Yoongi's Music (BTS Suga FF)

Music #29

Yoongi's Music

Music #29

Suga's POV:

Tanga na kung tanga.

Manhid na kung manhid.

Gago na kung gago.

Pagtawanan nyo na ako.

Pero in the end ay natagpuan ko parin ang sarili kong nakasakay sa kotse ko at sinusundan ang kotse kung saan nakasakay sina J-hope at ang babaing yun.

After dinner ay narinig kong ihahatid sya ni J-hope sa dorm nila at ako naman 'tong si gago, tanga, at manhid ay pasikreto namang bumuntot sa kanila.

Nakita kong itinigil na ni J-hope ang kotse nya sa harapan ng building na iyon.

Pasimple ko namang itinigil ang kotse ko sa di kalayuan at nagtago sa madilim na parte ng walang katao-taong street.

Sumunod kong nakita ang paglabas ni J-hope mula sa kotse nya at nakita kong lumabas din ang babaing yun.

And something just cracked inside me when I saw they held hands habang naglalakad sila papunta sa harapan ng malaking dorm.

Nagtatawanan sila at masayang nag-uusap na para bang silang dalawa lang ang tao sa buong mundo.

I can taste the bitter taste that's slowly building inside my mouth when I saw of how happy they are. When I saw of how happy she is.

Ganun ba talaga yun Yuseon?

Mas masaya ka ba talaga kay J-hope?

Mas napapatawa ka ba nya kesa sa akin kaya nagawa mong makipag-date sa kanya kahit na wala pa tayong formal break up?

I know it's so stupid to held on something that you left.

Pero ganun parin yun eh.

I needed space.

I needed time to forgive you from what you did.

Pero ito pala ang pang-sorry mo sa akin? Ang makita kitang nakikipag-date sa iba? And to make it worst, sa kaibigan ko pa?

Mas humigpit ang pagkakahawak ko sa manibela nang makita kong nagyakapan silang dalawa ng sobrang higpit sa harapan ng dorm na iyon.

And what shattered me the most...

Napayuko nalang ako dahil hindi ko na kayang tignan pa ang sumunod na eksenang nakita ko.

...is when they kissed right in front of me.

Fuck.

Fuck.

Fuck.

I just kept on cussing inside my head.

Pakiramdam ko ay hindi ko kakayanin ang eksenang iyon.

Parang pinupunit ang dibdib ko at para akong sinasaksak ng ilang milyong beses at wala akong ibang magawa kundi ang tanggapin ang lahat ng iyon.

Napataas lang ako uli ng tingin nang marinig kong umandar na uli ang sasakyan ni J-hope. At nakita kong nasa labas parin ang babaing yun habang kumukuway sa paalis na sasakyan na iyon.

And then J-hope's car slowly disappeared on that street.

At ginamit ko ang chance na yun para mabilis na ipaharurot ng takbo ang kotse ko sa harapan ng babaing yun. I stopped my car right beside her.

My heart is pounding so furiously.

My hands are trembling with rage.

I think I'm going to explode any moment from now.

If it's a game that she's playing then so be it. I'll just wear the LOSER'S CROWN than to let her torture me like this.

Mabilis akong lumabas ng kotse ko at nanggagalaiti ako sa galit na naglakad papunta sa kanya.

She didn't move a muscle and what amazes me the most ay nagawa nya pang mag-act na para bang nabigla sya nang makita nya ako.

"S-sunbae-nim..." she whispered.

Fuck her.

Fuck all of this.

Fuck all of her shits.

Marahas kong hinawakan ang braso nya at galit na galit na sumigaw sa mukha nya.

"ANO BA ANG GINAGAWA MO HA?!"

********************

"ANO BA ANG GINAGAWA MO HA?!"

I'm so done.

My big cup of patience was drained empty and there's nothing left on it.

Akala ko kaya ko ring magkunwari na para bang wala lang kami.

But I was wrong.

Kailangan ko ng sabihin ang lahat ng ito bago pa man ako tuluyang mabaliw.

Nakita ko ang takot na ekspresyon ng mukha nya na para bang nabigla sya sa ginawa ko.

