Chapter 7 -Number four daw-

2220 Words
◄Mayson's POV► Two years have passed, yet there are still no signs of Catherine. I have no idea what happened to her... she simply vanished. I gave up looking for her, and kung may anak man kami, hindi ko alam. I don’t care anymore. Bahala na siya sa buhay niya. Kung sakaling magkakatagpo kaming muli, I will punish her. She will face my wrath. Hindi ko gusto na pinaghahanap ako ng matagal, at dahil sa ginawa niyang 'yan, I will punish her. "Sir, the person you were expecting has now arrived." Napatingin ako sa sekretarya ko. Ngumisi ako at pinalabas ko siya at hindi ko pinansin ang sinabi niya. Nandito ako ngayon sa opisina ko. Mamaya pa ang klase ko pero wala akong balak pumasok, malapit na akong grumaduate ng college, pero hindi pa ako magiging doktor dahil I still need to attend a 4-year Doctor of Medicine or ang tinatawag na MD. After kong makatapos ng another four years na Doctor of Medicine ay kailangan ko pang kumuha ng residency program na aabutin ng tatlo hanggang anim na taon para lang maging lisensyadong doktor. Kailangan kong kumuha ng general surgery residency program dahil dito ko na ma-specialize ang kurso kong surgeon. Kung wala nito, hindi rin ako magiging lisensyadong doktor, pero dahil isa akong Dux, ang dad ko na ang bahala diyan, lalo pa at may mga pribadong hospital kami, at mayroon kaming medical school na sikat na sikat sa loob at labas ng bansa. Malaki din ang impluwensya at kapangyarihan ng mga Dux kaya kayang-kaya 'yan ng ama ko na gawan ng paraan. Hindi ko na paabutin pa ng fifteen years para lang maging lisensyadong surgeon ako... ang ama ko na ang gagawa ng paraan at nangako naman siya sa akin na magiging isanglisensyadong surgeon ako. I'm a capable person, and I can accomplish a lot without spending fifteen years in college. Ang tagal ng fifteen years. Idagdag pa ang panibagong isang taon na hihintayin ko para sa PLE. Tapos kailangan ko pa mag-apply for certification with the Philippine Board of Surgery to become a licensed and certified surgeon. Huh! Baka masiraan ako ng ulo, and besides, isa na akong ganap na CEO kaya kahit na hindi ako mag-doktor ay magiging maganda pa rin ang buhay ko. Kahit nga hindi ako mag-aral ay maganda pa rin ang magiging buhay ko. Muling kumatok ang sekretarya ko at sinabi na naghihintay na sa labas ang babaeng pinapunta ko dito sa aking opisina. Isa ito sa mga pinaglalaruan kong babae, pero bigla akong nawalan ng gana kaya paaalisin ko na lang. "Let her know I don't need her. I'm not in the mood." Sagot ko. Tumango lang siya at muling sumara ang pintuan ng opisina ko. Pero nagulat ako ng bigla itong bumukas ng malakas. Iniluwa nito ang babaeng laruan ko sa kama. Habol naman siya ng sekretarya ko. "Sir pasensya na ho, bigla kasi niya akong itinulak." I did not say a word. Masama lang akong nakatitig sa babaeng pumasok sa loob ng opisina ko. "How could you, Mayson? You called me... saying you needed me. I'm here now, and I'm not leaving until I have satisfied you. Is that clear?" Natawa ako. Sinenyasan ko ang sekretarya ko na lumabas. As soon as my office door closed, I pressed the button beneath my desk to lock it. Tumayo ako mula sa swivel chair ko at lumapit ako sa babaeng ito na hindi ko maalala kung ano ang pangalan. Sa dami nilang babae sa buhay ko, hindi ko na sila nakikilala pa. Tinanggal ko ang sinturon ko at ibinaba ko ang pantalon ko. Pagbagsak nito sa sahig ay pinaluhod ko siya sa harapan ko. Tumaas ang kilay niya, binitawan ang kanyang bag at saka siya lumuhod. "Now, suck me and make sure I'm satisfied." Wika ko. Ibinaba niya ang boxer brief ko at nagsimula niyang himasin ang pagkalalakę ko. Nakatitig lang ako sa ginagawa niya at hinihintay kong isubo niya ang kargada ko. Hinagod niya ito ng kamay niya at dinilaan ang kahabaan nito, pero bago pa niya ito maisubo ng tuluyan ay malalakas na katok sa pintuan ang nagpalingon sa akin. "Get up! Mas importante sa akin ang tao na nasa labas ng pintuan ng opisina ko, kaysa sa'yo." Galit na galit naman ang babaeng hindi ko alam ang pangalan. Number four lang ang pangalan niya sa aking phone. Itinaas ko ang boxer brief ko at ang pantalon ko. Itinulak ko si number four kaya napaupo ito sa sahig. Bumalik ako sa swivel chair ko at pinindot ko ang button. "Damn you, bro! What’s the reason the door is locked? What are you d…" Denarius paused mid-sentence, his gaze fixed on number four kneeling on my floor. His eyebrows shot up in surprise as he looked at me, curiosity dancing in his eyes. Natawa ako, kinuha ko ang pen sa penholder at ibinato ko sa kanya. Sinalo naman niya agad ito, tumingin pa ulit sa babae ng tumayo na ito. "You can leave now. I don't need you here." I said with a nonchalant tone. Masama lang niya akong tinignan, hinablot ang bag niya at saka tinabig ng balikat niya si Denarius at naglakad na ito palabas ng aking opisina. Wala itong sinabi, lumabas lang siya ng aking office. "Hmn... Did I walk in on something important? Mukhang galit yata sa akin kung sino man ang babaeng 'yon. Mukhang dahil sa akin ay naudlot ang ginagawa niya. Nakaluhod siya sa sahig, mukhang kumakain ng lollipop." Natawa ako at muli ko siyang binato ng pen. "What are you doing here?" Tanong ko. Ayokong pag-usapan ang babaeng 'yon. Wala naman talaga ako sa mood, nagkataon lang na kanina ay naiisip ko ang dati kong ginagawa kay Catherine kaya nakaramdam ako ng init sa katawan ko. Pero dahil may galit akong nararamdaman kay Catherine ay nawala din agad ang init na naramdaman ko. "Manyakis ka talaga! Ang daming babae sa buhay mo, baka naman tatay ka na ng hindi mo pa alam." Bigla akong natahimik sa sinabi ng best friend ko. Totoo nga kaya ang pregnancy test na nakuha ko sa suite ko? Buntis nga kaya talaga nuon si Catherine? May anak nga ba ako sa kanya? "Bakit ka natahimik? Don't tell me na may nabuntis ka na nga? Sira ulo ka, nag-aaral pa lang tayo, baka magalit ang ama mo." "Gago! Wala akong nabubuntis. Maingat ako, lagi akong gumagamit ng proteksyon." I answered, but my thoughts were consumed by memories of Catherine. I couldn’t help but remember all the times we had been intimate without protection, and the weight of those moments lingered in my mind. Damn, napapaisip tuloy ako kung totoong nabuntis ko nga ba siya nuon at kung sa kanya nga ba talaga ang napulot kong pregnancy test na positive. "Okay. Dapat lang at estudyante pa lang tayo. So, totoo ba ang sinabi mo sa akin na tutulungan tayo ng dad mo na mapabilis ang pagiging lisensyado nating doktor? Excited ako diyan. Natutuwa ako na pati ako ay tutulungan niya." Naupo siya sa swivel chair na nasa tapat ko. Hindi pa rin ako kumikibo, kung talagang nagkaroon kami ng anak, siguro ay mahigit isang taon na ang anak namin. Pero nasaan si Catherine? Saan ko siya mahahanap para makuha ko sa kanya ang bata. "Kumain ka na ba? Sabay na kaya tayo at kanina pa ako nagugutom." Napatingin tuloy ako sa aking orasang pambisig. Late na, kaya pala nakakaramdam na rin ako ng matinding gutom. Tumayo ako, kinuha ko ang susi ng aking sasakyan at saka ako nagsimulang maglakad. Tumayo na rin ang kaibigan ko at sabay na kaming lumabas. Nagbilin lang ako sa aking sekretarya na baka hindi na ako bumalik. Aayain ko na lang si Denarius na mag club, hapon na at marami nang bukas na club sa ganitong oras. Maghahanap ako ng babaeng maikakama ko mamayang gabi. Para sa akin, ang mga babae ay pang-pawi lang ng init ng aking katawan. "After nating kumain, mag club tayo. Kung wala ka lang namang gagawin, pero kung meron ay pwede namang sa susunod na lang." "Go ako diyan. Kailangan ko rin mag unwind at mambabae. Naiimagine ko na ang babaeng kakandong sa ibabaw ko habang umiinom ako. Dapat sa sulok ng bar tayo makapwesto para ang babaeng ma-te-table natin ay sa ilalim ng lamesa, para makasipsip sila ng lollipop. Dating gawi, umiinom habang tumitirik ang mga mata natin sa sarap." I laughed heartily, recalling those moments we shared whenever we hit the club. We always found a way to have the club girls pleasing us discreetly beneath the table. "Natatawa ka kasi gawain naman talaga natin. Lagi na lang may mga babaeng nasa ilalim ng table natin at pinapaligaya ang ating kargada. We haven't done that in a long time because you were always so busy. Later babae agad ang piliin natin bago ang alak, balita ko ay maraming bagong babae sa club na