หลายวันต่อมา...
เว่ยอ้ายเหม่ยไม่เห็นว่าพวกบ้านใหญ่จะมารังควานอีก คนบ้านรองเว่ยก็เลยได้ชีวิตอย่างสงบสุข เมื่อถึงสิ้นเดือนเว่ยเฉียนก็นำเงินจำนวนหนึ่งหยวนไปกตัญญูต่อพ่อเฒ่าเว่ยและแม่เฒ่าเว่ยพ่อแม่ตนเอง ตอนนี้ท่านทั้งสองดูเหมือนจะหายโกรธแล้วถึงยอมรับเงินไว้ ก็จะไม่หายได้ยังไงในเมื่อเงินที่ได้รับในตอนนี้สองผู้เฒ่าเก็บเองไม่ต้องเอาเข้ากองกลางของบ้าน ส่วนครอบครัวของเว่ยคังก็พากันอิจฉาตาร้อนแต่ว่าก็ทำอะไรไม่ได้
ส่วนเว่ยอ้ายเหม่ยกับหลี่ฟางเจียวยังคงไปขายของที่ตลาดมืดทุกสัปดาห์ ต่างจากช่วงแรก ๆ ที่ไปขายเกือบทุกวัน เพราะต้องการเงินเพื่อที่จะมาตั้งตัว คนอื่น ๆ ก็ยังคงทำงานที่คอมมูนเหมือนเดิม แต่เว่ยอ้ายเหม่ยบอกให้พวกเขาลดแต้มลงแล้ว เพราะไม่อยากให้ทุกคนเหนื่อยมากเกินไป
“ทำไมต้องให้พวกเราลดแต้มลงด้วยล่ะอ้ายเหม่ย พี่อยากให้พวกเรามีเงินเก็บเยอะ ๆ นะ” เว่ยตงพูดขึ้นมา เขาไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอนี้ เขารู้เ
