สิตาตัวปลอมที่ทนอุดอู้อยู่แตในบ้านจนเกิดความเบื่อ เธอจึงหลบสายตาคนในบ้านเพทาย ทำตามความชอบของตนเอง...นั่นคือการออกกำลังกายยามเช้า หญิงสาววิ่งเหยาะๆ ไปตามทางร่มรื่น สัมผัสไอแดดตอนเช้าตรู่ กับละอองหมอกที่ปกคลุมผิวดิน อากาศสดชื่น เย็นสบาย กันจิราเลยวิ่งเพลิน เตลิดไปไกลจากบ้านหลายกิโล’ เธอมองเห็นเพิงข้างทางมีกลิ่นควันไฟ กับกลิ่นผงกาแฟคั่วแทรกอยู่ในนั้น เลยอดไม่ได้ที่จะแวะชิม
หญิงสาวไม่ได้มองคนรอบตัว เธอถือว่าคนเหล่านั้นคือเพื่อนร่วมโลกที่ไม่น่าจะได้มีโอกาสพบกันอีก
“ทานอะไรดีคะคุณ กาแฟ ชา คือว่าปาท่องโก๋?” นวลปลีกตัวจากปัทม์ไปต้อนรับลูกค้าคนใหม่
ปัทม์ขยับตัวหลบมุมเสา ใช้เสาต้นใหญ่อำพรางตนเอง
กันจิรายิ้มกว้าง...เธอชะโงกหน้ามองน้ำขุ่นๆ ในอุปกรณ์ชงกาแฟที่มาอายุยาวนานด้วยสายตาเต้นระริก ความชอบเป็นทุนเดิมเรื่องเครื่องดื่ม มีความฝันถึงขนาดจะเปิดร้านขายกาแฟเล็กๆ หากทุนทรัพย์พอ
“กลิ่นหอมจังค่ะ เ
