ตอนที่ 3/2 บ้าผู้ชาย 2

1085 Words

“แม่เลี้ยงพูดว่าอะไรนะ” เหมือนหูเขาจะแว่วไปแล้ว ต้มข่าไก่กลิ่นหอมกลับดูจืดชืดไปเลยหลังจากแม่เลี้ยงพูดประโยคนั้นออกมา “บ้านชมดาวท้ายไร่ส้มแม่ยกให้พ่อเลี้ยงราชา แล้วก็บ้านมองจันทร์บนเขาท้ายไร่ส้มเหมือนกัน แม่จะยกให้พ่อเลี้ยงชานนท์หลังจากพวกแกแต่งงาน” กินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยไม่ได้สนใจลูกชายทั้งสองทำหน้าเหมือนข้าวติดคอไปแล้ว “แต่งงานกันได้แล้วตอนนี้ไร่ราชาของเรากลับมามั่นคงมั่งคั่งเหมือนเดิมแล้ว บั้นปลายชีวิตพ่อกับแม่อยากเลี้ยงหลาน” พ่อเลี้ยงเรวัชพูดเสริมภรรยาสุดที่รักขึ้น ทั้งสองคนอายุเลยเลขสามกันแล้วทั้งนั้นแต่แฟนสักคนยังไม่เคยเห็นพามาเจอเลย “ถ้าไม่แต่งงานแม่ก็ไม่ต้องการพวกแกแล้ว จะไปไหนก็ไป” เป็นการยื่นคำขาดที่สมเหตุสมผล...ตรงไหนก่อน? “โถ่...แม่เลี้ยงครับผมทำงานทั้งวันไม่มีเวลาไปเดตกับสาวที่ไหนเลย” พ่อเลี้ยงชานนท์คือลูกชายบุญธรรมของแม่เลี้ยงรัมภาและพ่อเลี้ยงเรวัชเป็นลูกคนงานในไร่ที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตเลี้ยงมาตั้งแต่อ้อนแต่ออก “พ่อเลี้ยงราชาต้องแต่งก่อนสิครับ” หันไปมองคนด้านข้างก็ได้แต่กระตุกยิ้ม “ผมยังไม่ต้องการครับ” ไม่ต้องการผู้หญิงมาเคียงข้างมันไร้สาระมากที่ผู้ชายแมนๆ อย่างเขาบางวันต้องบีบนวดให้ผู้หญิง เขาไม่คิดจะทำดูไอ้ธัญเป็นตัวอย่าง จากเสือตอนนี้มันกลายเป็นแมวอ้วนไปแล้วไม่รู้ว่าเมียเลี้ยงดีหรือมันไม่ดูแลตัวเองกันแน่ มีเมียแล้วมักปล่อยตัว เขาไม่ชอบแบบนั้น “แม่ก็ไม่ต้องการลูกแล้วเหมือนกันจ้ะ” “พ่อด้วย” “พ่อแม่ที่ไหนจะไม่ต้องการลูกชายเก่งๆ แบบผมกัน” ราชามายิ้มไม่เต็มปากสายตาของแม่เลี้ยงในตอนนี้เขาไม่เคยเห็นเลย “แต่งงานซะ แม่ให้เวลาเราหาเมียเองมาหลายปีแล้วถ้ามันหาไม่ได้แม่จะหาให้เอง ลูกสาวฟาร์มโคนม ฟาร์มม้า ขยายพันธุ์ปลา สวนส้มโอท้ายหมู่บ้าน หรือคุณครูคนสวยที่ตามจีบลูก และลูกสาวของลูกสาวอีกมากมายแม่จะจัดการให้ลูก” แม่เลี้ยงรัมภารวบช้อนพลางช้อนตาขึ้นมองบุตรชายทั้งสอง “ฉันเอาจริง” อึก! ต่างคนต่างกลืนน้ำลายไม่ว่าจะพ่อหรือลูกถ้าพูดคำนี้แสดงว่าไม่ได้ยกตัวอย่างมาให้ฟังเฉยๆ แน่นอน “ฉันแค่อยากเลี้ยงหลานเท่านั้นเอง มีลูกชายตั้งสองคนแต่ดูท่าน่าจะไม่มีน้ำยา” มองดูลูกชายที่เริ่มเลิ่กลั่กแล้วก็ได้แต่กระตุกยิ้มมุมปาก “เลือกมาสักคนสิที่แม่พูดไปพ่อเลี้ยงชานนท์พ่อเลี้ยงราชา” “....” เอาแต่สะกิดกันให้ตอบอยู่อย่างนั้น ปั้ง! แม่เลี้ยงรัมภาตบโต๊ะเสียงดังจนลูกและผัวต่างสะดุ้งเกือบหงายท้องตกเก้าอี้ “อายุปูนี้แทบจะมีลูกไม่ได้แล้วนะพ่อเลี้ยงราชา แล้วก็เราอยากเป็นเหมือนเขาหรือไงแก่มาให้พวกไอ้หมีดูแลป้อนน้ำเช็ดเยี่ยวกันใช่ไหมงั้นก็เอากันเลยสิฉันจะไปตบแต่งสู่ขอให้” อึก...