พ่อเลี้ยงที่รัก

หายนะ 3

"เมื่อตอนเช้ามืดข้านะโว้ย ตื่นมาเข้าห้องน้ำ ข้าเห็นเหมือนเงาผู้หญิง เดินรอบๆบ้าน ผู้จัดการสายจันทร์ เดินวนไปวนมา ข้าว่าต้องเป็นผีแม่ม้ายแน่ๆ"

คนงานเริ่มซุบซิบนินทาถึงผู้หญิงปริศนาที่เดินไปมารอบๆบ้านผู้จัดการของไร่กันแต่เช้า เพราะปกติไม่เคยมีผู้หญิงหรือใครทำแบบนี้มาก่อน

"จะลาออกกันไหม จะได้รับคนเพิ่ม"

เกลียดการนินทา สอดรู้สอดเห็นเรื่องของชาวบ้านเป็นที่สุด และนี้ยังต้องมาเจอคนงานในไร่จับกลุ่มกับพูดคุยเรื่องไรสาระอีก เทพอัคคีถึงกับประกาศจะไล่คนงงานออกแต่เช้าเลย

"เข้ไม่ออก จะอยู่กับนายเท่านั้น"

เจ้าเดิม เจ้าประจำ ขี้ประจบ รีบเสนอหน้ามาทันที

"แหม่ไอ้เข้ กูว่ามึงต้องโดนบาทาพวกกูก่อน"

จากเรื่องผีสางกลายเป็นเรื่องสนุกสนามไล่แตะไอ้เข้กัน จนมันต้องวิ่งเตลิดไปหาป้าที่โรงครัวเพื่อเอาตัวรอด และก็ไม่มีใครพูดถึงเงาดำๆปริศนานั้นอีกเลย

.....

"นายไม่กินข้าวก่อนหรือไง วันนี้ป้าย้อยทำกับข้าวไว้หลายอย่างเลยนะ"

เจ้าประจำ เจ้าเดิม มาเสนอหน้ารายงานถามไถ่เจ้านายอีกแล้ว

"ไอ้เข้ ซักป้าปดีไหมห๊ะ  ข้าจะไปกินข้าวกับพ่อที่บ้านใหญ่ เอ็งจะไปไหม"

ถ้าไม่ไปก็คงโดนบาทา ถามเหมือนจะมีหลายทางเลือกให้กับไอ้เข้เลยนะนาย เข้ก็เลยต้องจำใจเดินตามผู้เป็นเจ้านายไป

.....

"มาๆ อัคคีนั่งข้างพ่อตรงนี้ รอแขกคนสำคัญเดี๋ยว กำลังจะมากันแล้ว"

ไม่รู้ว่าหนูสายน้ำจะเปลี่ยนไปขนาดไหน สิบห้าปีแล้วที่ไม่ได้เจอหน้าเลย ได้แต่ฟังจากปากของสายจันทร์ เทพวายุก็เลยออกอาการตื่นเต้นเป็นพิเศษจนออกนอกหน้า

"ใครกันแขกคนสำคัญ  แต่ต้องสำคัญมากเพราะพ่อยิ้มไม่หุบเลย"

คงเป็นเพื่อนพ่อคนไหนสักคนที่ไม่ได้เจอกันนาน หรือว่าพ่อจะมีแม่ใหม่ให้เขากันนะ เพราะไม่เคยเห็นพ่อตื่นเต้นดีใจแบบนี้มานานแล้ว

"นายใหญ่ พานายมาดูตัวหรือเปล่านะ นายก็แก่แล้วควรมีเมียได้แล้วนะ"

ไอ้เข้รีบเสนอทันที เพราะก็ห่วงนายอยู่มาก กลัวนายจะเฉาตาย เพราะอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเจ้านายของเขาก็มีเมียมีลูกกันหมดแล้ว

"ไอ้เข้ จะเอาปากไว้กินข้าวไหม ห๊ะ"

ร่างใหญ่ของเจ้านายกัดฟันกรอดๆๆ ไอ้เข้มันจะลามปามใหญ่โต ไอ้เด็กเวรนิน่าส่งไปโดนเตะดัดสันดานให้มันดีขึ้นจริงๆ

"อ้าว  พอๆ นู้นคนสำคัญมาแล้ว"

นายใหญ่อย่างเทพวายุรีบห้ามทัพ ก่อนที่ไอ้เข้จะได้เลือดตกยางออกไปเสียก่อนจะได้กินข้าวเย็นวันนี้

"โห้ คนอะไรน่ารักจัง นายๆ ว่าแล้วต้องเป็นการกินข้าวเพื่อดูตัวแน่ๆ"

