“นายหญิงอยู่ในห้องทำงานไหมแตงอ่อน” ภูชิตเอ่ยถามพร้อมกับเดินเข้าบ้านโดยไม่รอฟังคำตอบ ชายหนุ่มเดินตรงไปที่ห้องทำงานทันที คาดหวังว่าจะเจอใบหน้าหวานให้ชื่นใจ เขาเหนื่อยมาตั้งแต่เมื่อคืน ตอนนี้ร่างกายต้องการพักผ่อน ความคิดในใจคืออยากจะชวนน่านน้ำขึ้นไปกล่อมตนเองนอน หากมีคนตัวนุ่มๆให้กอดน่าจะนอนหลับสบายกว่านอนคนเดียว
ภูชิตนิ่วหน้าเล็กน้อยเมื่อเปิดประตูเข้าไปแล้วไม่เห็นคนที่เขาคิดถึงนั่งอยู่ในห้อง ชายหนุ่มหันกลับมาถามแตงอ่อนอย่างสงสัย
“นายหญิงอยู่ไหนแตงอ่อน” คนถูกถามหลบสายตาคมดุ
“เอ่อ...นายหญิงกลับบ้านไปแล้วจ้ะ” เสียงตอบอ้อมแอ้มของแตงอ่อนทำให้ภูชิตเลิกคิ้วสูง
“กลับบ้าน!” ชายหนุ่มทวนคำตอบที่ได้ยิน
“เอ่อ...คือคุณป้าของนายหญิงมาที่นี่เมื่อตอนก่อนเที่ยงนิดหน่อย แล้วก็เข้าไปคุยอะไรกันในห้องสองคนก็ไม่รู้ จู่ๆนายหญิงก็หอบกระเป๋าขึ้นรถไป นายหญิงบอกว่าจะโทรบอกนายเองจ้ะ” หัวใจของภูชิตกระตุกไหววูบ มือใ
