Chapter 16

785 Words
Shikaru's POV [Let's Play a game of tag!] sabi ng kausap ko mula sa earpiece na kinuha ko dun sa walang malay na tao, mamaya yun sa akin... "It better not cause any distraction from the event bastard, you hear? It's me you want, right?" pagbabanta ko, tumawa lang siya sa kabilang linya. Dumungaw ako sa ibaba at mukhang wala pa naman nangyayaring kakaiba. Mukhang ginagampanan naman ng ibang reapers ang trabaho nila at nananatiling alerto dahil sa sinabi ko sakanila. [Of course,] Sa ngayon, sumusunod naman ang kausap ko na hindi lumikha ng gulo sa nagaganap na event ngayon gabi kaya lumabas ako ng venue at pumunta sa parking lot sa likod kung saan niya ako pinapapunta. Wala naman kakaiba at wala akong nararamdaman na kakaiba sa paligid ko, imposibleng wala, hindi niya ako maiisahan sa ganyan, wag niya lang ako subukan kung kilala niya talaga ang binabangga niya. [This is just the starting lane, you will have another person with you who has a time bomb stuck on herself,] aniya na nagpakunot ng noo ko. Maraming beses na ako nakaranas ng ganyang klaseng bomb threat, isa sa mga pinagensayo ko dati. Ilang beses na rin ako tinangkang bombahin ng mga kalaban dati, gabi-gabi buhos buhay ang ginawa ko pero buhay pa ako. Saktong sumulpot ang isang babae na puro itim ang kanyang suot at tanging mata lang ang kita sa kanya, kita rin ang bomba na nakapulupot sa kanyang tyan at kita dito kung ilang minuto ang nakalaan bago ito sumabog. Nagulat ako sa oras na nakalagay sakanya. [As you can see, you only have 2 minutes to catch her, don't make her go inside the building if you cherish your master's life.] I looked at the person and observed her very closely, the way I am seeing is that she doesn't move much, she is not agitated nor shows any reaction through her eyes. I looked at her in the eyes and saw that there's no emotion to it, looks like she already threw her life to the side and just f**k it. Poor thing, kung pwede sana kami magpalit ng posisyon para may chance pa siya mamuhay at gumawa ng ibang bagay imbes na isakripisyo niya sarili niya sa walang kwentang laro na ito. Pumwesto na ako at handa nang habulin siya, konting katahimikan ang nasa pagitan namin nang magsalita ang nasa kabilang linya, [you ready?] sabi niya, hindi ako nagsalita, wala na siyang kailangan sabihin pa sa akin at hindi ko kailangan ang payo niya, marami na akong payo na nakuha mula sa Alpha at sakanya lang ako makikinig. May tumunog na tilang naghuhudyat na simulan na ang paghahabol kaya sabay kaming kumilos sa pwesto namin, tumakbo ito papalayo sa akin at hinabol ko siya. Rinig na rinig ko ang paggalaw ng orasan sa kanyang katawan at inaamin ko na mabilis siya tumakbo, mukhang nagensayo ito. Pero mukhang minamaliit nila ako, lalo na yung kausap ko sa earpiece. Kung kilala niya talaga ako ay may magagawa pa siyang ibang paraan maliban sa gumamit ng tao. Or maybe... the person wants to observe me on the spot? Sumeryoso na ako pagkatapos ko isipin ang mga posibleng mangyari sa sitwasyon ko, mas binilisan ko na ang paghabol sakanya, kahit saan man siya umikot sa kung saan, hindi niya maabot ang kapasidad ng pinagensayo ko. Wala siyang alam sa pinagdaanan ko. Someone's POV From the surveillance camera placed in each corner, I was able to catch everything that happened. From the start till the end, she was able to grab ahold of the girl and was able to strip the time bomb from her. That woman did not talk to me and just shuts down the timer. What made me more impressed is how she dismantled the bomb herself making sure that the bomb won't explode. She is a smart girl if she's thinking that I might disturb the event which is not, my main agenda is that reaper. I am aware of the outcome if I do something when she's around, I'm not stupid and so does she since she did not contact me after disabling that time bomb. I guess there is no point in talking to her because I already saw what I wanted to see from her and that is important to my next game... "Ma'am," I turn towards the person who just came into the office where I'm in. "The plane that is scheduled to Japan is ready." my assistant said, I thanked her and grabbed my bag and left the room. "Is the Alpha available within my schedules? Put some time for us to meet." I asked my assistant. "Yes ma'am. I will contact the Alpha's secretary."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD