร์เช่"
" ก็เธอแอบนัดกับมันไปทานข้าวกัน ทำไมต้องหลอกฉันด้วย เธอคิดจะทำอะไรกันแน่หม้อแกง"
เขามองฉันด้วยแววตาตัดพ้อต่อว่า ฉันมองเขานิ่งๆ
"ฉันแค่พูดเล่นเองไม่งั้นนายคงไม่ยอมคุยกับฉัน แล้วไม่ต้องมาหึงหวงฉันหรอก ฉันไม่ได้เหมือนนาย"
พูดจบฉันก็เดินออกไปทันที อารมณ์เสียสุดๆ ว่าฉันไม่ดูตัวเองเลยสักนิด คบกับฉันเขายังไม่จีบผู้หญิงคนอื่นเลย จิ๊ หงุดหงิด
ตั้งแต่ออกจากบริษัทปอร์เช่มาจนถึงตอนนี้ทุ่มกว่าแล้วหมอนั้นยังไม่โทรมาง้อฉันเลย เหอะ เอาสิ นายจะเอาแบบนี้ก็ตามใจนะ ฉันก็เบื่อนายแล้วเหมือนกัน ไม่มีเหตุผลเลยสักนิด วันนี้ฉันจะนอนที่ร้านขนมเนี้ยแหละคงไม่กลับคอนโดแล้วละ
"หม้อแกงวันนี้นอนนี่เหรอ แล้วเป็นไงบ้างไปช่วยงานปอร์เช่กับคุณลุงสนุกไหม"
ฉันพยักหน้าเบาๆ
"ก็สนุกดีค่ะแม่ หนูง่วงไปนอนก่อนนะ"
ฉันวิ่งไปกอดแม่หนึ่งทีหอมแก้มอีกฟอดหนึ่งก่อนจะเดินขึ้นห้องไป
@season pup
Porsche Talk
ผมมาถึงร้านนี้ได้สักชั่วโมงกว่าแล้วอารมณ์เสียสุดๆ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมหม้อแกงต้องทำเหมือนไม่แคร์ผมด้วย ถึงผมจะเคยนอกลู่นอกทางไปบ้างแต่ผมก็เตือนตัวเองตลอดว่าต่อไปนี้ผมจะไม่ทำแบบนั้นอีก ผมน้อยใจเธอมากเลยนะวันนี้ หรือว่าจริงๆแล้ว เธออาจจะไม่ได้รักผม ทุกวันนี้เธอทำเหมือนไม่ได้รักผมเหมือนแค่ทนเพราะผมเคยขู่เธอไว้ว่าถ้าเธอไม่ยอมผมแล้วผมจะไปบอกทุกคนว่าเราสองคนมีอะไรกันแล้ว หรือว่าผมควรจะปล่อยเธอให้ไปเจอคนที่ดีกว่า ใช่สิเธออาจจะต้องการแบบนั้นก็ได้ ดูสิเวลาเธอคุยกับคนอื่นทั้งรอยยิ้ม ทั้งแววตามีความสุขสุดๆ หรือว่าผมควรจะพอแค่นี้ดี
"ไอ้ปอร์เช่เป็นเหี้ยไรวะ มาถึงก็ดื่มเอาดื่มเอาไม่สนใจเพื่อนฝูงเลยอ่ะ"
ผมมองหน้าพวกมันนิ่ง
"มึงว่ากูควรจะยอมแพ้เรื่องหม้อแกงดีไหมวะ"
เพื่อนๆผมมองหน้าผมอย่างงงๆ
"มาอารมณ์ไหนเนี้ยมึงอ่ะ ก่อนหน้านี้จะเป็นจะตายจะเอาเขามาให้ได้ ตอนนี้เป็นไง อยากเลิกมึงบ้าหรือเปล่า"
ไอ้แบรร์บ่นออกมาอย่างไม่จริงจังนัก
" กูก็แค่อยากให้หม้อแกงลองไปคิดทบทวนดีๆว่าจริงๆแล้วเขายังรักกูอยู่หรือเปล่า"
- Writer