"S-sunbae---"

"YUSEON JUST CUT THE f**k UP!" ang galit na galit na sigaw ko sa mukha nya. "ANO BA SA TINGIN MO ANG GINAGAWA MO HA?! WHY ARE YOU ACTING LIKE THIS?! BAKIT KA NAGKUKUNWARING HINDI MO AKO KILALA HA?! AT BAKIT SI J-HOPE?! BAKIT?!!!"

I exploded.

Sa tingin ko kapag hindi ko pa sya ini-confront ngayon ay baka matuluyan na ako.

Five years is too long.

Pero naghintay parin ako sa kanya.

Naghintay parin ako ng kasagutan kung bakit nya nagawa yun.

Kung bakit nya nagawang mangaliwa samantalang wala akong ibang ginawa kundi ang mahalin sya.

Naghintay ako...

But this is just what I get? Ang malaman nalang na sa five years na naghintay ako ng kasagutan mula sa kanya ay may ibang lalaki na palang nagpapasaya sa kanya?

Fuck.

Why is she's so unfair?

Slowly, nakita ko ang unti-unting pagkakawala ng maamong ekpresyon na iyon sa mukha nya. At napalitan yun ng malamig na ekspresyon na laging ko ng nakikita sa kanya ngayon.

"Sunbae-nim..." she said in that cold voice. "Umuwi na po kayo dahil sigurado akong nag-aalala na---"

"PARK YUSEON!!!---"

"Hindi yan ang pangalan ko" she cut me off that froze me.

Hindi ako makagalaw.

Saka ako natitigilang napatitig sa mukha nya habang hawak ko parin ang magkabilang braso nya.

Anong...

Anong sabi nya?

Her cold and emotionless eyes just looked at me.

"Para sa akin, matagal ko ng inilibing ang pangalan na yan kasama narin ang lahat ng taong nakapaloob dyan" she said. "Park Yuseon is dead. Kaya wala naring point ang pag-uusap na ito"

Saka nya hinawakan ang dalawang kamay kong nakahawak sa magkabilang braso nya at iwinaksi yun.

Then she turned around and started to walk away pero mabilis kong hinila ang braso nya at hinila sya paharap.

"Ano ba ang pinagsasabi mo ha?" ang nanlalamig kong sambit sa mukha nya. "Pinagloloko mo ba ako ha? Paano mo nasasabing patay na si Yuseon? HA?! PAANO?!"

I can't believe what I heard her said just now.

Park Yuseon is dead.

Ano ba ang ibig sabihin nun ha?

At bakit nya nasasabi ang lahat ng ito?

Pero katulad kanina ay tinignan nya lang ako gamit ang malalamig na mga matang iyon.

"Sunbae-nim---"

"PARK YUSEON!"

"Gusto mo ba talagang malaman ha?" ang sambit nya at this time ay nakita ko na ang unti-unting pagbaha ng sobrang galit sa mga mata nya. "Gusto mo ba talagang marinig?"

Hindi ako makasagot.

Nakita ko nalang ang panlalaki ng mga mata nya sa sobrang galit. At buong puot syang nagsalita sa mukha ko.

"Para sa akin..." she whispered in that angry tone. "...ay hindi kinakaya ng sikmura ko at nasusuka ako sa tuwing nakikita kita"

I felt cold.

Hindi ako makapaniwalang napatitig sa nanlalaking mga mata nya na may bahid ng sobrang galit.

Paano nya...

Paano nya ba...

Paano nya nagagawang sabihin sa akin ang bagay na yun?

"A-anong..." all I could manage to speak. "A-anong sabi mo?"

Her eyes that is filled with anger just looked at me.

"Ang time na nakilala kita noon...ang buong existence mo...ang buong oras na sinayang ko sayo..." she continued. "...sa tuwing naaalala ko ang lahat ng yun ay bumabaliktad ang sikmura ko at hindi ko kinakaya at nasusuka ako."

Hindi ako makapaniwalang napatitig sa kanya.

"Sa tuwing naririnig ko ang pangalan mo ay nasusuka ako..." she continued. "Sa tuwing nakikita kita ay nasusuka ako. Sa tuwing nakakausap kita ay nasusuka ako. Sa tuwing naririnig ko ang boses mo ay nasusuka ako. Sa tuwing humihinga ka ng ganito kalapit sa akin ay nasusuka ako. Para sa akin...ay nakakasuka ang buong pagkatao at ang buong existence mo"

Sinabi nya yun gamit ang sobrang galit na tono na yun at ang mga nanlalaking mga mata nya na punong-puno ng puot at galit dahilan para tuluyan ko na syang mabitawan.

Saka ako nanghihina at hindi parin makapaniwalang napatitig sa kanya.

Hindi ko maintindihan...

How could she say all of these after all the shits that she have done to me?

Bakit imbis na mag-sorry sya ng dahil sa katarantaduhan na ginawa nya sa akin noon...ay ganito pa ang mga sinasabi nya sa akin?

Kung makapagsalita sya ay parang ako pa ang may malaking kasalanan sa aming dalawa.

Kung makapagsalita sya ay parang sya pa ang nagdusa ng matagal ng dahil sa paghihiwalay naming dalawa.

Kung makapagsalita sya ay parang sya pa ang sumira ng lahat ng mayroon kaming dalawa.

Hindi ko na namamalayan na unti-unti naring bumabalik sa akin ang pinaghalong sobrang sakit at galit sa dibdib ko nang dahil sa naalala kong ginawa nya sa akin.

Huh.

In the first place, ay ano ba ang ginagawa ko sa lugar na 'to at nagpapakatanga sa babaing ito?

She's happy now at mukhang ako nalang ang sumisira nun.

Don't I deserve to be happy too?

Kailangan ba talagang ako lang ang maging miserable sa aming dalawa?

Min Yoongi.

This girl cheated on you five years ago.

Pero anong ginagawa mo at nagpapakatanga ka parin sa kanya after five years?

She cheated on you but still, she didn't apologize from what she did at sinasabi nya pang nakakasuka ka.

Is she being too much?

Napakuyom ako ng mga kamay at nanginginig sa galit na napatitig sa walang emosyong mukha nya.

"And now, stop being a b***h and stop whining like a little kid" she said saka tumalikod at nagsimulang maglakad paalis. "I don't even have time to talk with the likes of you"

Napaawang ako ng bibig at hindi makapaniwalang napatingin sa likuran nya.

This is too much.

Yes. I'm so done with her.

Shit on me all you want but I hate her.

I hate her so much that I think I'm going crazy.

Napatingin nalang ako uli sa likuran nya and before I knew it, those words came out from my lips.

"I hate you..." I whispered with rage.

Natigil naman sya sa paglalakad pero dahil narin sa nakatalikod sya sa akin ay hindi ko makita ang reaksyon nya.

And for a moment ay may bahagi parin sa akin ang nagsisisi na sinabi ko yun sa kanya.

For a moment ay may bahagi parin sa akin ang gustong bawiin yun at yakapin nalang sya ng mahigpit.

For a moment ay may bahagi parin sa akin ang gustong magsuot ng LOSER'S CROWN at hayaan nalang syang manalo sa pananakit sa akin.

Yuseonie...

Music...

Bumalik ka lang sa akin at kaya kong kalimutan ang lahat-lahat...

Kaya kong kalimutan ang lahat ng ito.

Pero...

Pero...

Dahan-dahan syang lumingon sa akin and then I saw her smirk and crossed her arms from where she's standing.

And then I heard that sarcastic voice.

"Oh no baby..." she said with that sarcastic smile. "...you will hate me more in the next days to come so get ready..."

That crashed me.

What she said crashed every part of my soul.

At akala ko ay matatapos na doon ang matinding torture na ginagawa nya sa akin ngayon ay nagkamali ako...

"And just so you know..." she said then her cold eyes look at me. "...Min Yoongi..."

And the way she called my name just now brought a chilling effect on me.

"...I'll be the one who will destroy your music so better watch your back..." she said with that sarcastic voice then bowed to me. "...sunbae-nim"

Then she turned around and walked away.

to be continued...