เพื่อนครับขอรักหน่อย

บทที่4 คีตะเป็นอะไร

บทที่4

คีตะเป็นอะไร

ทุกอย่างดูเหมือนจะเข้าทางคีตะหลังจากที่เขาปิดจ๊อบงานได้ก็พาสาวสวยรุ่นพี่กลับมาคอนโดแต่โชคร้ายคือข้าวปั้นเดินออกมาเห็นพอดีเธอเบะปากมองบนกอดอกมองทั้งสองเดินเข้าห้องไปด้วยกันผู้ชายแบบคีตะสักวันคงน้ำตาเช็ดหัวเข่า

วันต่อมา

ข้าวปั้นตื่นแต่เช้ามาทำอาหารสำหรับเธอแค่คนเดียวแต่คีตะเดินเซออกมาจากห้องก็รีบมาเปิดตู้เย็นหาน้ำดื่มแถมยังมองข้าวปั้นที่แต่งตัวสบาย ๆ นั่นก็คือสายเดี่ยวกางเกงขาสั้นเหมือนทุกครั้ง

"มองทำไมไม่เคยเห็นคนสวยหรือไง!"

"พี่ขวัญกลับไปเมื่อไหร่อะ"

"ตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ -__-!"

"แล้วนี่เธอทำอะไรเผื่อมั่งดิยังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เมื่อวาน"

"50บาท!"

"แค่เอาเส้นมาม่ามาผัดเนี่ยนะตั้ง 50 แพงไปเปล่า"

"ฉันใส่หมูใส่ผักด้วยถ้าไม่กินก็ไป ถ้าจะกินก็จ่ายมา"

"เออ ๆ กินก็ได้เดี๋ยวไปหยิบตังค์ให้ขี้งก!"

ข้าวปั้นมองตามแผ่นหลังของคีตะเธอไม่ได้สนใจว่าเขาจะควงใครมาไม่ซ้ำหน้าเพราะคิดว่าคนอย่างคีตะต้องป้องกันอยู่แล้วพรุ่งนี้เธอต้องไปมหาวิทยาลัยซึ่งคีตะก็ต้องไปเหมือนกันทั้งสองจึงคุยกันว่าจะเดินทางไปพร้อมกันแล้วค่อยแยกย้ายกันที่นั่นเลย

มหาวิทยาลัย

ทั้งสองเดินแยกย้ายกันตั้งแต่หน้าประตูคีตะมีเพื่อนมารอเพื่อเดินทางไปยังตึกคณะวิศวะส่วนข้าวปั้นน็อตกับแพรวก็มายืนรออยู่อีกฝั่งทั้งสองจึงแยกย้ายกันไปแต่ปรากฏว่าตึกวิศวะอยู่ด้านหลังของตึกคณะบริหารทำให้ทั้งสองได้เจอหน้ากันอีกครั้งด้วยความที่เพื่อนของคีตะส่วนใหญ่ก็เป็นเพื่อนจากโรงเรียนเก่าและเพื่อนในจังหวัดต่างโรงเรียนหรือทำให้ทั้งสองกลุ่มเดินมาทักทายและพูดคุยกัน

ข้าวปั้นเป็นเด็กที่หน้าตาน่ารักจึงกลายเป็นที่สนใจของใครหลาย ๆ คนทั้งรุ่นพี่คณะบริหารรวมถึงหนุ่มหล่อจากคณะวิศวะก็มาหมายปองเธอเหมือนกันบางคนก็เดินมาขอเบอร์ขอ facebook ส่วนใหญ่เธอจะให้เป็น facebook ไปใครอยากติดตามหรืออยากทักมาหาเธอก็ไม่ว่าเพราะเธอยังไม่มีแฟน

"มาวันแรกก็เก็บแต้มไปไม่รู้กี่คนเลยนะแก" แพรวขยับมากระซิบแต่สายตามองไปยังกลุ่มของคีตะเพราะแพรวรู้สึกว่ากลุ่มของคีตะจะมองมาที่ข้าวปั้นมาสักพักแล้ว

"จริง ๆ ถ้าได้รู้จักรุ่นพี่ก็ดีเหมือนกันเวลามีปัญหาอะไรจะได้ขอความช่วยเหลือด้วยไง"

"นั่นสิแต่ฉันขอยอมแพ้เพราะว่าเมื่อคืนน็อตพึ่งคุยเรื่องอนาคตกับฉันไปถ้าเรียนจบน็อตจะให้ฉันแต่งงานแล้วไปช่วยกันดูแลธุรกิจของครอบครัวน็อตซึ่งฉันคิดว่ามันก็โอเคนะ"

"พวกแกก็คบกันมานานนะแอบคบกันมาตั้งแต่ม.4 จนตอนนี้ขึ้นมหาวิทยาลัยแล้วอิจฉาพวกแกจัง"

"จะมาอิจฉาฉันทำไมแกไม่ลองคบกับคีตะดูนะฮ่าาา"

