Are you Sheik or Mafia? / Ep.4 (ไฟใกล้น้ำมันNc++ )

1523 Words

Are you Sheik or Mafia? / Ep.4 (ไฟใกล้น้ำมันNc++ ) “พอดีฉันคุยกับหล่อนไว้แล้ว เดี๋ยวเอาเสร็จแล้วจะส่งต่อให้นะ” มือใหญ่บีบท่อนแขนเรียวเล็กนั้นแน่นขึ้น ดวงตาเทอควอยซ์จดจ้องเขม็งไปในดวงหน้าเรียวรูปไข่ที่กำลังบิดเบ้เพราะความเจ็บปวด เพียงเท่านั้นมุมปากหยักได้รูปก็รั้งขึ้นอย่างสาแก่ใจ เจ็บปวดหรือ? เธอเจ็บไม่ได้ครึ่งเขาหรอก! สองชั่วโมงกว่าที่เขานั่งรอให้เธอตื่น นั่งมองอยู่แบบนั้น มันเต็มตื้นไปด้วยความรู้สึกเจ็บปวด หลากหลายความคิดและเรื่องราววันวานไหลผ่านเข้ามาในหัว ตอนเธอนั่งฟุบหน้าเหมือนคนจะหลับ เขาเฝ้ามองตาปริบ คิดถามตัวเองในใจแล้วว่า ควรจะไปถามหรือคุยกับเธอสักคำหน่อยจะดีไหม? อย่างน้อยๆก็แค่ถามไถ่เหมือนว่าการถามสารทุกข์สุขดิบของคนที่เคยรู้จักกัน พาลคิดไปถึงสูทที่ตัวเองถอดทิ้งไว้ก่อนเข้ามาในปาร์ตี้ลับนี้เพราะน่าจะหยิบมาด้วยเพื่อใช้มาปกคลุมเธอที่อยู่ในชุดล่อแหลม หรือจะถอดเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวนี้ออกแล้วตัวเองสวมแค่เสื้อกล้ามดี? “ฟู่ว” บุหรี่มวนที่สองถูกบี้ลงบนถาดรองรับ ร่างใหญ่ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง และกำลังจะเดินไป ‘มีแต่คนโง่เท่านั้นที่กลับไปหาคนเก่า’ ชารีฟอีกคนที่ใจแข็งกำลังเรียกสติเขา ถ้าเดินไปตอนนี้ก็เหมือนกลับไปโง่อีก เลยเลือกที่จะเบนเส้นทางเข้าไปในห้องน้ำ “อาซาน ฉันเจอเธอ!” เพียงได้ยินประโยคแรกคนที่รับฟังก็พอจะเดาได้ว่าหมายถึงใคร ก็น้ำเสียงการบอกเล่าที่ปกติคนอย่างชารีฟไม่เคยตื่นตระหนกอะไรสักอย่าง ที่ปรึกษาคนสนิทอย่างเขารับรู้เลยว่าชารีฟนั้นกระสับกระส่ายและร้อนใจมากสักเพียงใด ‘ท่านหมายถึงคุณลัยลาฮ์?’ “ใช่ โลกมันกลมเป็นบ้า นายคิดว่าฉันจะทำยังไงดี?!” ร่างสูงทะมึนเดินวนไปมาอย่างคนร้อนรนใจขนาดหนัก เมื่อเหลือบมองตนเองในกระจกบานใหญ่ฉายชัดเห็นความวิตกบนใบหน้าแล้วก็ต้องถอนหายใจก้มมองพื้นแทน ‘ใจเย็นๆนะครับ ผมยังไม่รู้เลยว่าคุณเจอหล่อนที่ไหน ผมเลยบอกไม่ได้ว่าคุณชารีฟจะต้องวางตัวยังไง’ ฝ่ามือหนายกขึ้นลูบหน้าพลางทึ้งผมดกดำนั้นก่อนลดลงมาเท้าสะเอวด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนักขณะรับฟังเสียงของอาซานลูกน้องคนสนิทของเขาที่ปกติจะติดตามเขาเสมอหากแต่วันนี้คิดว่าแค่จะมาร่วมงานแต่งและอยู่ไม่ถึงสองวันจึงไม่ใช่เรื่องยุ่งยากถึงขนาดต้องมีคนติดตาม