ความรักที่แท้จริง

บทที่ 12

　　วันนี้กำลังจะสดใส ถึงเวลาแล้วที่เธอจะจบเรื่องทั้งหมดนี้

　　เธอลุกจากเตียงอย่างไม่รีรอ “ทรมานเขาเพียงคืนเดียวก็เพียงพอแล้วสำหรับนาย ตอนนี้ฉันจะให้คุณกลับบ้าง” เทรซี่กล่าว

　　เขาแทบไม่เชื่อสิ่งที่ตัวเองได้ยิน “เธอจริงจังเหรอ หรือเป็นเพราะเธอกลัวว่า ผมจะแก้แค้นเธอกลับเหรอ” เขาคิดว่า

　　"ดีมาก" เขาตอบ ความฉุนเฉียวของเขาลดลงมาเล็กน้อย

　　เธอเดินไปเข้าห้องน้ำ จากนั้นเขาได้ยินเสียงน้ำไหล แสดงว่าเธอคงจะไปอาบน้ำ

　　“เธอมันสร้างแต่ปัญหา” แม้ว่าชายคนนั้นจะคิดเช่นนี้ แต่ความคาดหวังก็เริ่มผุดเข้ามาในความหัวเขาบ้าง

　　เทรซี่ออกมาพร้อมกับถังน้ำปริ่มถัง ก่อนที่เขาจะได้พูด น้ำจากในถังก็สาดไปที่ตัวเขาอย่างจัง

　　“ตอนนี้ไฟดับแล้วใช่ไหม” เทรซี่มองชายที่ทั้งตัวเปียกโชกบนเตียง เธอรู้สึกอารมณ์ดีขึ้น

　　"คุณชนะ" ชายคนนั้นพูดอย่างเย็นชา เครื่องปรับอากาศทำงานตลอดเวลา ทำให้ห้องนี้มีอุณหภูมิต่ำซึ่งทำให้เขารู้สึกหนาวราวกับว่ากำลังจะแข็งเหมือนกับน้ำแข็ง

　　ไฟของเขาถูกดับในที่สุด

　　เทรซี่ยิ้มและตอบกลับเขาว่า "ขอบคุณ"

　　เธอหยิบเสื้อผ้าชิ้นหนึ่งมาสวม เมื่อวานเธอไปไนท์คลับ เธอจึงแต่งตัวเซ็กซี่เสียหน่อย

　　แต่สไตล์ปกติของเธอนั้นแตกต่างออกไป เธอสวมกระโปรงสีขาวและรองเท้าส้นสูงอย่างดี

　　เธอเปลี่ยนไปราวกับหน้ามือเป็นหลังมือ เหมือนเธอเกิดมาพร้อมกับสายเลือดพวกขุนนางและชนชั้นสูง

　　เธอหยิบโทรศัพท์ของชายคนนั้นที่ตกลงบนพื้นขึ้นมา ปลดล็อก และติดต่อเลขาของเขา

　　เมื่อโทรติด ได้ยินเสียงจริงจังพูดขึ้น "ท่านครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหม"

　　“เจ้านายของคุณเมาเมื่อคืนนี้ มารับเขาที่โรงแรมเชิงห่าว ห้อง 8802 และอย่าลืมเอาสูทมาให้เขาด้วยล่ะ” เทรซี่กล่าว

　　เทรซี่มองกลับมาที่เขา ชายที่กำลังขัดเขินอยู่ในสายตาของเธอ ผมของเขายังเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ

　　“โอ้ ฉันเป็นใคร ฉันเป็นแค่คนที่เดินผ่านมาและยื่นมือช่วยเขาเท่านั้นเอง คุณไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉันหรอก” เทรซี่กล่าว

　　หลังจากบทสนทนากับเลขาของเขาจบลง เทรซี่ก็วางสายโทรศัพท์และเก็บรวบรวมสิ่งของทั้งหมดของเธอ แล้วหยิบเงินก้อนหนึ่งออกมาจากกระเป๋า

　　มองลงไปที่ชายที่จ้องมองเธอด้วยความโกรธ เธอยิ้มอย่างไม่รู้ประสีประสา

　　“เมื่อคืนสนุกดีนะ ตอนนี้นายก็ไม่ติดหนี้ฉันแล้ว” เทรซี่กล่าว แล้วเธอก็โยนเงินให้เขาและจากไป

　　ชายคนนั้นมองดูร่างที่เดินค่อย ๆ หายลับตาเขาไป “ฮ่าฮ่า เธอน่าสนใจดีนี่ เธอไม่ควรเจอผม!” เขาคิด

　　เทรซี่คุยกับพนักงานที่ล็อบบี้ เธอพูดว่า "เดี๋ยวจะมีคนมา ให้การ์ดใบนี้กับเขา"

　　“ค่ะ คุณผู้หญิง” พนักงานกล่าวว่า

　　เทรซี่ได้เสร็จสิ้นภารกิจแก้แค้นของเธอถึงสองครั้งหลังจากที่กลับมา! “พระเจ้าช่วยฉันจริง ๆ ” เธอคิดเมื่อก้าวเท้าออกจากโรงแรม

　　เมื่อเธอเดินออกไป เธอเห็นฌอนกำลังจะขึ้นรถของเขาไป เขาไม่รู้อะไรทั้งสิ้นเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาเมื่อคืนนี้

　　ฌอนยังคงรู้สึกมึนหัวเล็กน้อย เขาดื่มมากเกินไปเมื่อคืนนี้

　　เมื่อคืนเขานอนโดยไม่ได้ปิดประตูห้องของเขา แต่เมื่อคืนนี้เขาจำได้ว่าเขาฝันถึงเทรซี่จริง ๆ

　　ทุกครั้งที่คิดถึงเธอ ใจของฌอนก็เต็มไปด้วยความเศร้า เธอจากเขาไปก่อนที่เขาจะได้อธิบายกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสามปีก่อน

　　และไม่ได้ยินข่าวคราวของเธอตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา บางทีความจริงไม่เคยได้รับความสำคัญ

　　นอกจากนี้ ละครตบตากลับกลายเป็นเรื่องจริง เขากับราเชล แนนกลายเป็นคู่รักกันจริง ๆ

　　เขาเหลือบมองกระจกหลัง เห็นผู้หญิงคนหนึ่งในชุดสีขาวเดินออกมา

　　“เทรซี่!” ดวงตาของเขาเป็นประกาย "หยุดเดี๋ยวนี้!" เขาตะโกน