Chapter 32
1914 Words
Chapter 32
MAE'S POV
"Lea," sa paraang tinig ni Mae, may galit na makita ito.
Anong ginagawa niya dito?
"Narito ka lang naman Mae, ipapakala ko sa'yo ang bago nating investor. I would like you to meet Lea Kristine Sandoval- Montecillo," pakilala ni Dad na labis ko naman kina-baling ng tingin sa sinabi nito. Ha?
Ano investors?
Bakit hindi ko alam ito?
Anong ibig sabihin nito?
Maraming katanungan sa isipan ko sa mga nangyari. Natural lamang nakikipag-usap si Dad, pangiti-ngiti pa na kaharap si Lea.
Gusto ko sanang sumagot at tumutol sa naging desisyon ni Dad, subalit pinili na lang ni Mae na manahimik. Hindi niya pwedeng kontrahin ang Ama sa desisyon nito, at posibilidad na pagalitan siya nito. Kahit retired na ang Ama ni Mae takot pa din sila ng kanyang Ina na kontrahin lahat ng mga desisyon at gusto nito.
"Pasensiya na po Mr. Chavez, kong ako ang pumunta dito. May mahalaga kasing business meeting ang kapatid kong si Reynard sa Dubai at ganun din ang isa ko pang kapatid,"
"Naiintindihan ko naman iyon Ms. Sandoval. Isa ng karangalan sa akin na pinaanyayahan mo ang aking imbetasyon na mag-kausap tayong dalawa ngayon," kulang na lang sambahin ni Dad ang kausap sa sobrang galang at ibang tono ng pananalita nito. Alam kong kinukuha niya ang loob ni Lea para mag invest ang kompaniya nila sa amin.
Kong ako lang talaga ang masusunod; kanina ko pa hinila ang buhok ni Lea at kinaladkad ito palabas sa kompaniya ko.
Pasalamat ka Lea, narito si Dad kaya't pag tya-tyagaan kita ngayon!
Natigil si Mae sa pag-iisip nang kina-baling ni Dad ang tingin nito sa akin. "Tatayo ka lang ba diyan Mae? Ipag kuha mo ang bisita natin ng maiinom," Nakakairita lamang dahil kailangan pa ba namin siya pag silbihan?
Gigil na gigil na siya sa galit, pero pinapakita niya lang na maayos lang sakanya. "Sige po, Dad." Pinakita ko ang plastic kong ngiti kay Dad at ganun din kay Lea na maayos na naka-upo at kausap ito.
Bago ako nag lakad paalis sa Opisina ni Dad, nag pahabol pa si Mae ng matalim na titig kay Lea.
Walang salita na lumabas sa bibig ni Mae ng sandaling iyon at naka-busanggot na sinunod si Dad na ipag timpla sila pareho ng maiinom. Tumunggo ako sa pantry at kumuha na ng dalawang tasa ng kape para makapag-timpla na.
Habang nag titimpla, mangilan-ngilan din na mga mata ang nag mamasid sa akin.
Mga matang puno ng pang-huhusga.
Inis kong kina-lingon ang mga matang kanina pa nag mamatyag at namutla naman kaagad ang mga empleyado.
"What? Gusto niyo bang itapon ko ang laman nito sa pag mumukha niyo?" Pag sindak ko pa lalo sa mga empleyado at kina-takbo naman ng mga ito palabas sa pantry. Walang mga modo!
Tinuon ko na lang ang atensyon ko sa pag titimpla ng kape, kahit masama sa loob kong gawin iyon.
Can you believe it?
Ang isang CEO na isang kagaya ko na mag titimpla lamang ng kape sa hampas-lupang Lea na iyon?
Bakit kailangan na ako pa ang gumawa ng mga ito?
Habang tumitimpla ng kape; sumasagi na rin sa isipan ni Mae na haluan ng lason ang inumin ni Lea para tuluyan na itong mawala sa landas ko.
Mawala lamang ang isang Lea Kristine, karangalan na iyon sa akin.
Matapos ko mag timpla ng inumin, bumalik na kaaagd ako sa Opisina ni Dad at naabutan ang dalawa na masinsinanan nag uusap tungkol sa kanilang proposal. Ito ang una kong makita si Lea na seryoso at sobrang galing na galing makipag usap kay Dad sa lenggaweng english.