แต่พอเจอเธอเข้าเขากลายเป็นคนที่ทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว “คือ.. ฉันเจอเธอที่ผับ เธอยังทำงานแบบเดิมไม่เปลี่ยน หรือเผลอๆอาจจะรับงานอย่างว่า เห้อ และตอนนี้ฉันคุยกับนายอยู่ในห้องน้ำ” “เห้อ ผมไม่รู้จะบอกกับคุณยังไงดี คุณเหมือนน้ำมัน และเธอคือไฟ เอาเป็นว่าคุณอย่าเข้าใกล้กันน่าจะดีกว่านะครับ เธอคือสิ่งเดียวในโลกที่คุณคอนโทรลไม่ได้ ฉะนั้น ผมว่าไม่มีเหตุจำเป็นอันใดที่คุณควรเอาตัวเข้าไปใกล้เธอเลยครับ” “เห้อ โอเค” การิมเพื่อนรักเองก็บอกเขาอย่างนั้น เธอคนนี้ทำให้เขาเป็นโรคไมเกรนปวดหัวแทบจะระเบิดแทนที่จะเกิดขึ้นเพราะการทำงานหนัก เขาใจสั่นเพียงแค่ได้เจอเธออีกครั้ง หลังจากทำใจมาได้เป็นปีๆ ทุกอย่างที่ตั้งใจมันจะพังทลายลงแค่เจอเธอคืนนี้? จากที่คิดว่าจะไม่สนใจใยดี พอเอาเข้าจริงๆมันอยู่เฉยไม่ได้หากจะต้องทนรับรู้ว่าเธอกำลังจะขายตัวให้เพื่อนของเขา อาจจะไม่ใช่แค่หนึ่งคน อาจจะเป็น สอง สาม หรือสี่ ตอนนี้มันเหลืออดเกินจะเพิกเฉยกับผู้หญิงยอมยั่วคนนี้แล้ว!! “ฮัสมิน เอาถุงยางมา” ชารีฟรับซองถุงยางอนามัยจากฮัสมิน เพื่อนชายอีกคนที่เดินตามยาซัดดิ่งตรงเข้ามาหาลัยลาฮ์ ภควรรณวิลาส่ายหน้าระรัวพยายามส่งสายตาเว้าวอนหาเพื่อนร่วมงานอีกสี่คนที่กำลังเสพสุขอยู่ พวกหล่อนไม่สนใจจะมองเธอเลยด้วยซ้ำ คงจะมีแค่ชายอีกสองคนที่ถอดเสื้อรอคิวทำหน้าหื่นกระหายแสดงความต้องการในตัวเธออย่างเปิดเผยเท่านั้น “ไม่นะ ว้าย!” เธอพยายามรั้งตัวเองเอาไว้ไม่ให้ไหลไปตามแรงฉุด แต่คิดว่าพลังน้อยนิดจากร่างบางหรือจะสู้คนตัวใหญ่เกือบร้อยเก้าสิบเซ็นติเมตรล่ะ และแล้วร่างเธอก็ลอยละลิ่วถูกเขาลากดึงเข้ามาในห้องน้ำ “หยุดนะชารีฟ!” “โห้ จำกันได้ด้วยเหรอ” เขาคลายมือจากแขนเธอแต่ทิ้งร่องรอยความเจ็บนั้นเป็นรอยแดงเถือก ทั้งสองยืนจ้องมองกันอยู่ในโถงห้องน้ำขนาดใหญ่มีไฟแสงสลัวสีแดง ใบหน้าเรียวสวยเงยขึ้นถลึงดวงตาโกรธจัด “ฉันไม่ได้มาขายตัว” เขาแสยะยิ้มอย่างดูแคลน มองร่างบางที่แทบยืนไม่อยู่แต่ยังทำเป็นอวดเก่งใส่ “ไม่ได้ตั้งใจจะขายให้ฉันหรือ?” ริมฝีปากบางอ้าหวอขึ้น ผงกรับเอาคำสบประมาทนั้นพลางเสหน้าออกด้านข้าง ไม่ต้องการอวดน้ำตาแห่งความอ่อนแอให้ใครเห็นหรอกนะ “จะขายให้ใครก็ไม่ใช่เรื่องของคุณ” เธอเบี่ยงกายหลบสายตาเขาขณะจะเดินผ่าน “ร่านดีนี่” เปรี๊ยะ เธอสวนกลับด้วยการตบหน้าเขาฉาดใหญ่ เอาล่ะ เมื่อสัญญาณอันตรายกำลังจะมาเธอรีบพาตัวเองหนีไปจากที่นี่ให้เร็วสุด แต่ทว่า