เธอมีแฟนหรือยัง
2304 Words
ฉันกอดอกพร้อมกับมองคนตัวสูงแบบงงๆ งงจริงๆอะ แล้วสักพักก็ได้ยินเขาตอบกลับมา
“เอ้า ก็ถ้าเช็คเด้งฉันจะได้ทวงกับเธอไง”
“แล้วปกติมันเด้งไหมเฮียมันซื้อประจำฉันก็เซ็นให้มันนั่นแหละ”
“ก็ตอนนั้นเธอยังไม่รู้จักฉันไงถ้าเธอหมั่นไส้แล้วแกล้งฉันละ จะต้องให้ฉันขับรถมาทวงกับเธอที่บ้านเหรอ”
“หึหึ เออญ่า ลื้อก็ให้ไปก็จบแล้วปะ”
ฉันถอนหายใจก่อนจะหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาพร้อมกับกดคิวอาร์โค้ดส่งให้ไอ้บ้าที่นั่งอยู่ข้างๆพร้อมกับพูดขึ้นมา
“หึ นายชอบแกล้งคนอื่นไงเลยระแวงคนอื่นไปด้วย เป็นคนดีซะนายอะ ไม่งั้นพระจะทำโทษนายอย่างหนัก”
ผมเพิ่มเพื่อนเสร็จเรียบร้อยก็เก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าพร้อมกับตอบกลับยัยตัวแสบที่นั่งข้างๆ
“หึ ถ้าฉันเป็นคนดีฉันจะเจอเธอได้ไง”
“ไอ้บ้า”
ฉันพูดกับเขาพร้อมกับเก็บของทุกอย่างลงกระเป๋าจะว่าไปวันนี้ต้องดูยอดของเดือนที่แล้วนี่หว่ากินข้าวเสร็จค่อยไปทำแล้วกัน
“เออ เฮีย ปีนี้ลงแข่งกับพวกผมปะผมว่าจะถาม”
“แข่งดิ สนามเดิม”
“อืม ที่เดิมแหละสนามไอ้เขตที่ชลบุรี เฮียเก่งก็ลงนะ”
“หึหึ เออ เดี๋ยวกูจะเพิ่มเงินรางวัลเอาเงินจากมันซะหน่อย แล้วมึงจะลงไหมปีที่แล้วฟันยับเลยนะจัดงานด้วยแข่งเองด้วย”
“หึหึ ไม่รู้วะเฮีย ถ้าเหนื่อยก็ไม่หรอกเดี๋ยว 3-4 วันนี้ว่าจะไปลองสนามเฮียไปด้วยปะละ”
“เออไปๆ ขับรถปลดปล่อยความคิดสักหน่อยต้องหาลูกค้าเพิ่มแล้วเอาเงินมาเข้าคลังให้แม่กู”
เฮียดริฟท์พูดจบก็ใช้นิ้วชี้ไปที่ยัยตัวแสบที่ตอนนี้นั่งเล่นโทรศัพท์
“รู้ก็ดีแล้วเราอะ”
“เออไอ้ญ่าอั๊วเบิกเงินด้วยนะ”
ฉันกำลังสั่งงานกับพี่แซมเลขาคนสนิทนั่นแหละว่าให้รวบรวมแฟ้มไว้พรุ่งนี้จะเข้าไปเอาพอเฮียพูดเรื่องเบิกเงินเท่านั้นแหละ
“เอาไปทำอะไรอีก”
“เสียงเขียวเลยนะครับคุณน้อง ไม่ใช่ส่วนตัวครับของธุรกิจต่างหากทำแวร์เฮ้าส์ให้ลูกค้าเช่าครับคุณแม่ เพราะตอนนี้ลูกค้าเอาสินค้าจากจีนมาขายเยอะมากแล้วสนใจจะเช่าแวร์เฮ้าส์ครับผมหลายท่านมากๆตอนนี้มัดจำกันหมดแล้วถ้าเสร็จก็พร้อมให้บริการครับ แวร์เฮ้าส์เดิมเต็มครับผม ตอนนี้ความคืบหน้าได้ 60% แล้วครับแม่”
