พ่อเลี้ยงที่รัก

ด.ญ.สายน้ำ+ด.ช.เทพอัคคี 3

กาลเวลาผ่านไป จากเด็กชายกลายเป็นนายอัคคีว่าที่นายใหญ่คนใหม่ของไร่อติเทพ ในวัยสิบแปดปี หน้าตาได้ทั้งพ่อและแม่ หล่อเหลาเอาการ จนเหล่าสาวน้อยสาวใหญ่เวียนมาหาที่ไร่ไม่ขาดสาย  แต่มาถึงก็ต้องพบกับตัวแสบประจำไร่อย่างสายน้ำ ที่จะพาเดินไปหาเจ้าชายในการ์ตูนของเธอ สร้างความรำคาญให้กับเด็กหนุ่มเป็นอย่างมาก

"สั่งแล้วใช่ไหมว่าใครมา บอกว่าพี่ไม่อยู่"

อัคคีที่กำลังจะลงโทษสายน้ำ ถามเพื่อเอาความจริงว่าทำไมลูกเป็ดขี้เหล่ถึงกล้าขัดคำสั่ง ไม่ใช่สิไม่เคยทำตามคำสั่งมากกว่า

"เด็กห้ามโกหก"

สายน้ำในวัยแปดขวบ ยังคงเป็นเด็กตัวดำ น้ำหมูกเลอะสองแก้ม  หุ่นจ่ำม่ำ และไม่เคยยอมใคร เถียงอัคคีอย่างไม่เคยกลัว

"แต่นี้คือคำสั่ง"

ยัยหมูหลุมนี้จะเอายังไง ไม่มีใครกล้าหือกับอัคคี แต่เด็กคนนี้ไม่เคยทำตามอะไรเลย ให้ตายเหอะ

"แล้วไง ต้องทำตามหรอ"

ไอ้พี่อัคคี คิดว่าจะสั่งคนอย่างสายน้ำได้หรอ ไม่มีทาง  ความแค้นในวันแรกที่พบเจอกันมันฝังแน่นจำไว้ด้วยไอ้พี่อัคคี

"งั้นเธอก็ออกไปจากไร่อติเทพ เพราะที่นี้พี่เป็นเจ้าของ"

อัคคีขึ้นเสียงใส่สาวน้อยตรงหน้า  เด็กคนนี้แก่แดดเกินเด็กแปดขวบ ไม่เคยเคารพเขาด้วยต้องสอนให้หลาบจำ

"ไม่ไป จะอยู่ใครก็ไม่มีสิทธิ์มาไล่"

ที่นี้เป็นของอาวายุ และก็ของแม่ดาวด้วย พี่อัคคีไม่มีสิทธิ์มาไล่เธอ

"หน้าด้าน"

เถียงคำไม่ตกฟาก จะทำไงให้เด็กนี้ยอมอ่อนข้อให้กับเขาบ้าง

"ไอ้หน้าตุ้ด ว่าใครหน้าด้าน"

อัคคีแม้จะหล่อเหมือนเจ้าชายในการ์ตูนของสายน้ำ แต่ด้วยความใสของหน้าตา และรักความสะอาดมากถือเป็นจุดให้สายน้ำใช่ล้อเลียนเขาเป็นประจำ

"ยัยหมูหลุม ยัยเตี้ย ยัยเด็กอ้วนดำ"

ไม่มีใครทำให้เขาเสียความเป็นสุภาพบุรุษมากเท่านี้มาก่อน ต้องมายืนเถียงกับเด็กผู้หญิง

"ไอ้คนใจร้าย ไอ้หน้าตุ้ด ไอ้แล้งน้ำใจ ปล่อยนะ"

....

"พ่อ ฮือๆๆ พ่อสายจันทร์ ฮือๆๆ"

สายน้ำวิ่งร้องไห้หาพ่อที่กำลังทำงานอยู่กลางไรสตอเบอรี่ด้านซ้ายของไร่อติเทพ

"สายน้ำ ทำไมหนูถึงเป็นแบบนี้"

ลูกสาวของเขาไม่มีผมเปียสองข้างอีกแล้ว มันถูกตัดออกทั้งสองข้าง เหลือเพียงผมสั้นๆเหมือนเด็กผู้ชาย

"ฮือๆๆ ผมหนู พ่อต้องไปจัดการมันนะ หนูไม่ยอม"

สายน้ำยังคงร้องไห้กับพ่อเสียใจในสิ่งที่เกิดขึ้น สายจันทร์พอถามไถ่กับลูกสาวจนรู้ความจริงว่าทะเลาะกับอัคคีมา ด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง อัคคีจับสายน้ำมัดติดกับต้นไม้แล้วจัดการตัดผมเพื่อให้หลาบจำและยอมเชื่อฟัง สายน้ำยังบอกอีกว่าอัคคียังบังคับให้เธอยอมก้มหัวให้เขาแล้วจะให้อาศัยอยู่ที่นี้ต่อ อัคคีทำเกินไปก็จริงแต่...