"แพรวก็อย่าพูดอะไรแบบนี้นะต่อให้เหมือนผู้ชายทั้งโลกแค่ไอ้คีตะคนเดียวฉันยอมติ้ว....ตัวเองดีกว่า"

ข้าวปั้นหันมาสนใจรุ่นพี่ที่กำลังอธิบายเกี่ยวกับกิจกรรมต่าง ๆ ของมหาวิทยาลัยและตึกคณะรวมถึงอาจารย์ที่นักศึกษาปี 1 ต้องรู้เอาไว้ กลุ่มรุ่นพี่ก็เดินมาหาข้าวปั้นพร้อมชวนเธอไปทานข้าวมื้อกลางวันด้วยกันซึ่งข้าวปั้นไม่ได้ปฏิเสธ เธอเลยขอให้เพื่อนทั้งสองคนของเธอไปทานข้าวด้วยซึ่งรุ่นพี่ก็ตกลงร้านอาหารกลางวันก็ไม่ใช่ที่ไหนคือในโรงอาหารของมหาวิทยาลัยนี่แหละ

อีกด้าน

คีตะเดินเข้ามาในโรงอาหารเขามองหาโต๊ะว่างแต่ก็มีเพียงโต๊ะยาวของกลุ่มข้าวปั้นที่กำลังนั่งทานข้าวกับรุ่นพี่อยู่คีตะจึงชวนเพื่อนไปนั่งทานข้าวร่วมโต๊ะกับข้าวปั้น

"ขอนั่งด้วยนะข้าวปั้นพอดีโต๊ะมันเต็มอ่ะ" คีตะนั่งลงแต่สายตามองไปยังรุ่นพี่ที่กำลังขายขนมจีบให้ข้าวปั้นอยู่

"พี่ต้นคะนี่คีตะเป็นเพื่อนของข้าวปั้นเองค่ะพอดีว่าครอบครัวของเราสองคนทำธุรกิจด้วยกันเลยสนิทกันค่ะ"

"อ๋อครับยินดีที่ได้รู้จักครับน้องคีตะ"

"ครับ นี่พี่จีบข้าวปั้นอยู่เหรอ?"

ทุกคนหันไปมองหน้าคีตะสลับกับรุ่นพี่เพราะไม่มีใครคิดว่าคีตะจะถามตรง ๆ ข้าวปั้นเองก็มองหน้ารุ่นพี่เหมือนต้องการคำตอบเหมือนกันใช่ว่าเธอจะไม่รู้ว่าการที่รุ่นพี่เข้าหาแบบนี้คงเป็นเพราะอยากจะจีบเธอ

"ถ้าน้องข้าวปั้นไม่มีแฟนให้พี่จีบได้ไหมครับ" รุ่นพี่เองก็เตรียมรับมือกับคำถามนี้มาแล้วตอนนี้ก็คงเหลือแค่คำตอบจากข้าวปั้น

"ยังไม่ได้เรียนเลยจะมีแฟนแล้วเหรอเนี่ยเรา" ข้าวปั้นพึมพำเบา ๆ แต่คีตะที่นั่งอยู่ข้างเธอได้ยินหมดทุกคำ

"ได้ไหมครับน้องข้าวปั้น"

"ละ ลองคุยกันก่อนก็ได้ค่ะจริง ๆ แล้วข้าวอยากโฟกัสเรื่องเรียนก่อนแต่ถ้ามีคนคุยก็ดีค่ะจะได้ไม่เหงา"

"ถ้างั้นพี่ขอจีบเข้าบ้านเลยนะครับ^^"

คีตะไม่ได้สนใจเพราะเพื่อนเขานำข้าวมาวางไว้ตรงหน้าคีตะก็เขี่ยข้าวทิ้งเขาเลือกทานแต่กับข้าวที่โปะมาบนข้าวสวยจนทุกคนหันมามอง

"มึงไม่แดกข้าวแดกแต่กลับระวังเป็นตานขโมยนะเว้ย"

"กูไม่ชอบข้าวว่ะรู้สึกเบื่อ"

"ใช่สิก็มึงมาวันแรกมึงก็ได้เบอร์พี่วุ้นเส้นเลยนี่อย่างร้ายอ่ะว่าแต่เมื่อคืนมึงได้สาวคนไหนไปวะใช่พี่ขวัญหรือเปล่า"

"มึงจะรู้ไปทำไมไอ้ต๊อด-__-!"

คีตะทานกับข้าวในจานจนหมดเขาก็หยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่มสายตาชำเลืองมองรุ่นพี่ที่ตักลูกชิ้นของตนเองใส่จานให้เข้าปั้นเธอทำหน้ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่เห็นแล้วรู้สึกคลื่นไส้ถ้าได้กินข้าวเข้าไปคงได้อ้วกพุ่งอยู่ตรงนี้

----------------------------

ไอ้หน้าหมาแกเป็นอะไรฮะ มานอยด์อะไรไม่ทราบ