“อ๋อ ได้จ้าคุณพี่ชาย เขียนมานะคะเอาเท่าไหร่พร้อมเซ็นจ้า”
“หึ เสียงเปลี่ยนเลยนะลื้ออะ”
“ก็ธรรมดาปะ”
ผมหัวเราะขึ้นมาเบาๆเฮียดริฟท์เลยถามขึ้นมา
“นี่ไอ้เปอร์ลื้อไหวจริงๆเหรอวะ มันเหมือนใครที่ไหนเงินลื้ออะซ่อนไม่ได้หรอกนะอั๊วบอกเลยมันฉลาด”
ฉันขมวดคิ้วก่อนจะถามพี่ชายตัวเองกลับไป
“นี่เฮียหมายถึงใครอั๊วเหรอ”
“อั๊วหมายถึงเมียไอ้เปอร์ ทำไมลื้อเป็นเมียมันหรือไงไหนตอนแรกบอกไม่มีอะไรร้อนตัวแล้วหนึ่ง”
ฉันเม้มริมฝีปากก่อนจะตอบพี่ชายตัวเองกลับไป แกดูที่ฉันบอกว่าบางที่พี่ชายก็ไม่ใช่พี่ชายเสมอไปไม่เกินจริงนะบอกเลย
“แล้วแต่เถอะค่ะ ไปกินข้าวดีกว่ามีแต่คนเป็นประสาท”
ฉันพูดจบก็ลุกขึ้นพร้อมกับจะเดินไปที่โต๊ะกินข้าวแล้วดูพี่ชายฉันมันพูดตามหลังออกมา
“ลื้อนั่นแหละตัวหนักเลย มีผัวเมื่อไหร่อั๊วจะส่งออกไปอยู่บ้านผัวลื้อซะ”
“เออ เฮียมีเมียอั๊วจะส่งเฮียไปเหมือนกันแหละ แบร่”
ผมมองยัยตัวแสบที่หันกลับมาพอพูดกับเฮียดริฟท์จบก็แลบลิ้นใส่เฮียทีหนึ่งด้วยนะเนี่ยแล้วจะไม่ให้ผมเรียกยัยนี่ว่าเด็กเกเรหลังห้องได้ไงวะ
“หึ ดูน้องกู ตกลงได้เมื่อไหร่มารับไปอยู่บ้านลื้อซะ”
“หึหึ เออรู้แล้ว มีผัวเมียคู่ไหนเขาแยกกันอยู่ละ”
ผมตอบเฮียมันออกไปตามความคิดของตัวเอง เพราะถ้าคบกับยัยนี่จริงๆ ก็ต้องถามความสมัครใจแล้วก็พาไปอยู่ด้วยนั่นแหละ
“อือหื้อสัสเอ๊ย ไปลุกไปกินข้าวกับเมียมึงซะกูเลี้ยงส่งน้องกูที่จะมีผัวกับเขาสักหน่อย แล้วอย่าคืนนะไม่รับคืนนะรุ่นนี้”
“เออ ไม่กล้าคืนหรอกแม่พันธุ์ดุขนาดนี้ขนาดพี่ชายยังไม่กล้าผัวจะกล้าได้ไง”
ผมลุกขึ้นแล้วเดินตามเฮียมันออกมาพอได้ยินเฮียมันพูดนั่นแหละเลยหัวเราะออกมา
“หึ มึงดูสิอาการขนาดนั้นถ้ากูไม่ยอมกูจะมีชีวิตอยู่ถึงวันนี้เหรอ นี่ดีนะมันอยู่มหาลัยแล้วตอนมัธยมแม่งเทควันโดทุกวัน ป๊าม๊าห้ามลงแข่งมันก็แอบไปแข่งจนชนะได้ที่หนึ่งมามึงคิดเอา”
“หึหึ ออกไปดูรถก่อนปะเนี่ย”
“เออๆ ไปครับน้องเขย”
ผมให้พนักงานเอารถลงให้เฮียมันเรียบร้อยแล้วก็ให้กลับไปส่งให้กับลูกค้าคนอื่นอีกเฮียดริฟท์ขับรถเข้ามาจอดตรงห้องที่ทำไว้เก็บรถแล้วก็พาผมเดินมาที่โต๊ะอาหารแล้วก็เห็นยัยนั่นนั่งเหมือนรออะไรอยู่จะว่ารอเฮียก็ไม่น่าใช่นะแล้วกับข้าวก็วางแล้วทำไมแม่งไม่กินวะน่ะ