pinupuntahan natin. sariwa at magaganda. Kapag sariwa nga at hindi pa laspag, ikakama ko. Pero kung laspag na, hanggang blow job na lang ang ipapagawa ko." Mas lalo akong natawa sa kaibigan ko. Kung manyak ako at playboy... siya ang hari at prinsipe lang ako. Pagkarating namin sa isang sikat na restaurant ay umorder agad kami. Halos twenty minutes lang ang hinintay namin at nasa harapan na namin ang mga order naming pagkain. "Ano ang ginagawa ninyo dito?" Si Marcus, hindi ko akalain na makikita ko sila dito. Kasama niya ang kanyang matalik na kaibigan na si Nato, kasama din niya si Julian. "Hindi ba obvious? Kumakain kami ng early dinner dahil after nito ay pupunta kami ng club." He smirked, gazing at his friends as he laughed silently. "You can join us, pupunta rin kami ng bar. Mambababae kaming tatlo." Sabi niya kaya natawa kami ng kaibigan ko. "Pwede naman, pero dapat hiwalay ang table natin dahil..." He interrupted me. Damn, my cousin really cut me off. It’s incredibly frustrating... I really can’t stand it when people talk over me while I’m trying to finish my sentence. "Dahil gusto ninyong dalawa ay may babae sa ilalim ng table ninyo para masipsip 'yang mga alaga ninyo, hindi ba? Tama ba ako, ha Mayson?" "Pakialam mo ba? Bakit mo alam 'yan?" Inis ako. Sarap suntukin sa mukha ang pinsan ko, kaya lang isa na siyang ganap na King Venum. Hindi siya sumagot, naupo lang siya sa bakanteng silya at kinuha ang plato ko. "Order ka pa ng pagkain. Nagugutom na ako kaya mauuna na akong kumain. Maupo kayo dito at umorder na rin kayo. Sabayan natin ang dalawang ito." Sabi niya. Napapailing na lamang ako ng aking ulo. "Nahanap mo na ba si Catherine? Sabi ko naman sa'yo, ang kailangan ko lang ay buong pangalan at larawan niya. Bakit ba kasi wala kang picture ng babaeng 'yon?" Biglang napatingin sa akin si Denarius. Hindi kasi niya alam ang tungkol dito. Hindi ko sinasabi sa kanya dahil malakas mang-asar ang gagong ito. "So, sino ang Catherine na tinutukoy ng pinsan mo? Bakit hindi ko yata alam ang tungkol diyan?" Nakangisi ang kaibigan ko, may halong panunukso. Tumawa ako, inis pa akong tumingin kay Marcus. "She is nothing, just a nobody. I'm done searching for her. I don't care about her anymore." Tumango lang ang kaibigan ko. Inis pa rin akong nakatitig sa pinsan ko na tinatawanan lang ako. "Seryoso ka ba sa sinasabi mo? Ano nga ba talaga ang reason mo at hinahanap mo ang Catherine na 'yon? Kulang pa ba ang serbisyo niya sa'yo sa kama kaya kung saan-saan mo na siya hinahanap? Magaling ba sa kama, napapaungol ka ba at napapatirik ng husto ang iyong mga mata?" I shook my head in disbelief. Sa inis ko pa ay sinipa ko siya sa tuhod kaya galit na galit ito sa akin. Akala siguro niya ay makakakuha siya ng sagot mula sa akin. Dumating ang mga pagkaing inorder namin kaya kumain agad ako bago pa kuhanin ulit sa akin ni Marcus ang plato ko. Kahit kaylan talaga, pagdating sa pagkain ay napakatakaw ng pinsan ko. "Seryoso ang tanong ko. Ano ba talaga ang dahilan at hinahanap mo ang Catherine na 'yon? In love ka sa kanya kaya hinahanap mo siya?" I laughed, as if I had just heard the funniest joke from him. Really? He actually believed I was searching for Catherine just because he thought I was in love with her? Huh! That’s hilarious! Ang dami niyang pwedeng isipin pero bakit iyon pa ang pumasok sa isipan niya? Bakit naman ako magkakagusto kay Catherine? She’s nothing more than a damn nerd, for Pete's sake! Hindi naman kasi nila totally na nakilala ng personal si Catherine kaya siguro niya iniisip na na-in love ako dito, pero kung nakita nila ito ng personal nuon, hindi niya ito iisipin. Nasabi ko na naman sa kanila ang hitsura nito, hindi lang talaga nila nakaharap ng personal. Well... maganda naman talaga si Catherine kung ganda ng mukha ang pagbabasehan, ang hindi lang naman maganda sa kanya ay ang ngipin niya kaya nakausli ang nguso, idagdag pa ang makapal niyang mga kilay at ang malabo niyang mga mata, kaya ang kapal ng gamit niyang salamin. But all in all, she's a bit of a nerd, but her beauty is something you would never expect. Iyan ang nakikita ko sa kanya.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD