เว่ยอ้ายเหม่ยพอได้ยินว่าให้ใช้แชมพูกันประหยัดหน่อยก็ทำหน้าเหยเก เพราะเธอเป็นผู้หญิงผมยาวจึงต้องรักษาเส้นผมและหนังศีรษะให้สะอาดอยู่เสมอ จะให้นาน ๆ สระผมแต่ละทีนั้นเธอคงอึดอัดน่าดู อีกทั้งเมื่อก่อนเธอเป็นคนร่ำรวย มีข้าวของพวกนี้ใช้ไม่เคยขาดและเป็นของดีราคาแพงอีกด้วย ในมิติของเธอมีของใช้พวกนี้อยู่มากมายเธอจึงไม่เห็นด้วยที่จะต้องประหยัด
“เอาตามนี้นะ ช่วงนี้พวกเราเพิ่งจะแยกบ้านออกมา อะไรประหยัดได้ก็ต้องประหยัดไปก่อน” หลี่ฟางเจียวบอกทุกคน ก่อนจะลุกขึ้นเตรียมตัวออกจากบ้าน
“เดี๋ยวฉันไปแทนแม่เอง” เว่ยอ้ายเหม่ยพูดขึ้นมา เธอคิดว่าการออกไปซื้อของครั้งนี้ จะเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้เอาของจากในมิติออกมาอย่างไม่มีคนสงสัย
“จะดีเหรอ อ้ายเหม่ยต่อรองราคาของเป็นไหม” เว่ยตงถามขึ้นเพราะว่าเรื่องซื้อของพวกนี้เขาไม่ไว้ใจใครนอกจากหลี่ฟางเจียวและเว่ยอ้ายเหม่ยเองก็ยังเด็ก เขากลัวว่าเธอจะโดนพวกพ่อค้าแม่ค้าหลอกเอาด้วย
