Girls wearing Glasses 4
1178 Words
@โรงหนัง
"หม้อแกงให้เลือกอยากดูหนังผีหรือว่าแอคชั่น"
ฉันกระพริบตาปริบๆ หัวเราะแห้งๆ
"แหะๆ ฉันกลัวผี"
เขาหลุดขำออกมาก่อนจะหันไปซื้อตั๋วหนังแอคชั่นแทน ก็ยังดีกว่าผีแหละ จริงๆไม่ใช่แนวฉันทั้งคู่เลย
"รอฉันตรงนี้ไปซื้อน้ำกับป๊อปคอนแป๊บนะ"
ฉันพยักหน้าเบาๆ แล้วหาที่นั่งเล่นแถวนั้น สักพักเขาก็เดินเข้ามา
" อ่ะถือน้ำนะ ป่ะหนังจะฉายแล้ว"
ฉันเดินตามเขาไปเงียบๆ เขายื่นตั๋วหนังให้เจ้าหน้าที่แล้วก็เดินเข้าไปที่โรงที่1หนึ่ง นี้เขาจองโซฟาด้วยอ่ะ งี้ก็สวีทกันสองคนอ่ะสิ อร๊ายๆๆๆๆๆๆ แล้วก็ผ่านมาจะครึ่งเรื่องแล้วฉันดูหนังยังไม่เข้าใจเลยจ้า มองหน้าคนนั่งข้างๆอย่างเดียว ตอนนี้เขาเริ่มเอนหัวมาซบตรงไหล่ฉันแล้ว ตอนนี้ฉันเกร็งไปหมดทั้งตัวแล้วเขินมาก เขาก็เอาแต่จ้องหน้าจอภาพในตอนนี้คือเขาดูดีสุดๆ ยิ่งเขามาทำกับฉันแบบนี้ฉันยิ่งจะถอนตัวจากเขาไม่ได้ เอาเถอะไว้ค่อยเป็นเรื่องของอนาคตเนาะ
ตอนนี้ดูหนังจบแล้ว แล้วก็กำลังเดินย่อยน้ำกับป๊อปคอน ฮ่าๆๆ
"ป่ะ กลับกันได้แล้วดึกแล้ว"
ฉันพยักหน้าเดินตามเขาไปลานจอดรถ เขาขับรถพาฉันไปส่งที่คอนโด ก่อนจะลงฉันก็เลยตัดสินใจว่าจะพูดความในใจกับเขา
"ปอร์เช่"
ฉันเรียกเขาไว้ เขาหันมามองสบตาฉันนิ่ง
"ว่า"
"คือฉัน เอ่อ ฉัน"
โอ๊ยยย เขินโว๊ย มันติดอยู่ที่คอเนี้ยไม่กล้าพูดออกไปเลย
" ฉัน"
"ฉันชอบนายปอร์เช่"
ฉันพูดออกไปแล้ว อร๊ายยยยย ทำไมฉันถึงใจกล้าหน้าด้านขนาดไปบอกรักผู้ชายก่อนเนี้ย บ้าที่สุด แต่ทำไมเขาดูไม่ตกใจเลยอ่ะ
"ฉันรู้อยู่แล้ว"
ห๊ะ เขารู้ว่าฉันชอบเขาอย่างนั้นเหรอรู้แล้วทำไมยังมาอยู่ใกล้ฉันอีกเล่า
Porsche Talk
" ฉันรู้อยู่แล้ว"
ผมเอ่ยออกไปเสียงเรียบไม่แปลกใจอะไรมาก ที่แปลกใจคือแอบชอบผมตั้งแต่ปี2 แต่เพิ่งตะกล้ามาบอกตอนปี4เนี้ยสิ ฮ่าๆๆ แต่ตอนยัยนี้บอกว่าชอบผม ผมก็แอบรู้สึกดีนะ ทำไมตั้งแต่อยู่ใกล้ยัยนี่แล้วถึงรู้สึกแปลกๆไปก็ไม่รู้
"เอ่อทำไมรู้"
ยัยแว่นหลบตาผม แต่ก็ยังต้องการคำตอบ
"เธอตามติดฉันตั้งแต่ปีสองแล้วนิ"
ผมส่งยิ้มบางๆไปให้เธอ ดูเธอจะสีหน้าดีขึ้นนิดหน่อย
"นายเห็นฉันด้วยเหรอ"
ยัยนี่ถามแปลกๆคนนะเว้ยไม่ใช่ผี
"เธอเป็นคนนะไม่ใช่ผี ปวดหัวกับคำถามเธอจริงๆ เห้อ"
ยัยแว่นหลุดขำออกมา ผมมองหน้าเธอไม่รู้อะไรดลใจให้ผมพูดออกไปแบบนั้น
"เราลองมาคบกันดูมั้ยหม้อแกง"
ยัยแว่นดูช็อคอ้าปากค้างไปเลยอ่ะ ผมอดขำไม่ได้จริงๆ ฮ่าๆๆๆ
" จะ จะดีเหรอ"
ผมพยักหน้าเบาๆ ยักคิ้วให้แถมท้าย ฮ่าๆ
" ตกลงมั้ย"
ผมถามย้ำอีกครั้ง
" อื้ม"
ผมส่งยิ้มไปให้เธอแล้วก็บอกให้เธอขึ้นห้องไปได้แล้ว ฮ่าๆๆ พรุ่งนี้ผมก็จะได้เบอร์น้องมะปรางแล้วใช่มะ อิอิ
เช้าวันต่อมา..
