ALPHA

Chapter 8

Theo's POV

Weird girl, seriously.

She suddenly cried in front of me when I threaten her because who would believe that old man father of mine would say something like that to her?

Unless the news was too personal for her to cry on.

Narinig kaya niya yung tinanong ko sakanya bago siya umiyak sa harapan ko? I guess not...

"Hey man, uwi na tayo?" Sinalubong ako ni Alex sa labas ng mansion, nakaparada na rin yung kotse ko.

Tumango lang ako sakanya at dumeretso na sa passenger seat, pagod na rin ako at inaantok, ilang oras ba naman kami andun kaya ayoko pumupunta sa mga ganitong pagtitipon dahil antagal matapos, nakakangalay pa.

Sumunod na rin si Alex at siya na nagmaneho ng kotse paalis sa lugar na iyon, habang papalayo ay tinignan ko yung mansion kung saan kami nanggaling. Marami rin alaala ang pumapasok sa isipan ko dahil marami na rin nangyari sa mansion na iyon.

Kung saan ako lumaki na buo kaming magpamilya... ansaya pa ng mga panahon na iyon na kasama si dad.

At dito din namuo yung grupo ko, napakasolid, walang iwanan...

Hanggang sa isa sa amin ay nagkaroon ng relasyon at mas inaatupag pa niya iyon kesa sa amin. nadismaya kami sa kaibigan naming iyon dahil sa mga masasakit na sinabi niya sa amin, malinis ang intensyon namin pero mukhang iba ang dating sakanya. Napapikit na lang ako sa mga naalala ko at itinuon ko na lang ang atensyon sa byahe.

"So, kamusta naman?" Tanong ni Alex sa akin, sabihin ko ba sakanya yung nangyari kanina?

"Hella shitty and deadass boring," napatawa siya sa sagot ko at totoo iyon, f*****g bullshit boring. Pwede ka na mamatay sa sobrang boring.

"Dumaan nga pala ako sa ilang lugar sa loob ng bahay," kwento ni Alex, napabaling ako sakanya sa sinabi niya.

"Marami parin mga gamit na andon, may ilan na nakatago na sa stock room. Maalikabok yung ilang kwarto, nothing special." Sabi niya, tumango na lang ako.

"Dad's underling came up to me and said that dad is sick." Sabi ko naman, nabaling atensyon niya sa akin at naguluhan.

"Seryoso ka ba dyan? At bakit nanggaling sakanya?" Nagkibit balikat lang ako.

"Ganyan din reaksyon ko sakanya, nainis ako kasi hindi manlang sa amin ni mom sinabi yun at kailangan pa ng mensahe para lang dun." sabi ko.

"Unless...?" 

"It's too personal ganun?" ako na nanghula sa sasabihin niya dahil alam ko na rin magiging reaksyon neto.

"Yeah."

" I dunno, I should just call him later if that reaper is saying the truth..." tumango na lang ang kasama ko, ilang oras din ang lumipas sa pagbyahe hanggang sa nakarating na ako sa condo na tinitirhan ko, lalabas na sana ako nang may maalala ako.

"Nga pala," sabi ko sakanya at napatingin ito sa akin, "yung dinala ni dad na reaper maglilingkod daw sakin kaya ikaw na muna bahala sakanya bago mo siya idala sakin." sa sinabi kong iyon ay alam na niya ibig kong sabihin kaya napangisi ito sa akin bago siya lumabas ng kotse ko at binalik sakin yung susi bago siya pumunta sa sarili niyang kotse at umalis.

Pagkarating ko agad as condo ko ay nagsindi na agad ako ng sigarilyo habang tinatanggal ko ang coat at necktie ko, dagdag pa sa kaboringan na naganap kanina, hindi ako pwede basta-basta magkikilos dun dahil sa estado ko dun, bakit pa kasi ako nilagay dun ng napakagaling kong ama! Sa inis ko napaluto ako ng makakain kahit madaling oras na ng gabi.

Speaking of ama, kailangan ko pala siya tawagan para malaman yung katotohanan. 

Kinuwa ko yung cellphone na binato ko sa sofa at tinawagan ko agad siya, mga ilang ring bago niya ito sagutin at nagsimula na rin ako magluto ng pagkain.

"Dad," tawag ko sakanya, " you busy?"

[Hello son, no I am not. Is something wrong? How was the meeting?] Sagot niya sa akin, if only he could see my reaction to his answer, he will know.

"Hella shitty, and deadass boring." paguulit ko ng sagot sa tanong naman ng iba, naghahalo ako ng itlog nang marinig ko ang mahina niyang pagtawa.

"Is this why you don't want to come to the meetings because it's too boring for you? You're too cruel, dad." sabi ko, where is the ashtray?

[I like the idea of that so maybe next time, I will put you to a more deadass boring meetings.] Napaubo ako sa sinabi ni dad at naningkit ang mga mata ko nang tawanan pa niya ako ng malakas, asshole.

"That's not funny." 

[Jokes aside, did you meet with the reaper?] Napatahimik ako sa tanong niya, napatigil din ako sa pagluluto ko at sumandal sa may lababo ng kusina.

"Exactly what do you mean by what she said, you're not very funny right now telling her first that you're sick than telling it to me first." Katahimikan ang bumalot sa amin hanggang sa lakihan ko siya ng mata.

Don't tell me...

[Before you say anything else to your mother, yes... I am dying.]

Sabi na nga ba, eto na ang kinakatakutan ko, pero ang nakakapagtataka lang ay...

"Why tell her first? She just a damn underling with no position in your organization and just merely a kitten to you?"

I am certain that reaper is the kitten he talks about in the past when he crosses paths with her. That reaper was wearing a lapel pin on her uniform, she has the same pin as dad but newer and lighter, unlike dad who has darker and older, more like worn out since he uses his since way back in his younger days.

But what makes it weirder is that they have the same symbol of the pin, a feline.

This means she has the same symbol as our family, but different from me and my mom which is the cat's eye.

Now that is suspicious, does that mean she's a family? A position that is par with my dad?

[Son, are you listening.] Napabalik ako mula sa pagiisip ko nang tawagin ako ni dad.

"What did you ask again?"

[I want you to take care of her, take care of each other because I don't think she can't handle herself when I'm gone.] Napakunot ako sa sinabi ni dad.

[Son.]

"Damn, don't say anything like that! You're not being funny right now!" 

Binabaan ko siya ng tawag at halos ihagis ko na yung telepono ko sa sofa at hinithit ko ng malamim yung yosi bago ko siya itapon sa basurahan, hindi ko na kayang makipagusap sakanya at pagod na rin ako ngayon.

Damn, so f****d up! Why do I have to be pressured into deciding on what to do with my f*****g life!

Andami kong gustong gawin pero andami rin pumipigil sakin.

Napasabunot na lang ako at hinayaan ko ang sarili ko na mapaupo sa sahig ng kusina at tumingala sa kawalan.