ไอ้เข้ยังคงเจื้อยแจ้วอยู่ข้างนายของมันไม่ยอมหุบปากเลยเมื่อได้เห็นคนสวยเดินเข้ามา

แต่คนเป็นนายสติหลุดลอยไปแล้ว คนอะไรทำไมน่ารัก น่าหยิก น่ากินอย่างนี้ รูปร่างหน้าตาช่างดูสวยราวกับใครมาจับวางไว้ งดงามจริงๆ แล้วดวงตานั้นดูสดใสมีประกายวิบวับล่อล่วงให้คนมองอยากค้นหาเหมือนต้องมนตร์สะกด เทพอัคคียังคงจ้องมองสาวน้อยตรงหน้าไม่ละสายตา

"สวัสดีค่ะ ลุงวายุ"

หญิงสาวเอ่ยทักทายผู้อาวุโสตามมารยาท แต่อีกคนเธอกลับไม่รู้จักและไม่ทักทาย

เธอรู้แต่เพียงว่าเขาดูดีพอสมควรและชวนให้มองไม่เหมือนชายหนุ่มทั่วๆไปที่เธอนั้นได้เจอ แต่กลับมีหนวดเครารกรุงรังมาปิดบังเอาไว้จมองแทบไม่ออก

"ไม่เจอกันนาน หนูน้ำของลุงดูสวยจนลุงแทบจำไม่ได้เลยนะ ว่าไหมอัคคี"

เทพวายุเริ่มแนะนำให้คนตรงหน้ารู้จักกันและกัน ก็ไม่เชิงแนะนำหรอกเพราะทั้งสองก็รู้จักกันอยู่แล้ว เพียงแต่เตือนความทรงจำให้ก็เท่านั้นเอง

"ยัยหมูหลุม"

เทพอัคคีลุกขึ้นยืนโวยวายเสียงดังรับแขกของพ่อในทันทีที่รู้ว่าแขกคนนั้นเป็นใคร

"ไอ้อัคคีหน้าดำ"

สายน้ำก็ไม่น้อยหน้าชี้หน้าด่ากลับอย่างไม่มียอมกันเลยทีเดียว

"วันนี้ถ้าไม่ได้เอาเลือดหัวแกออก อยากเรียกข้าว่าสายน้ำลูกพ่อสายจันทร์"

สายตาหวานของหญิงสาวที่ปากกำลังเถียงสู้มองหาอาวุธใกล้มือเพื่อชำระแค้น

"ปล่อยข้าไอ้เข้ ถ้ายัยหมูหลุมรอดไปได้ ไอ้เข้แกต้องตายแทน"

อัคคีที่กำลังจะเข้าไปหาตัวหญิงสาวโดนลูกน้องเข้ามาจำตัวเอาไว้ทัน ความแค้น ที่สะสมมาสิบห้าปีต้องชำระให้ได้ในวันนี้ เด็กกินน้ำหมูก เด็กสกปรก วันนี้เธอต้องตาย

"เข้ไม่ปล่อยนาย ปล่อยนายก็ฆ่าคุณคนสวยนะสิ"

เข้หนุ่มน้อยหน้ามน ผู้แพ้เสน่ห์คนสวย จับกอดนายไว้แน่น ตั้งแต่มารับใช้นาย เขาไม่เคยเห็นนายเป็นแบบนี้มาก่อนเลย

"แกตายไอ้อัคคี"

หยิบอาวุธที่ใกล้มือปาเข้าใส่คนตรงหน้าไปหลายอย่าง จนคนเป็นพ่ออย่างสายจันทร์ต้องลากลูกสาวออกจากบ้านใหญ่ แทบไม่ทัน ใครจะไปคิดว่าแค่ต้องมาเจอหน้ากันทำให้วุ่นวายขนาดนี้

.....

"เบาสิโว้ย หัวคนนะไม่ใช่หัวแมว"

"เข้ก็เบามือสุดๆแล้ว"

เจอศัตรูตัวเป็นๆของนายก็วันนี้ ตั้งแต่มาอยู่ที่นี้ไม่เคยมีใครกล้ามีเรื่องกับนายเลย เข้เองก็พลอยโดนลูกหลงไปด้วย ถูกคุณคนสวยปาของใส่จนเขียวช้ำพอๆกับเจ้านาย

"ยัยนั้นต้องตาย"

ดีนะที่เขาหลบจานบินนั้นได้ไม่งั้นไม่ใช่แค่แผลถลอกตรงหัว แต่คงต้องไปหาหมอเย็บหลายเข็มแน่

"นายแต่เข้ว่าคุณสายน้ำสวยอย่างกับดารา นายไปด่าเขาแบบนั้นมันไม่ถูกนะ"

เข้ยังคงปราบปลื้มใจกับคุณคนสวย มองกี่ครั้งก็สวย นายจะฆ่าได้ไงกันนะเสียดายแย่เลย

"หรือมึงจะตายแทนยายนั้น"

ความแค้นในอดีต ที่รอวันแก้แค้นกำลังประทุขึ้นในใจ เขาไม่ให้อภัยคนอย่างเธอเด็ดขาด