The Revenge of the Battered Wife

Chapter 9

Chapter 9

LEA KRISTINE'S POV

Tahimik na naka-upo si Lea sa couch at binubuklat ang pahina ng newspaper na hawak. Sa table naman naroon ang tinimplang kape–tanging suot lamang ni Lea ang pang-bahay na damit kaya't wala naman siyang pupuntahan ngayon araw.

Maaga na din tinapos ni Lea ang dapat asikasuhin at gawin sa site–kaya't free na siya ngayon buong araw.

Naka-tuon ang mata ni Lea sa newspaper, sa gilid ng aking mata namuo na bulto na parating. Naka-tayo si Mark at suot nito ang black-suit na mukhang may pupuntahan.

"f*****g s**t!" Naagaw lamang ang atensyon ko sa pag-mumura nito. Kasalukuyan na mag-kasalubong na ang kilay nito, na hindi nito maayos-ayos ang pag-kakakit ng tie. Panaka-naka rin na napapa-tingin ito sa relo,at hinahabol nito ang oras.

Hindi sana ito papansinin ni Lea, at pababayaan na lang mainis pero nakaka-irita kasi siyang pag-masdan na frustrated na maayos lamang ang tie nito.

Ano ba Mark,

Ilang taon kanang nag-tratrabaho sa kompaniya, heto't para kang batang nag mamaktol lamang dahil sa tie mo.

"Need a help?" Suhesyon ko. Aba! Mabuti ng mag offer ako sakaniya at baka, mahambalos pa nito ang ibang gamit sa galit lamang sa necktie nito.

"I don't need your help. I can fixed this on my on!" Pag susungit nito. Oh ang harsh naman bakla!

"Oh Come on! Ngayon ka pa ba mag iinarte? Sige ka, baka lalo kang ma-late sa pupuntahan mo kapag hindi mo pa, pinaayos sa akin ang tie mo."Sinamaan lamang ako ng titig ni Mark, na para bang naka-gawa ako nang pag-kakamali sakaniya. "Promise, wala akong gagawin na masama sa'yo." Tinaas ang kaliwang kamay ni Lea—na nanumpa sa harapan ng asawa. Aba! May trust issue ata ito sa akin ah?

"Fine!" he said constrained.

Dali-daling tumayo sa kina-uupuan si Lea at pinuntahan ang asawa. Mahirap na din at baka mag-iba na naman ang timpla ng mood nito.

Nang maka-lapit na ako kay Mark–una kong hiwakan ang tie nito. Aba! Ano pa ba? Alangan naman ang daks niyang t*t*!

Tinuon na lang ni Lea ang atensyon sa pag-aayos ng tie ni Mark–umiwas naman kaagad ito ng tingin, na iniiwasan nito mag-karoon kami ng eye contact na talaga. Kahit masama ang timpla ng mukha nito na nag fe-feeling galit-galitan ang itsura, hindi pa rin maitago ni Mark ang palihim nitong sulyap sa akin.

"Done." Sa wakas natapos ko na rin iayos ang tie nito. Kunot-noo na tumitig sa akin si Mark—tahimik ngunit sobrang lamlam niya ako titigan. Ibang-ibang ito kumpara sa kong paano niya ako titigan noo. "Bakit? May dumi ba sa mukha ko?"

"Ts." Iritado nitong saad. "Salamat."

Ha? Did he say thank you?

"Ha?" Kahit na rin ako nabinggi sa pag hinggi nito ng salamat. Like the hell, hindi si Mark ang klase ng lalaki na hihinggi na lang ng thank you! Kahit maliit at malaki pa man na bagay ang ginawa mo sakaniya–para siyang matigas na bato, mahirap mong paamuhin. Kumbaga, hindi sa ugali at dictionary ng pag-katao ni Mark ang pag pag-sabi ng thank you at sorry.

"Ts, hindi ko na uulitin kong ano man ang sinabi ko." Matabang nitong tinig. "Hindi ko alam na magaling ka din pala sa ganito Lea. Buong akala ko sa pag-lilinis at pag-luluto ka lang magaling. Sa pag-aayos din pala ng tie."

"Baka, nakaka-limutan mo Mark, magaling din ako sa kama."

"Lea!"

"Oh come on, just joking. Sobrang mainitin naman masyado ang ulo mo." Pag-bibiro ko pa, just to lighten up the mood. "Matagal na akong marunong mag-ayos ng tie–hindi ka lang talaga nag-tatanong. Well I guess, hindi mo naman kaagad iyon mapapansin noon dahil hindi mo naman ako nilalapitan at kinakausap.. Naayos ko na ang tie mo, toodles!" Tinalikuran ko na si Mark para bumalik sa dati kong kina-uupuan.

Hindi pa man nakaka-tatlong hakbang si Lea nang mag-salita muli ito.

"Are your free tonight?" Ang ngisi sa labi ni Lea, lalong nag-lawak sa naging tanong nito. Hinarap ko ito ng walang pag-aalinlangan.

"Are you asking me go out?" Tinuro ko pa ang sarili ko para kumpirmahin na ako talaga ang inaaya nito. Mabuti na rin mag tanong ako kaysa mag asseum pa ako.

Malay ba natin, may kinakausap itong iba na hindi ko nakikita.

"Oh my god Mark, hindi ko naman alam na ganito ka kabilis. So tell me, your starting liking me,now?" I grin and he snorted.

"Don't ask any more questions. Get ready, I see you at 6:30 pm. I'll text you the address where we can meet later." Tinalikuran na ako ni Mark at dire-diretso na ito nag lakad palabas.

Sinundan na lang ni Lea ito ng tingin hanggang mawala sa paningin ko.

This is just the beginning!

The beginning of my plan.

*****

Saktong alas singko pa lang ng hapon tapos nang makapag-ayos si Lea. Suot ang black fitted dress. Saktong 6:30 pm–papasok na siya sa entrance ng Grand Luke restaurant. Hindi lubusang akalain ni Lea na dito pala ang address na pinadala sakaniya ni Mark kong saan sila mag-kikita na dalawa.

Hindi ko din alam kong sana nito nakuha ang number ko, pero siguro hini-hinggi niya iyon sa kapatid ko.

Namangha si Lea nang pag-pasok niya pa lang sa Hotel–marami rami din ang mga tao. Marami na akong napuntahan na sikat at mamahalin na mga restaurant, at kasama na ang lugar na ito sa magaganda talaga.

Palinga-linga sa paligid si Lea at nilapitan ako ng isang babae–na nag tra-trabaho din sa restaurant base pa lang sa uniforme nitong suot.

"Good evening Mam, welcome to Grand Luke Restaurant." Matamis na ang ngiti sa labi nito. "May reservations po ba kayo?"

"Yes, For Mark Samuel Montecillo?"

"Ah yes Mam. Kanina pa po siya nag-hihintay sa'yo. Come this way po." Nauna na itong mag lakad para gayahin ako kong saan ang silya na nereserve ni Mark.

Hawak ni Lea ang mamahalin na sling-bag at taas-noong nag lalakad na sinusundan ang babae. Sa madaanan namin na tao sa table na kanilang kina-uupuan ng ilang customer, napapa-baling ang tingin nila sa akin.

Titig na para bang artista na.

Ginaya ako ng babae sa pinaka-magandang spot na table kaharap nang malaking babasagin bintana. Mula doon matatanaw mo talaga ang madilim na kalangitan at nag niningning na mga bituin sa kalangitan.

I saw Mark setting on the expensive and pretentious chair–na mukhang kanina pa siya doon nag-hihintay. Sa lamesa naka-patong ang maganda at mamahalin na bulaklak at a bottle of wine na ini-inom nito.

Naka-suot si Mark ng dark formal suit na bagay sakaniya.

Umalis na ang babae matapos nito akong hatidin sa table kong saan kami ni Mark mag-kikita. Umupo na ako sa bakanteng silya at ilang sandali lamang dumating na ang mga pag-kain na inorder ni Mark sa amin.

"Anong meron at niyaya mo akong mag dinner date?" Basag ko sa katahimikan habang kumakain. Ilang minuto na kami kumakain pero wala akong narinig na salita o kwento man lang galing kay Mark. Anong purpose ng pag-punta namin dito, kong hindi niya naman ako kakausapin? Ano ito? Ganito lang ang set-up namin? Kakain lang, just like totally strangers?

"Its not dinner date." Tinuon nito ang pag-hihiwa sa steak "I mean it is bad now, to offer my wife for a dinner? Sa pag-kakatanda ko, nagagawa ko din ito sa'yo noon." a playful smile built of his lips.

Ano bang pakulo na naman ito Mark?

"I see, pero wala naman akong natatandaan na niyaya mo ako noon na mag dinner date tayong dalawa at kumain sa labas dahil parati kang busy noon.. Ang natatandaan ko lang no'ng wedding anniversary natin. Iyong nag-luto pa naman ako ng masasarap na pag-kain, pero nasayang lang dahil tinapon mo dahil nagalit ka sa akin." Pag lalaro ko pa ng aming usapan and reminesing those memory. Doon ko narealize na sobrang tanga ko talaga sakaniya.

Malamlam akong tinignan ni Mark at sabay simsim ang laman ng wine sa kopita.

"Siya nga pala naalala ko. Kumusta na kayo ni Ma? Iyong babaeng pinalit mo sa akin?"

"Lea." Banta nito in a cool way. Siguro ayaw niya talagang ipasok sa usapan ni Mae. Who cares? Gusto kong ungkatin at malaman na ngayon ang kabit niya at anak niya.

"What?" i asked innocently "Wala naman masama sa tanong ko ah? After all, matalik ko naman na kaibigan si Mae s***h, lovers mo ngayon."

Mark let out a deep sigh, to calm the atmosphere on both of our sides. even though I was provoking him—he was still calm.

"Tumigil kana Lea, ayaw kong pag-usapan ang bagay na iyan." Pag susungit pa din nito.

"Huwag kana man maging seryoso Mark. Hindi naman masasaktan ang kabit mo, sa simpleng pangangamusta ko lang sakaniya. How about? Yayain mo din siyang mag dinner, kasama natin? I think sobrang masaya iyon."

"Tapusin mo na ang kinakain mo." Ngumuso na lang si Lea sa pagiging malamig ni Mark.

Sa malapit na table kong saan sila naka-pwesto ni Mark, nakita ko ang waiter na kumukuha ng order sa guest.

Tignan lang natin ngayon Mark, ang magiging reaksyon mo sa gagawin ko.

Sumilay na lang ang pilyong ngiti sa labi ni Lea sa nag lalarong plano doon.

Sinakto talaga ni Lea na matapos na makipag-usap ang waiter doon bago niya ito tinawag.

"Excuse me, please."

"Good evening Mam." Naka-pwesto ang waiter malapit sa akin. Hindi akalain ni Lea na guwapo at malakas ang dating ng nasabing waiter–na hindi naman nag lalayo ang edad sa akin. May katangkaran din ito at ito ang klase ng lalaki na pinag-sesolasan lamang ni Mark.

"Hm. Gusto ko sanang mag take out ng dessert." Kinuha ni Lea ang nasabing menu at nag pili ng dessert na pwedeng orderin. "Mag oorder ako ng blueberry cheesecake, at one carrot cake." Habang kinakausap ni Lea ang waiter, nahuli kong naka-titig sa akin si Mark.

Titig na puno ng galit at lamig.

Base pa lang sa reaksyon at pagka kunot lamang ng noo nito, hindi nagugustuhan ang paraan ng pakikipag-usap ko sa waiter.

"Okay Mam." May sinulat ang waiter sa papel para sa inorder ko. "May idadagdag pa po ba kayong order?"

Sinandal ni Lea ang mag-kabilang siko sa lamesa at malagkit na tinignan ang waiter. "You." Kahit na rin ang waiter nabigla sa sinabi ko. "Can I order you, and take you home?" This time, Mark glaring me.

"Ho?" Gulat na gulat ang waiter, hindi rin nito alam ang magiging sagot.

"Ginulat ba kita? Here's my calling card, just call me and we could meet."

Mag sasalita pa sana ang waiter—padabog ng hinampas ni Mark ang table namin kaya't mataranta sa takot ang waiter. Takot na takot itong parang maaamong tuta– na ngayon masama na ang timpla ng mood ni Mark.

"Hindi ka aalis sa harapan namin? Bibigyan kita ng pag-kakataon na umalis, kong ayaw mong mawalan ng trabaho pag katapos nito!" Mahina ngunit may laman ang bawat binigkas ni Mark. "Ano pang tinatayo-tayo mo diyan? Umalis kana bago pa kita mapatay." Pawisamg umalis ang waiter.

Tinuon na lang ni Lea ang atensyon sa kinakain— na may ngiti doon, samantala naman si Mark?

Nag aalburuto sa galit.

Hanggang matapos na kaming kumain na dalawa, tahimik pa din si Mark– hanggang paalis na kaming dalawa, hindi niya pa rin ako kinakausap.

Sanay na si Lea sa pagiging malamig at may sapi nito kong minsan.

Bubuksan ko na sana ang pintuan—hindi ko inaasahan na tinulak pasara ni Mark iyon, na kina-kunot naman ng noo ko.

"What?" Mark cornered me and his eyes were full of anger. We were in the parking area so there weren't many people.

"For the pete sakes Lea, anong ginawa mo kanina?" Kahit alam na ni Lea ang tinutukoy nito, gusto niya pa din itong tuksuhin. galit na galit at hindi mapakali si Mark sa harapan ko, na ngayon ko pa lang nakita. "Ano iyon, huh?!"

"Ang alin?"

"Damn, don't play innocent to me. Alam ko ang ginawa mo kanina sa restaurant, and you're f*****g flirting with that f*****g asshole." Mamula na ang mukha ngayon ni Mark sa galit. Ngayon may sense na talaga na tinutumbok talaga nito ang waiter kanina na inakit ko kanina.

Sayang nga, hindi natuloy dahil bigla siyang humarang.

"So? Ano naman ngayon kong nakikipag-landian at nag papansin ako sa mga lalaking nasa paligid ko? Sa pag kakatanda ko, wala naman akong sabit dahil hindi wala naman tayo. I can date and flirt, whenever and whatever I wanted to." Tumataas na ang tensyon sa pagitan naming dalawa at nakipag kompitensyahan rin si Lea sa matatalim nitong titig sa akin. "Gaya ng ginagawa niyo ni Mae, hinahayaan ko lang kayong dalawa."

Akala mo, aatrasan kita? Hell not!

"Lea!"

Hinakbang pa ni Lea ang paa palapit kay Mark, at mag katitigan kaming dalawa sa mata. "What the fuss Mr. Montecillo? You're now acting just like a jealous and possessive husband." Pag tutukso ko pa dito. "Don't worry, I'm all yours sweetheart." I picked on his nose, just to tease him.

Sumilay na lang ang pilyong ngiti ni Lea at tinalikuran na ito at pumasok sa loob nang sasakyan. Gayunman, gustong habulin at mag salita si Mark, pinili pa din itong naka-tayo at tahimik na pinapanuod ako.

Sumakay na si Lea sa sasakyan at pina-harurot na iyon pina-takbo paalis.

Tignan lang natin ngayon Mark.

Mabaliw ka sa akin.