วงแขนล่ำสันใหญ่รีบโอบลำคอเธอไว้ก่อนกระชากเธอกลับเข้ามาหาตัว “อย่านะ!” เธอใช้ข้อศอกกระทุ้งไปทางด้านหลังพร้อมดีดกายดิ้นรนหนีจากการโอบรัด พลั่ก “โอ๊ย” แต่คนที่ร้องออกมาอย่างเจ็บปวดกลับเป็นเธอเอง เพราะเขาสวนกลับด้วยการดันตัวเธอชิดกับผนังห้องน้ำ ฝ่ามือตะกละตะกลามบีบคลำบั้นท้ายก่อนวกขึ้นมากดลำคอเธอไว้ไม่ให้ดิ้น แก้มเนียนนุ่มด้านซ้ายกดแนบลงกับผนังห้องน้ำที่เย็นเฉียบ ทุกอย่างมันรวดเร็วมากจนเธอไม่สามารถต้านแรงมหาศาลจากเขาได้ไหว เมื่อร่างกำยำเบียดชิดเข้ามาใกล้จนสองเต้าอวบสะท้อนรุนแรงแนบกับผนังและด้านหลังเป็นตัวของเขาที่เบียดเสียดจนบั้นท้ายนุ่มสัมผัสได้ถึงอวัยวะบางอย่างที่ถูไถ “อย่านะชารีฟ” เธอไม่ได้ยินเสียงอะไรนอกจากเสียงหัวใจที่เต้นรัวดังของตนเอง กับลมหายใจที่ติดขัด ส่วนคนที่กำลังลวนลามเธออยู่ด้านหลังนั้นกำลังปลดเข็มขัด แล้วเธอก็ได้ยินเสียงแกะซองถุงยาง! “ฮึกๆ ไม่นะ” มือใหญ่กลับมาลูบคลึงบั้นท้ายเธอพร้อมถกชายกระโปรงเธอขึ้น “หยุดนะ ไม่ ไม่เอา” เธอหวีดร้องปะปนเสียงกระเส่าของตนเองเมื่อปลายนิ้วใหญ่เบี่ยงแพนตี้ไว้ด้านข้างและลูบไล้ร่องสวาทที่กำลังฉ่ำแฉะหลังจากการถูกสัมผัสโดยมือที่คุ้นเคย ฉึก “อื้อส์” นิ้วร้ายเสือกพรวดเข้ามาพร้อมหมุนควงสู้แรงตอดรัดจากด้านใน “โอ๊ย ซี้ดดด” “ไง เจ็บหรือรู้สึกดี?” เขากระซิบถามข้างใบหูก่อนลากลิ้นสากจากติ่งหูไล้ลงมาตามซอกคอ สิ่งหนึ่งที่อยู่ใต้จิตสำนึกนั้น นั่นคือความคิดถึง ‘คิดถึงสัมผัสนี้จากคุณเหลือเกิน ชารีฟ’ “ไม่ต้องกลัวนะคนสวย ฉันจะจ่ายค่าตัวให้อย่างงามเลย” พรวด ประโยคนั้นเหมือนดึงเธอจากสวรรค์ลงสู่ห้วงเหวลึกแห่งความทรมาน เมื่อเขาแทรกแก่นกายเข้ามาแบบไม่มีสัญญาณเตือนส่งมาให้ทราบเลยสักนิด “กรี๊ดด” เขาทำเหมือนกับเธอไม่ใช่คน กดหัวเธอไว้แล้วดันลำกายเข้ามาจนสุดโดยไม่สนเสียงร้องขอของเธอ สิ่งแปลกปลอมที่ไม่เคยมีใครเข้ามาเลยนับตั้งแต่วันที่ไม่มีเขา แต่กลับถูกรุกรานอย่างเจ็บแสบจากชายที่เป็นคนแรกและคนเดียว “โอ๊ย เจ็บ พอเถอะฉันเจ็บ” “โอยย” เสียงครางต่ำจากด้านหลังที่บ่งบอกว่าทรมานไม่แพ้กัน ก็ร่องเธอนั้นแน่นขนัดไม่ต่างจากวันแรกที่มีอะไรกับเธอเลยด้วยซ้ำ “ไง แจ่มดีไหม” / “พวกเราขอแจมหน่อย” เสียงจากชายทั้งสองที่ยืนมองจากด้านนอกทำเธออกสั่นขวัญแขวน ร่างบางยืนสั่นเทาเหมือนลูกไก่กลางสายฝน ทั้งฮัสมินและยาซัดกำลังถอดเปลื้องกางเกงออกเตรียมจะถลาเข้ามาร่วมวงด้วย “..!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more