“ญ่าแล้วลื้อไม่กินข้าว ฮั่นแน่ๆ รอไอ้เปอร์อยู่เหรอ”
ฉันถอนหายใจก่อนจะมองไปที่เฮียกับคนตัวสูงที่ตอนนี้ก็พากันนั่งฉันเลยตอบออกไป
“จะรอนายนี่ทำไม รอไก่อบน้ำผึ้งแล้วก็แกงเขียวหวานป้านุ่มบอกอีก 5 นาที”
“หึหึ อั๊วว่าแล้ว ไม่งั้นคงจะบินไปแล้วอะเนาะ”
“เฮียเบาๆเลย ยิ่งหิวๆอยู่”
“อะๆ ตักข้าวเลยลืมหน้าที่ตัวเองหรือไง ลุกๆ แขกมาๆนั่งเท้าคางปลาทูยังอายเนาะ สภาพหน้าน้องกู”
ฉันส่ายหัวก่อนจะหยิบโถข้าวที่วางอยู่ใกล้เปิดแล้วหันมาถามคนตัวสูงที่นั่งอยู่ข้างๆ
“เอาเยอะไหมนายอะ”
“ไม่ต้องเยอะมาก”
“แหม่ๆ ตักให้แฟนก่อนพี่ชายเลยเนาะน่าเตะจริงๆ”
ฉันตักข้าวให้นายนี่เสร็จก็เงยหน้าขึ้นพร้อมกับตอบกลับพี่ชายฉันไปด้วยน้ำเสียงกวนๆ
“ก็ไม่ได้หรอกเฮีย อั๊วต้องสนใจแฟนก่อนสิพี่ชายแบบเฮียอะมันคือของตาย อย่าพูดไม่เข้ารูหูอีกนะจะให้หุงข้าวกินเอง”
“ไอ้ญ่า!”
ผมสะดุ้งขึ้นมาตอนแรกแม่งกำลังจะกลัวว่าจะวางมวยกันละถ้าไม่ได้ยินประโยคต่อมาอะ
“เสียงดังลดเสียงลงนี่โต๊ะกินข้าว เรียกเหมือนไม่เคยเรียก ส่งจานมาจะกินไหมข้าวอะหรือจะไปนอนกอดรถ”
“กินสิครับผมน้องญ่าสุดน่ารักของพี่”
หลังจากนั้นฉันกินข้าวกันเสร็จเรียบร้อยพี่ดาวก็ยกเม็ดขนุนมาให้แล้วก็มีเค้กแล้วดูเฮียผู้ขัดขวางความสุข
“ไอ้ญ่าลื้อพอแล้วกินเยอะไปแล้วลื้ออะ”
“ไม่ จะกินให้หมดนี่แหละต้องใช้หัวสมองคิดเงิน”
“สองโลลื้อจะกินวันเดียวหมดเลย”
ผมมองยัยตัวแสบที่นั่งกินเม็ดขนุนแล้วยังบอกให้แม่บ้านยกมาให้ทั้งกล่องด้วยนะ
“ใช่ นี่อุตส่าห์บอกพี่ดาวให้แช่ตู้เย็นให้”
“หึ ไอ้เปอร์มึงไปเอาผู้ใหญ่มาเลยอาการนี้ท้องแล้วเรียบร้อย”
“หึหึ ไป กินเสร็จไปเก็บเสื้อผ้าเลยเธออะ”
ฉันขมวดคิ้วก่อนจะถามไอ้บ้านี่ออกไป
“เก็บทำไม”
“เอ้า ก็ท้องไม่ใช่เหรอฉันก็ต้องรับผิดชอบอะสิ”
“ไอ้บ้า อย่าอยู่ด้วยกันเยอะเถอะขอร้องแค่คนเดียวก็ไม่มีหนทางรักษาละ”
ผมหัวเราะออกมาเบาๆพอกินเสร็จก็คุยเรื่องรถอยู่กับเฮียอีกสักพักเลยขอตัวกลับ
“งั้นผมกลับก่อนนะเฮียแล้วเดี๋ยวจะไลน์มาบอกว่าวันไหนจะไปสนาม”
“เออๆ ญ่าๆ!”
ฉันเริ่มนั่งเคลียร์บัญชีอยู่ตรงโต๊ะทำงานสักพักก็ได้ยินเสียงเฮียมันเรียกขึ้นมาเลยลุกขึ้นแล้วเดินมาหาที่ห้องรับแขก
“ว่า เรียกซะเนาะ”
“หึหึ เดินไปส่งไอ้เปอร์สิ เปอร์มันจะกลับแล้วน่ะ”
“นายนี่แขกเฮียนะ เฮียก็ลุกไปส่งสิ”
“เธอนั่นแหละไปส่งฉันมานี่”
ผมเดินออกมาหายัยตัวแสบก่อนจะใช้มือจับแขนแล้วดึงให้ไปส่งที่หน้าบ้าน
“นาย”
ฉันยื้อแรงไว้แล้วดูแดดตอนบ่ายๆ โอ๊ย ไหม้นะเดินไปอะ
“นี่นายหยุด! งื้อออ ฉันไม่ออกไป!”
ผมหันมามองยัยตัวแสบที่ตอนนี้นั่งลงแล้วยื้อแรงไว้สรุปสภาพผมคือลากยัยนี่มานั่นแหละ
“ไป ลุกมา”
“ไม่เอาอะ เออๆ เอาร่มก่อน แดดขนาดนี้ฉันไม่ออกไปหรอกถ้าไม่มีร่มอะ”
ฉันบอกคนตัวสูงออกไปอย่างเร็วสักพักเขาก็ปล่อยมือแล้วหันมาบอกฉัน
“งั้นไปเอาร่มเธอมา แล้วอย่าคิดหนีนะถ้าหนีฉันนอนกับเธอคืนนี้ที่นี่”
“ไอ้บ้า ยิ่งกว่าผัวฉันอีกเนาะแล้วคือต้องเดินไปส่งขาก็มีปะ”
“เออ ซ้อมไว้เวลาเป็นจริงๆจะได้ชิน”
“โอ๊ะ”
ฉันเดินเข้ามาหยิบร่มที่ห้องครัวแล้วก็เดินออกมาหาไอ้บ้านี่ที่ยืนรออยู่หน้าประตู
“ไป ฉันจะกลับมาทำงานต่อ”
“อืม ไป”
“นี่ แล้วทำไมนายไม่บอกละว่าจะเอาอะ”
ฉันโวยวายออกมาหลังจากที่ไอ้บ้านี่แย่งร่มไปถือ
“บ่นเยอะจริงๆเนาะเธอเนี่ย”
ผมใช้มือดึงแขนยัยนี่มาใกล้ๆแล้วก็พาเดินมาที่รถสักพักก็รู้สึกเจ็บที่เอวเพราะยัยนี่หยิกนั่นแหละ
“โอ๊ย!”
“ถ้าผิวฉันไหม้ฉันจะคิดค่าครีมกันแดดแล้วก็ครีมบำรุงกับนาย”
“หึ เออ ค่าเสียหายเท่าไหร่ส่งมาในไลน์พร้อมโอนตลอด 24 ชม.”