Nakikipag sabayan ito kay Dad na makipag batuhan ng mga topic at suggestion tungkol sa negosyo.
Ibang klase.
May alam din pala ang bruha na ito.
Ang buong pag kakaalam ko lamang, isa siyang Manang, na alam lamang gawin ang gawaing mga bahay.
Mainggat na nilapag ni Mae ang tinimpla kong inumon para kay Dad sa table na hindi pinuputol ang kanilang pag-uusap na dalawa. Matapos kong mailagay ang inumin sa table, piniling tumayo sa gilid na makikinig lamang ang kanilang pinag-uusapan nilang dalawa.
"Muntik kong maka-limutan, may hinandog pala akong regalo para sa'yo Mr. Chavez," ang boses ni Lea ang mag paagaw ng atensyon ko.
Kinuha ni Lea ang munting regalo na dala kanina ng delivery guy.
Ang regalong mag bigay kaba at takot sa aking dibdib.
No, hindi pwede.
Gusto kong lumapit kay Dad, subalit kusa nang napako ang mga paa ko sa sahig.
"Haha! Wow! Hindi ko akalain na mag hahanda ka pala ng ganitong regalo Lea." Mainggat na binigay sa kamay ni Dad ang regalo. Sabik na sabik ang mata ni Dad na makita kong ano ang laman no'n.
"Nahihiya naman ako na pumunta dito na wala man lang bitbit para sa'yo. it is also an honor for us to work with a great CEO like you."
"The content of this gift looks special Ms. Sandoval. I'm just now excited to see what's inside." the old man laughed.
"That gift is special for someone like you."
"Ano bang laman nito?" Lea smiled, but that smile made my hair stand on end.
"Alam ni Mae ang laman niyan Mr. Chaves, diba Mae?" Bumaling ng tingin sa akin si Lea; huminggi ng magiging opinyon ko.
Nanigas pa lalo ang katawan ko na hindi maka-kilos sa sandaling iyon—at sakto naman bumaling ng tingin sa akin si Dad.
Tangina talaga. Balak niya ba talaga akong sadyain?
"Ngayon gusto ko nang malaman kong ano ang laman nito."Dad grabbed the hem of the ribbon to open it. Before Dad opened the gift the gift revealed to him what I was hiding; I quickly went to his side and stopped it,
"Wait a minute Dad, it doesn't seem like the right time for you to open the gift." while uttering that word, cold sweat was also falling on my whole being. Dad turned to look at me; and his eyes were full of coldness and anger at my immersion in the conversation between him and Lea.
"What are you doing, Mae?" Dad's anger makes me more nervous. "Can't you see I'm talking to someone important? Ganiyan kana ba kabastos?!"
Mae's eyes were wide and restless at that point. I still couldn't remove my hand that was holding the box; no plans to let that go. "I'm just going to hold the gift for you Dad for a moment, so you and Lea can talk deeply," I showed Dad the sweet smile on my lips.
Lingid sa kaalaman, walang katotohanan na hahawakan ko muna sandali ang regalo para kay Dad, pero ang totoo. itatapon ko na iyon para hindi niya makita ang sekreto na matagal ko nang binabaon.
"Akin na Dad," hinatak ko ang regalo at hindi pa rin ito magawang bitawan ni Dad.
"Ano ba Mae, bitaw na!" Asik ni Dad at halatang nag pipigil na nang galit.
"P-Pero Dad, hahawakan ko muna sandali," sabay hatak ko naman papunta sa direksyon ko.
"Mae,"
"Dad!"
"Is there a problem Mr. Chavez with my gift?" Lea's soft voice made Dad and I stop. We immediately forgot that she was still there watching us. "Oh no, Ms. Sandoval, there's no problem. Pag pasensiyahan niyo na ang ugali ng anak ko." Dad showed Lea a fake smile while pulling the gift hard so I let it go when holding. Dad widened his eyes at me and in an instant, I immediately fell silent.
Dad straightened up as he sat in the chair, "So, where were we? Oo nga pala, bubuksan ko na ang regalo,"Dad has removed the gift ribbon and is about to open it.
Iyon na ata ang pinaka-kabang naramdaman ko sa buong buhay ko; Before Dad could open the gift in front of all of us, I quickly moved and grabbed the gift from Dad.
Unfortunately, instead of grabbing the gift and putting it away; The gift fell on the floor which surprised us all.