....

"พ่อๆๆๆ ช่วยด้วย  พ่อๆๆๆ ช่วยด้วย"

อัคคีร้องเรียกพ่อวายุที่เดินเข้ามาภายในบ้าน อัคคีนั่งหลบอยู่หลังโซฟา

"เป็นอะไรอัคคี ไปนั่งทำไมตรงนั้น"

วายุเดินเข้ามาใกล้ลูกชายถึงกับตกใจ

"อัคคีไปโดนอะไรมา"

ตอนนี้ใบหน้าลูกชายของเขาเต็มไปด้วยสีดำ เกิดอะไรขึ้นเนี้ย เทพวายุถามไถ่ลูกจนรู้ความจริงว่าทะเลาะกับสายน้ำด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง ถึงกับโดนสายน้ำเอาสีผสมอาหารปริมาณมากผสมกับน้ำให้เข้มข้น เมื่อหลายสีรวมกันกลายเป็นสีดำ สาดเข้าหน้าอัคคี หนักกว่านั้นเพราะความข้นของสีที่พ่ออย่างสายจันทร์ผู้รักลูกสาวมากซื้อให้ยกลังทำเอาล้างไม่ออก

"ไอ้อัคคีหน้าดำ แกต้องชดใช้"

สายน้ำที่ต้องมาเผชิญหน้ากับอัคคีหลังจากเกิดเรื่องโวยวายขึ้น

"พ่อปล่อย"

สาวน้อยพยายามดิ้นให้พ้นจากพ่อที่จับเธอไว้ ไม่ให้เข้าไปต่อยหน้าอัคคี

"ยัยหมูหลุมกล้าต่อยฉันหรอ อย่าอยู่เลย"

อัคคีที่ไม่ได้ทันตั้งตัวโดยมือเล็กกำหมัดใส่หน้าไปเต็มแรงก่อนที่ใครจะห้ามทัน

"พอกันทั้งคู่ หยุดเลยนะคะ"

เสียงคุณนายเพียงฟ้าแม่ของอัคคี ที่ได้หย่าขาดจากสามีอย่างเทพวายุ อยู่ในฐานะแม่ของลูกและเพื่อนของพ่อ ต้องเข้ามาช่วยเคลียร์ปัญหา

สถานการณ์สงบลงแล้ว ด้วยคุณนายเพียงฟ้า แต่ยังคงตกลงกันไม่ได้ สายน้ำต้องการผมเปียที่ยาวเลยกลางหลังคืนมา ส่วนอัคคีต้องการให้สีออกจากหน้าเดี๋ยวนี้

"ฉันจะส่งแกไปเรียนเมืองนอก"

เทพวายุตัดใจบอกไปเพราะอยากให้เพื่อนรักอย่างสายจันทร์อยู่ที่นี้ต่อ และอัคคีก็เคยมาขอแต่เขาไม่อนุญาตเพราะกลัวคิดถึงลูกชาย "เย้ พ่อให้ผมไปแน่นะ"

เทพอัคคีดีใจมากเขาเคยขอพ่อตั้งแต่เริ่มเรียนมัธยมปลาย พ่อได้แต่ปฎิเสธ วันนี้ฝันของเขาเป็นจริงสักที ไปให้พ้นจากยัยหมูหลุมนี้

"ฉันจะให้สายน้ำไปเรียนโรงเรียนประจำในจังหวัด"

คงถึงเวลาที่ต้องทำอะไรจริงจังสักที ถ้าปล่อยให้ลูกสาวอยู่กับพ่อที่ตามใจอย่างเขาคงเสียคน

"ดีเลย ไปแล้วไม่ต้องกลับมาเลยนะ ยัยเตี้ย ฮ่าๆๆ"

อัคคีออกปากไล่สายน้ำ ไปให้พ้นๆเลยยิ่งดีอย่าได้มาเจอกันอีกเลย

"ไอ้อัคคีหน้าดำ ไอ้หน้าตุ้ด ใครอยากอยู่ร่วมโลกกับแก"