"ไงไอ้เพื่อนบ้า มาเช้ากันจริงนะพวกมึง"
ผมทักไอ้พวกนั้นออกไป นั่งเรียงกันอย่างกับF4
"ไอ้เกอร์มึงเตรียมเบอร์น้องมะปรางให้กูยัง ยัยแว่นตกลงคบกับกูแล้วนะ"
ไอ้เกอร์มองผมอย่างอึ้งๆ
"ไวชิบหายไอ้สัส ฮ่าๆๆ"
แล้วมันก็ส่งเบอร์น้องมะปรางมาให้ผม ผมกดเซฟไว้เรียบร้อย
" แล้วยัยแว่นมึงจะเอายังไง"
ไอ้แบรรี่ถามผมขึ้นมา
"ก็คบไปก่อน สักพักค่อยเลิก"
มันมองหน้าผมเหมือนผมเป็นกิ้งกือไส้เดือนอ่ะ กูทำอะไรผิดนักหนาวะเนี้ย
"ปอร์เช่"
ผมหันไปตามเสียงก่อนจะเจอกับยัยแว่นที่เดินเข้ามาหาผม
"มาแล้วเหรอ มานั่งนี่สิ มารู้จักเพื่อนของฉันนะ นี่ไอ้แบร์รี่ ไอ้ไทเกอร์ ไอ้โดมิโน่ และไอ้คอปเตอร์ ส่วนนี่หม้อแกงนะแฟนกู"
ผมแนะนำให้ทุกคนรู้จักกันทั้งโต๊ะ ยัยแว่นก็ทักทายทุกคนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
"ยินดีที่ได้รู้จักนะหม้อแกง"
ไอ้แบร์รี่มองไปทางหม้อแกงแล้วยิ้มให้ นี่มึงคงไม่ได้ชอบยัยแว่นใช่ไหมเนี้ยไอ้แบร์รี่ แล้วทำไมผมต้องสนใจด้วยวะ ดีซะอีกให้ไอ้แบร์รี่มาจีบยัยแว่นแล้วผมจะได้ไปคบกับน้องมะปรางแบบสบายใจ เออเนาะ
"ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะ ปอร์เช่เราเอาขนมมาให้ เดี๋ยวต้องไปเรียนแล้วเย็นนี้เจอกันนะจะทำรายงานให้เสร็จ"
ผมยื่นมือไปรับขนม พยักหน้าโบกมือให้
"อื้ม เดี๋ยวโทรหานะ"
หลังจากที่ยัยแว่นเดินออกไป ผมก็วางถุงขนมไว้ที่โต๊ะ ผมไม่ค่อยชอบทานขนมไทยเท่าไหร่นะ มันหวาน
" มึงไม่กินละไอ้ปอร์เช่"
ไอ้แบร์รี่ถามขึ้น
" ไม่ชอบอ่ะ มันหวาน"
ผมบอกออกไปแล้วก็ไม่ได้สนใจถุงขนมนั้นอีก จนถึงเวลาที่ต้องเรียนผมกับพวกเพื่อนๆก็รีบขึ้นห้องเรียนทันที
Mawkeang Talk
ฉันมีเรียนแค่ช่วงเช้านะ บ่ายๆก็ว่างแต่ปอร์เช่บอกว่าให้นั่งรอตรงม้านั่งเพราะเขาเลิกประมาณบ่ายสอง แล้วค่อยไปทำรายงานพร้อมกัน
" ยัยหม้อแกง นั้นถุงขนมร้านแกนิใครมาทิ้งไว้ตรงนี้วะ"
ฉันเดินไปหยิบดูมันเป็นถุงที่ฉันเอามาให้ปอร์เช่นี่นาทำไมเขาถึงไม่หยิบไปด้วยสงสัยจะลืมละมั่ง
"ฉันเอามาฝากปอร์เช่เมื่อเช้านะ สงสัยจะลืมหยิบไป"
ยัยเพ้นตี้มองฉันอย่างไม่เชื่อ
"ขอให้มันลืมหยิบไปละกัน ไม่ใช่ทิ้งไม่สนใจ"
คำพูดนี้ทำเอาฉันเงียบทันที นั้นสินะ แต่จะเป็นไปได้ไงละก็เขากับฉันเราสองคนคบกันแล้วหนิ เขาคงไม่ทำร้ายจิตใจฉันขนาดนั้นหรอกมั่ง
"แกเอาไปกินนะยัยเพ้นตี้ฉันให้แก"
มันรับไปอย่างงงๆ
"ทำไมไม่เอาไปให้มันเล่า มาให้ฉันทำไมเนี้ย"
" เดี๋ยวฉันจะถามเขาว่าขนมที่ฉันให้กินหรือยัง ถ้าเขาตอบว่าลืมก็คือลืม ถ้าเขาบอกว่ากินแล้วแสดงว่าเขาโกหกฉัน"
ฉันต้องการจะพิสูจน์ว่าทำไมจู่ๆผู้ชายที่ไม่เคยชายตาแลฉันมาก่อนจู่ๆถึงเข้าหาฉันแล้วมาขอคบกับฉัน ฉันอยากรู้เหตุผลจริงๆของเขา
- Writer
