Chapter 13
1229 Words
Chapter 13
"Nice meeting you Mrs. Martinez!" Bati ni Lea sa babaeng kausap niya ngayon.
"You must be Lea, right? Ang naka-usap ko kanina sa telepono?" umismid ang Ginang at sabay taas ang kilay nito. "Hindi ko alam kong paano mo nakuha ang numero ko. Ano ba talaga ang pakay mo sa akin?" Napahanga niya talaga ako sa pranka nitong pananalita.
Nag gsther ng information si Lea kay Mrs. Martinez, at napag-alaman niya nga na nabaon si Mae sa million na pag kakautang nito sa Ginang. Hindi rin alam ni Mark na nalulubog na si Mae sa utang, kaya't ito ang tamang panahon para kay Lea, na gawin ang susunod na hakbang. Iyon ang pabagsakin si Mae.
"We could order first, bago ko ituloy ang discussion natin na dalawa,"
"Hindi na kailangan. Diretsahin mo na ako, kong ano man ang sadya mo sa akin." panunuplada nito. Hindi nasindak o natakot si Lea sa matalas na dila nito---marami na siyang hinarap at nalampasan na isang ugali niya.. "You know what Mrs. Sandoval. I'm verry busy person at marami akong inaasikaso, wala akong panahon na sayangin ang oras ko para samahan ka sa pag kain ngayon. Kong wala naman saysay ang pag-uusapan nating dalawa, kailangan ko nang umalis," tumayo na ang Ginang at kinuha ang mamahalin na bag nito.
"Mae, Chavez." nahinto ang Ginang nang banggitin ko ang pangalan ni Mae. "Siguro kilala mo naman si Mae Chavez, hindi ba Mrs. Martinez?" sinandal ni Lea ang likod sa upuan, samantala naman ang matanda matalim ang titig nito sa akin. "Anong ginagawa mo? Hindi ka uupo?" lumabas sa ilong ang galit nang matanda at labag na umupo ulit sa dati niyang kina-uupuan.
"Makikinig ako sa'yo."
"Nag hukay ako ng impormasyon at napag-alaman kong baon na baon si Mae sa million pag-kakautang niya sa'yo. Sa totoo lang may atraso din sa akin si Mae, kaya't gusto ko maka-ganti sakaniya. Ikaw lamang ang alas ko na, na makaka-gawa para makapag-higanti sakaniya. Babayaran naman kita, name your price!" pinatong ng Ginang ang dalawang kamay sa mesa at ngumisi sa akin.
"Nag kakamali ka nang tao na pinuntahan Mrs. Sandoval. Ang galing mo, nag hukay ka pa talaga ng impormayon para alamin ang bawat detalye. Oo, may utang sa akin si Mae subalit mababayaran niya ako, nangako siya sa akin mababayaran niya ako ng pera kapag naka-kuha na siya ng pera sa kompaniya niya. Hindi kita matutulungan Mrs. Sandoval at hindi ko din kailangan ng pera mo dahil may pera naman ako. Malakas ang kita ng aking mga negosyo at salapi lamang para sa akin ang pera mo,"
Tinukod ni Lea ang siko sa lamesa. "Sure ka ba talaga na mababayaran ka ni Mae? o baka niloloko ka lang niya?" napa-baling muli ng tingin ang Ginang. "Sa pag kakatanda ko, wala na siyang parte na posisyon sa kompaniya gaya nang kwinento niya sa'yo. Matagal na si Mae tinakwil ng sarili niyang Ama, samantala naman si Mark. Ang lalaki na kinakasama niya ngayon hindi rin alam na may malaki na utang si Mae.. Siguro kapag nalaman ni Mark hindi niya rin tutulungan ang kina-kasama niya." nanginig sa galit ang Ginang. Ang itsura niya ngayon hindi na maipinta. "Kapag kinuha mo naman ang flower shop niya gaya nang banta mo kay Mae, converted lamang iyon sa 5 million? Lugi ka pa sakaniya ng 15 million. Kaya't tanggapin mo na ang alok ko sa'yo. Kaya kong bayaran ang utang ni Mae, kapalit nang ipapagawa ko sa'yo Mrs. Martinez!." nilabas ni Lea ang suitcase na bitbit sa ibabaw ng lamesa. Binuksan niya iyon at tumamba sa Ginang ang ilang pirasong gold bar.
Lumawak ang ngisi ng Ginang--biglang nasilaw sa kumikinang na ginto. Kuhang-kuha talaga ni Lea ang pulso ng Ginang. Matigas nga lang talaga ito kapag pera at kayaman na ang hinain mo sa lamesa, para na silang mga asong ulol.
"Are we having a deal now, Mrs. Martinez?"
"So, anong una kong gagawin Ms. Sandoval?" nag kangitian na lamang silang dalawa.
MARK SAMUEL'S POV
Nilagok na ni Mark ang huling laman ng alak sa baso--mababali na ata ang leeg niya kakasilip sa bintana para alamin lamang kong pauwi na ito. Tangina talaga!
Asan ka ba Lea?
Fuck! f**k!
Bakit ko ba siya iniisip?
Bakit ko ba siya hinanap?
Dalawang araw na umalis si Lea, at kahit rin si Mark, hindi alam kong saan ito pumunta. Hindi ko rin malaman kong bakit siya ang hinanap ko ngayon, na hindi naman dapat niyang alalahanin ang dating asawa.
She's not your business now Mark, pero bakit ná attached ka pa rin sa babaeng iyon?
Putangina talaga!
Kinokontrol lamang ni Mark ang sarili na tawagan at itext ito-- at baka isipin na patay na patay ako sakaniya hanggang ngayon.
Nag-aalala lamang ako at baka anong mangyari sakaniya at kargo ko siya dahil mag-kasama silang dalawa sa resthoust. Ayaw kong sirain din ang tiwala sa akin ni Glenard!
At iyon ang iniiwasan niya talaga.
Sinilip ni Mark muli ang cellphone—-naka tanggap siya nang sandamakmak na text at tawag mula kay Mae. Wala siyang planong sagutin ang tawag o anumang mensahe galing dito.
"f**k it!" Matinis na mura muli ni Mark sa galit.
What the f**k is wrong with me?
LEA KRISTINE'S POV
Hininto ni Lea ang sasakyan sa parking area at kinuha niya na rin ang ilang mga gamit sa sasakyan bago lumabas.
Pag pasok ni Lea sumalubong sakaniya ang kadiliman ng bahay—-walang ni isang ilaw ang naka-bukas. Nang buksan ni Lea ang ilaw, kulang na lang mapa-talon siya sa gulat nang nakita si Mark perinting naka-upo sa couch at mukhang kanina pa ito nag-hihintay doon.
Sa couch kong saan ito naka-upo, naka-patong doon ang whiskey.
"Ginulat mo naman ako." Sapo ni Lea ang dibdib sa pag kabigla. Sino ba naman ang hindi magugulat nang buksan mo ang ilaw, sa sasalubong kaagad sa'yo ang madilim na mukha ni Mark.
Hindi mawari ni Lea kong bakit ganun ang itsura nito at iritado ang paraang titig nito sa akin.
Inayos ni Lea ang pag kakasabit ng sling bag sa balikat. Nilampasan na ito para pumanhik sa silid para mag pahingga-nang mag salita ito. "Saan ka galing? At bakit ngayon ka lang?" Ang tono ng pananalita nito ang mag pahinto muli sa pag-lalakad ni Lea.
Nilapag ni Mark ang baso ng whiskey na ininom nito sa table at tumayo. Huminto si Mark sa harapan ko at hindi pa din nag babago ang paraan ng expression na pinapakita sa akin.
So he cares about me!
Kahanga-hanga ka talaga Mark!
Pinutol ko na nga ang ugnayan nating dalawa, pero para kang hagok na hayop na hindi mapakali kapag hindi mo ako makita.
Ganiyan na ba ako ka epekto ang ginagawa ko sa'yo, at nababaliw kana?
"May inayos lang ako na busines.. Bakit, nag-alala ka ba sa akin?" Umismid ito sa akin. "Should I say, na-miss mo ba ako kaagad? Don't worry, sa sunod mag paalam na ako sa'yo, para hindi kana mabaliw kakahintay sa akin." Pinakita ni Lea ang matamis na ngiti para akitin itong muli at hinaplos ang balikat nito.
"I'm not f*****g worrie—-" he cut and breathed heavily. "Pwede bang pumasok kana sa silid mo?" Uyam nitong asik.
"Sige. Goodnight." Maalindog ang ngisi na binitawan ni Lea at tinalikuran na si Mark.
Sa kalagitnaan ng kaniyang pag lalakad papasok sa silid, ang matamis na ngiti—napalitan ng galit at pait.
- Writer