There was a loud sound and the breaking of the gift.
Sandali ano ito?
Nag tataka ako sa mga nangyari at hinahanap ang patay na ibon at samo't-saring litrato.
Bakit ganito?
Imbes na litrato ang tumambad sa akin; isa lamang iyon na imported na wine ang laman ng gift.
Anong nangyayari?
Dad was very angry and stood up in his seat and it was like a volcano that would explode at any moment with extreme anger at what I had done wrong. "Mae!" Ang malakas na sigaw ni Dad ang mag patahimik sa akin. "Ano bang ginawa mo, huh? Nag-iisip ka ba? Dahil sa katanghan mo, binasag mo ang regalo na binigay sa atin ng mga Sandoval!" Patuloy na pag tatalak ni Dad.
"I'm so sorry Ms. Sandoval, ako na ang humi-hinggi ng paumanhin kong ano man ang nagawa ng anak ko." Tumayo si Lea sa kina-uupuan at kinuha na rin ang sling bag.
"Hindi ko kailangan ng paumanhin niyo Mr. Chavez. Is this the new CEO? I don't see any professionalism in her treating other people like this," tumitig sa akin si Lea mula ulo hanggang paa. "I think I should go. Thank you also for the time I talked to you today, Mr. Chavez," bago paman makapag-salita si Dad nag lakad na ito paalis.
"Sandali, Ms. Sandoval, Ms. Sandoval." Patuloy na tawag ni Dad at tuluyan na nga itong naka-alis. Mabigat ang pag-hingga ni Dad na bumaling ng tingin sa akin at umaapoy na iyon sa galit.
Wala na lang akong nagawa kundi yumuko na lamang.
*****
"Ano bang iniisip mo Mae! Nag-iisip ka ba?!" Dumaongdong ang malakas nitong sigaw sa buong Opisina. Matapos umalis ni Lea kanina, hindi na ito natigil kakatalak. "Dahil sa gulong ginawa mo, may posibilidad na hindi matuloy ang partnership ng kompaniya natin sakanila!"
"Bakit kailangan pa natin makipag partnership sakanila Dad? Mayaman naman ang kompaniya natin at marami tayong partnership sa malalaking kompaniya sa Pilipinas. Hindi natin sila kailangan," kina-dilim pa lalo nito ang pag sagot ko. Pigil-hininggang huminto si Dad sa harapan ko at buong pag katao nito sobrang dilim sa galit.
"Nasaan na ba ang kokote mo ngayon, huh? Kong nandito lang ang kapatid mong si Ivonne, maiintindihan niya kong paano ang pamamalakad sa kompaniya na ito!" Asik nito.
Fuck! Si Ivonne na naman.
"Kailangan natin ang mga Sandoval para sa paraan na iyon lalong lumakas ang kompaniya natin at mag expand ang business natin. Ilang buwan kong sinuyo para umayon na makipag-usap sa akin tapos sisirain mo ng ganun-ganun lang?!"
"I'm so sorry Dad, hindi ko naman sinasdya na ganun pal—-"
"Hindi ko kailangan ang lintik na paliwanag mo!" Sabay duro pa sa akin. "Huwag mong isali dito ang personal na galit mo kay Lea sa pag agaw mo sa asawa niya!" Kina-kuyom ng kamao ko sa naging sagot ni Dad. "Isa pa din ang rason kong bakit nawalan ako ng tiwala sa'yo Mae, sa gulong dinala mo sa pamilyang ito!" Nauungkat na naman muli ang mga naka-raan na hindi na kailangan na ilabas pa. "Ayusin mo ang gulong ginawa mo. Makipag-bati ka kay Lea!"
"What? No way!" Depensa ko.
No!
Hindi ko magagawa na makipag-bati sa babaeng iyon!
"Tandaan mo, ikaw ang dahilan kong bakit hindi natuloy ang pakikipag-negotiate ko sakanya! Kong hindi mo maayos ito— kalimutan mo lahat nang ito!" Banta nito.
Dinuro pa ako ni Dad sa huling pag kakataon bago ito nag martsa palabas ng Opisina.
Pabagsak nitong sinarhan ang pintuan ng Opisina, samantala naman ako naiwan sa silid at nangangalaiti na sa galit.
Ugh!
Nakaka-inis!
- Writer
