Masayang halakhakan ng mga tao sa labas ang umaalingawngaw sa buong paligid habang masayang nag-uusap ang ilan. Nakangiting tumingin sa akin si Inang at Akay na nasa di-kalayuan, tinanguan ko naman sila at muling ibinalik ang camera sa lamesita.
Payapa akong lumabas ng kubo at naupo sa bakanteng upuan. Sobrang saya ng pakiramdam ko dahil kitang kita ko sa mukha ng bawat tao na nasa paligid ko ang saya. Maya maya ay may naramdaman akong tumabi sa akin.
Agad ko itong nilingon, si Amihan pala. Masaya ang mukha nito, taliwas sa nakita ko noong unang pagkakataon na magkaharap kami. Lalo tuloy siyang gumanda at umamo ang mukha.
"Amihan, ikaw pala," bati ko sa kanya. Nakita ko ang pagyuko niya ng ulo. Narinig ko din ang pagtikhim niya.
"Ah, gusto ko sanang humingi ng paumanhin sa masamang pak
