“ผมไปอำเภอนะคุณ” เสียงบิดาเอ่ยปากบอกมารดาของเขา ปัทม์เงยหน้ามอง ท่านเลยขยายให้เขารับรู้ด้วย “มีอบรมเรื่องศัตรูพืชของส้มหน่ะ ปลัดเขาเชิญพ่อไปเป็นวิทยากร พ่อขอเอาทั่นไปด้วยนะ หมอนั่นน่าจะอธิบายกรรมวิธีได้ดีกว่าพ่อ” หัวหน้าคนงานสูงวัยมากประสบการณ์ ทั่นเป็นคนเดียวที่รู้ทั้งหมด สะสมมาจากประสบการณ์และศึกษาเพิ่มพร้อมกับปัทม์นั่นเอง
ปัทม์พยักหน้ารับรู้ ถึงไม่มีหัวหน้าคนงาน คนงานในสวนต่างก็รู้หน้าที่ของตนเองดี งานคงไม่มีปัญหาอะไรเมื่อไม่ใช่ฤดูเก็บเกี่ยว...
“พ่อไม่พาลูกสาวเพื่อนพ่อไปด้วยเหรอครับ?” ปัทม์ลองกระเซ้า
“ป่านนี้คงยังไม่ตื่นหรอก ไม่รู้ว่าคุณประถมเขาเลี้ยงลูกมาแบบไหนเนอะคุณ”
เป็นมารดาของเขาเองที่บ่นพึมพำออกมา ตรัยหันไปถลึงตาปรามศรีภรรยา
ปัทม์หัวเราะขลุกขลัก “แม่เข้าใจผิดแล้วครับ เธอตื่นแต่เช้าทุกวัน ออกไปวิ่งจ๊อกกิ้ง แต่ไม่มีใครรู้เห็นแค่นั้นเอง”
ทั้งตรัยและพอใจหันมามองบุตรชาย “ปัทม์หม
