“นี่นังคนใช้ตักข้าวสิยะ คนยิ่งหิวๆ อยู่อืดอาดยืดยาดอยู่ได้” แนนนี่สั่งด้วยความหงุดหงิด ให้ตายสิ! หล่อนรู้สึกไม่ถูกชะตากับยัยผู้หญิงเอเชียท่าทางมอซอนี่เลยจริงๆ ไม่รู้เป็นอะไรเห็นหน้าแล้วมันเกิดอาการคันไม้คันมือชอบกล
“ค่ะ” โรฮันนารับคำ แล้วตักข้าวลงจานให้แนนนี่ตามคำสั่ง จากนั้นก็เดินไปตักใส่จานให้ชายหนุ่มเป็นรายต่อไป ก่อนจะนำอาหารสองเมนูสุดท้ายมาเสิร์ฟ
ทันใดนั้นสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่ออาหารที่โรฮันนากำลังจะนำมาวางลงบนโต๊ะหกเลอะแขนของแม่นางแบบสาว มิหนำซ้ำเจ้าหล่อนยังแกล้งปัดถ้วยตกกระจาย พร้อมกรีดร้องลั่น
เพล้ง!!!
“กรี๊ด! แกแกล้งฉัน! เบิร์นคะมันจงใจทำอาหารหกรดแนนนี่อีกแล้วค่ะ”
โรฮันนาไม่ได้ตั้งใจ แต่เป็นแนนนี่เองต่างหากล่ะที่จงใจแกล้งเอาแขนมาขวางทางเธอ ผลมันเลยออกมาเป็นแบบนี้ แต่มันจะมีประโยชน์อะไรที่จะต้องไปอธิบายให้คนหูหนวกตาบอดฟัง ทว่าครั้นจะให้ยอมรับผิดมันก็ขัดต่อความรู