กลืนน้ำลายกันรอบสอง “ถ้าหาผู้หญิงมาแนะนำฉันไม่ได้ภายในสองเดือนนี้ฉันจะลดขั้นแกสองคนไปเป็นคนแบกกระสอบปุ๋ยแทน บ้านท้ายไร่ส้มก็ไม่ต้องเอาแล้ว ดูแลกันไปจนตายแล้วกันแบกกระสอบปุ๋ยหาเงินซื้อข้าวกินเอานะมรดกก็ไม่ต้องเอาและอย่าคิดที่จะออกจากตำบลนี้ได้เชียว” อึก...กลืนน้ำลายรอบสาม หลังจากแม่เลี้ยงเดินขึ้นบ้านไปแล้วสามหนุ่มต่างอายุเลยมองหน้ากันเหวอๆ แทน โดยเฉพาะลูกชายคนโตยังไงภารกิจนี้ก็ต้องเป็นเขาที่ออกไปรบแทนพ่อเลี้ยงชานนท์ คงหนีไม่พ้นเขา “งานในไร่เราก็เพลาๆ ออกไปนั่งจิบกาแฟตามคาเฟ่เผื่อจะเจอสาวสวย จะเป็นใครก็ได้ขอแค่ลูกสองคนเลือกพ่อกับแม่ก็พร้อมจะรักตาม” พ่อเลี้ยงเรวัชผู้เคยเป็นเสือในท้องถิ่นตอนนี้ถอดเขี้ยวโยนเข้ากองไฟไปแล้วเมื่อมาเจอลูกสาวไร่ชาอย่างแม่เลี้ยงรัมภา “มึงไม่มีแฟนจริงเหรอราม?” แม้จะอายุห่างกันถึงห้าปีแต่ความสนิทสนมกันของพี่น้องคู่นี้ทำให้สามารถเรียกกันมึงกูได้รื่นหู “ไม่มี ติดกลิ่น” “ผู้หญิงในอำเภอเรามีน้อยหรือไง กลิ่นที่มึงจำมาแปดปีมันยังชัดเจนอยู่อีกเหรอ แบบต่อให้เห็นเขาแปบเดียวมึงก็จำได้?” พ่อเลี้ยงชานนท์รู้ว่าพี่ชายเป็นอะไร “จำได้แน่ ก็ไม่ใช่ว่าไม่เจอกูได้กลิ่นแบบเดียวกันมาจากคนคนหนึ่ง” แต่มันดูเป็นไปไม่ได้ยังไงก็ไม่น่าใช่คนนี้ “ใครวะ?” “มึงเห็นคนที่ขับรถตามกูมาเมื่อช่วงบ่ายได้ไหม คนนั้นมีกลิ่นหอมแบบเดียวกันกับผู้หญิงในคืนนั้นของกูเลย แต่เธอมีลูกแล้วมึงก็รู้” “อืม คุณมีมี่มีลูกชายเจ็ดขวบแล้วถ้าตอนนั้นเธอคงตั้งท้องอยู่ไม่มาทำอะไรแบบนั้นกับมึงหรอก” พ่อเลี้ยงราชาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ก่อนจะมองหน้าน้องชายเขายังไม่รู้เลยว่าลูกผู้หญิงคนนั้นกี่ขวบแล้วไอ้นี่มันรู้ได้ยังไง “ไม่ต้องมาสงสัย คุณมีมี่เป็นถึงระดับนางแบบแฟชั่นตัวแม่เลยเธอกลับมาอยู่ที่นี้ได้สามปีแล้วคนที่ไม่ออกจากถ้ำอย่างมึงไม่รู้อะไรหรอก” “กูไม่ว่างไปเสือกเรื่องของคนอื่นเหมือนมึงไง” “แต่จะว่าก็ว่าลูกเขาน่าคล้ายคนใกล้ตัวกูเลย” ชานนท์กระตุกยิ้มมุมปากคีบปลาย่างขึ้นมาเคี้ยวต่อพลางมองหน้าคนด้านข้างไป “คนงานในไร่เราเหรอ” มึงก็ช่างไม่รู้อะไรเสียเลย “เปล่า” ชานนท์เหยียดตัวนั่งหลังตรงก่อนจะผินหน้าไปมองวิวนอกบ้าน เขาเจอเด็กคนนั้นเมื่อเดือนก่อนนี่เองภาพจำยังติดตา “เหมือนจริงๆ” “เหมือนใครวะ พูดดิ!” “เหมือนมึง” “….” ----------------- ก็อึ้งไปดิคราบบบ เเต่ดูทรงเเล้วพ่อเลี้ยงเขาไม่เชื่อเเน่ๆ ไปดูเองนะคะว่าเหมือนไหม เอ็นดูน้องมีโอกับเเม่มีมี่ด้วยนะคะเเม่ๆทั้งหลาย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more