"Oh? Bakit magang-maga iyang mga mata mo?" tanong ni Pienna nang makasalubong niya ako papasok ng classroom.
"H'wag ngayon Piena, baka masakal kita," seryosong saad ko na hindi sinasagot ang tanong niya.
"Ang sama naman ng umaga mo, nagtatanong lang naman ako kung bakit maga iyan." Humalukipkip siya at binigyan niya na ako ng daan.
"Kapag ikaw ang nagtatanong siguradong walang magandang intensyon, wala naman kasi magandang natakbo diyan sa utak mo, chismosa." Inismiran ko siya at pumasok na lang sa loob.
Narinig ko pang may ibinulong-bulong siya na hindi ko na lang pinansin at wala akong panahon para sa kanya ngayon.
Masakit ang ulo ko, nakatulugan ko ang pag-iyak kagabi. Hindi naman ako crying lady, hindi ako iyakin ngunit siyempre tao lang naman ako nagkakaproblema rin sa buhay.
"
