สามปีต่อมา
“ว้าวววว...เทพบุตรสุดหล่อของเธอมารับแล้ว สุ่ยถิง”
“เสี่ยวอิ๋ง นี่!บอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ใช่ ไม่ใช่” นาเดียร์ตีแขนเพื่อนสาวเบาๆ ในขณะที่ไบรอัลกำลังเดินมาทางนี้
“ผมมารับครับ” นาเดียร์พยักหน้าให้กับไบรอัล และหันไปทำตาดุใส่ เสี่ยวอิ๋งที่แอบล้อเลียนเธอ
“ฉันกลับแล้วนะ” นาเดียร์กล่าวลาเพื่อน และเดินเคียงข้างไปกับ ไบรอัล เสี่ยวอิ๋งมองตามคิ้วขมวดเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจ ทำไมภาพตรงหน้าเธอถึงรู้สึกว่ามันไม่ใช่ ทั้งๆที่ไบรอัลไม่ด้อยเลย รูปร่างหน้าตาที่ทำให้สาวๆเหลียวหลังมองอย่างไม่ต้องลังเล ไหนจะหน้าที่การงานความรู้ความสามารถเหมาะสมกับเพื่อนสาวลูกครึ่งคนนี้ของเธอทุกอย่าง
“รบกวนคุณอีกแล้ว” นาเดียร์พูดกับไบรอัลอย่างเกรงใจ
“อย่าเรียกว่าเป็นการรบกวนเลยครับ ผมเต็มใจและยินดีอย่างมากครับ” เธอยิ้มและเข้าไปนั่งในรถที่ไบรอัลเปิดประตูให้ วันนี้เธอต้องไปตรวจร่างกายประจำปี เป็นประจำทุกปี เหลืออี