ฉันถอนหายใจออกมาแล้วหยิบร่มคืนมาหลังจากเดินมาถึงที่รถของเขา
“ไป นายรีบไปเลย”
“ขึ้นรถ”
“อะไรของนายอีก”
“ขึ้นรถ เดี๋ยวจะวนไปส่งหน้าบ้านไม่ต้องเดินกลับ”
ผมบอกยัยตัวแสบเพราะมันก็ไกลอยู่นะจอดไว้ตั้งแต่ลงมาถามยัยนี่อะแล้วหน้าบ้านก็เหมือนจะทำไว้เหมือนวนไปจอดได้อยู่แล้วเลยว่าจะไปส่งยัยนี่แล้ววนออกเลย
ฉันมองดูระยะทางก็ เออ ดีเหมือนกันไม่ต้องเดินไปด้วยแดดก็ร้อน
“อืมเค”
ฉันขึ้นมานั่งตรงฝั่งข้างคนขับแล้วนายนั่นก็ขับวนมาส่งที่บ้านพร้อมกับพูดกับฉันตอนที่จะเปิดประตูลงพอดี
“ค่าบำรุงผิวเธอเท่าไหร่ก็ทักมา”
“เออ เตรียมไว้เถอะนายอะ”
“ฮึ พร้อมโอนอยู่แล้วอะครับผม”
“เฮ้อ ฉันไปละ”
“อืมเค”
ผมพยักหน้าพอยัยตัวแสบลงรถไปแล้วผมก็ขับรถตรงกลับบ้านเพราะเดี๋ยวจะไปอาบน้ำนอนแล้วก็เล่นเกมส์กับพวกเพื่อนชั่ว
21.45
ฉันอาบน้ำสระผมแต่งตัวเรียบร้อยก็มานั่งเช็ดผมอยู่บนเตียงแล้วก็เปิดดูซีรี่ย์ในทีวีไปด้วยสักพักก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนไลน์ของตัวเองดังขึ้นมาฉันเลยละสายตาจากจอทีวีไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูพอเห็นชื่อคนที่ทักมาเท่านั้นแหละ
ไลน์
เปปเปอร์
เปปเปอร์ : สรุปค่าบำรุงผิวเธอเท่าไหร่บอกยอดมา
ดีญ่า : 50,000 บาทค่ะ ครีมมันแพงอะเนาะ เลขบัญชี 6287314xxx ธนาคาร ZZZ ค่ะ
เปปเปอร์ : ฮึ เข้ายัง
ฉันอ่านข้อความเขาจบก็เห็นการแจ้งเตือนในโทรศัพท์เห็นว่ามีเงินเข้ามาจริงๆ
“ไอ้นี่มันบ้าจริงๆแหละ รวยจังมั้ง”
ผมนอนดูข้อความก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆหลังจากยัยนั่นตอบมา
ไลน์
ดีญ่า
ดีญ่า : เหมือนจะยังไม่เข้าเลยนะคะคุณเปปเปอร์
เปปเปอร์ : เหรอครับ งั้นลองเช็คดูอีกรอบนะครับคุณดีญ่า
ฉันมองการแจ้งเตือนเห็นว่าเงินมันเข้ามาอีก 100,000 บาท เลยตอบไอ้บ้านี่กลับไป
ไลน์
เปปเปอร์
ดีญ่า : เข้าละนายนี่มันบ้าจริงๆ อยู่ๆก็โอนให้คนอื่นเขา 150,000 ใครเขาจะบ้าแบบนาย
เปปเปอร์ : ก็บอกแล้วผมพร้อมโอนตลอด 24 ชม.ครับผม
ดีญ่า : ไปรักษาเถอะนายอะ แค่นี้ฉันจะนอน
เปปเปอร์ : ฮึ จะนอนหรือดูซีรี่ย์แบบเธอเนี่ยนะจะนอนเร็ว
ดีญ่า : เออ รู้ดีเหมือนผัวฉันเนาะ
ฉันพิมพ์เสร็จก็กำลังจะมาสนใจซีรี่ย์ต่อแล้วอยู่ไอ้บ้านี่ก็โทรไลน์มาหา
“เชี้ยย แล้วมันจะโทรมาทำไววะเนี่ย”
ฉันไม่รับสายพอสายมันตัดก็เห็นไอ้บ้านี่พิมพ์ข้อความมาว่าให้รับสายแล้วก็โทรเข้ามาอีกฉันเลยกดรับ
“อะไรของนายอีก”
“หึ จะนอนเสียงซีรี่ย์นี่ดังเลยเนาะ”
“เออ รู้แล้วก็รีบวางฉันจะดูซีรี่ย์”
“หึ แล้วเธอมีแฟนหรือยัง”
“ห๊ะ!!”
- Writer
