ตัดใจ

1074 Words

ท่ามกลางสวนสวยแห่งเดิมของตำหนักใน ภายในเขตของวังหลวง ยังคงมีสตรีนางเดิมกำลังเดินเล่นไป เดินเล่นมาพร้อมหมุนตัวด้วยท่วงท่าพริ้วไหวปลิวสบายล้อเล่นอยู่กับหมู่ภมรอย่างอารมณ์ดีเหมือนดังเช่นเดิม ด้วยภายในใจนั้นยังคงคิดว่าตนเองนี้ สวยสดงดงามที่สุดในปฐพี นางยังคงเดินหมุนกายคล้ายร่ายรำไปมาอยู่อย่างนั้น “เจ้าหยุดทำอย่างนั้นได้หรือไม่ เจินเจิน” เสียงหวานใสของ เว่ยฟางที่นั่งลูบท้องกลมนูนของตนอยู่ภายในศาลาไม่ไกลกันดังขึ้นขณะทอดมองสายตาไปยังสตรีผู้ลุ่มหลงในตัวเองเป็นชีวิตจิตใจ “ข้าเวียนหัวแล้วนะ” เว่ยฟางยังคงเอ่ยต่ออย่างอ่อนแรงพลางยกมือข้างหนึ่งขึ้นกุมศีรษะ “ใช่ ข้ามองดูเจ้าแล้ว พาลให้อาเจียน อุ๊บ!” เสียงหวานแหลมของหยางเจียนที่นั่งอยู่กับเว่ยฟางในศาลาเอ่ยขึ้นก่อนจะยกมือเรียวงามของตนขึ้นกุมปิดริมฝีปากขณะทำท่าคล้ายจะอาเจียนออกมาเต็มที “เจ้ากำลังตั้งครรภ์อีกแล้วหรือหยางเจียน” หลิวฉวนหยู่ร์ที่ยืนกอดอกอยู่ตรงเสาของศาลาเอ่ยทักขึ้นเมื่อเห็นอาการพะอืดพะอมของหยางเจียน และก็ได้รับการพยักหน้าหงึกๆของสตรีผู้ที่กำลังทรมานกับอาการกลั้นอาเจียนเป็นคำตอบ “สตรีเมืองหลวงนี่ช่างตั้งครรภ์ได้เก่งกาจยิ่งแล้ว” เจินเจินเดินหมุนตัวอย่างสวยงามเดินเข้าใกล้ศาลาก่อนเอ่ยเย้า “กลางค่ำกลางคืนนี่ไม่คิดจะหลับจะนอนกันแบบปกติรึ ช่างรื่นเริงบันเทิงใจกับสามีได้อย่างไร้ที่ติ เอ...อืม... หรือว่าเป็นบุรุษที่มิยอมให้ภรรยาได้หลับได้นอนดีๆ ต้องสะกิดกันตลอดทั้งคืนอยู่ร่ำไป โอ๊ย!” ประโยคของเจินเจินยังไม่ทันจบขนมก็ลอยออกมาทั้งถาดจากในศาลา ตามด้วยเสียงกระแอมอย่างกระอักกระอ่วนของสตรีทั้งสามในศาลานั้น แม้จะถูกป้อนขนมให้กินทั้งถาดแต่เจินเจินก็ยังคงเพลิดเพลินอยู่กับหมู่ภมรกลางสวนสวยได้อย่างสวยงามก่อนตัดสินใจย่างกรายอย่างอ่อนพริ้วปลิวสบายไปตามทางเดินเพื่อมองหาบุรุษที่ตนพึงใจ นางเดินไปตามทางคล้ายล่องลอยไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ ตามทางเดินที่แสนจะคุ้นเคยโดยไม่รู้ตัว... และนางก็ได้เจอ อา... บุรุษผู้นี้ บุรุษผู้นี้ช่าง... เจินเจินคิดในใจขณะสอดส่ายสายตาไปเจอบุรุษหนุ่มรูปงามผู้หนึ่งที่กำลังเดินและจู่ๆก็หยุดเดินก่อนเอามือไขว้หลังแล้วยืนอยู่กับที่อย่างสง่างามเปี่ยมเสน่ห์เหลือร้าย อืม... รู้สึกคุ้นๆ อกผายไหล่ผึ่ง ริมฝีปากได้รูปสีแดงสด ดวงตาคมเข้มดำสนิทคล้ายสีหมึกไร้ซึ่งแววทอประกายใดๆ ใบหน้าหล่อเหลารูปงามแต่มักเคร่งขรึมขึงขังคล้ายผู้ที่สละแล้วซึ่งกิเลส หืม! เดี๋ยวนะ! เดี๋ยว! ทำไม? ทำไมนางต้องมาเจอะเจอและพึงใจกับบุรุษผู้นี้อยู่ร่ำไปกันล่ะนี่ หือ.... เมื่อคิดได้ดังนั้นหญิงสาวจึงรีบหมุนตัวเดินไปอีกทางอย่างแช่มช้อยสวยงามพร้อมข่มใจของตนมิให้เดินเข้าไปหาหลี่เซียวเหยาบุรุษผู้เปี่ยมเสน่ห์เย้ายวนนางเป็นที่สุด หลี่เซียวเหยาที่อุตส่าห์หยุดเดินเพื่อรอ เมื่อมองเห็นสตรีนางหนึ่งกำลังเดินหมุนตัวคล้ายจะบินได้นางนั้นกำลังเดินมาทางตน เขาถึงกับคิ้วกระตุกอย่างไม่รู้สาเหตุเมื่อเห็นนางเดินเปลี่ยนทิศไปอีกทางอย่างกระทันหัน นึกว่าเขาอยากเจอนักหรือไร!? ชายหนุ่มคิดในใจอย่างขัดเคืองขณะมองตามสตรีนางนั้นกลับตัวเดินไปอีกทางโดยไม่สนใจเขาเหมือนดังเช่นคราก่อน... และภาพของสองชายหนุ่มหญิงสาวที่คล้ายกับไม่ใส่ใจไม่สนใจกันและกันอย่างนั้นก็อยู่ในสายตาของเซียงอวี๋ผู้ที่ชอบแอบติดตามหลี่เซียวเหยาอยู่ตลอดเวลา อา... สองคนนั้นมิได้นำพาสิ่งใดต่อกันแล้ว ช่างดียิ่ง ดีจริงๆ นางจะได้ไม่ต้องคิดแผนการใดๆให้ปวดหัว หึหึหึ! เซียงอวี๋คิดในใจอย่างสบายอารมณ์อยู่ตรงมุมมืดมุมหนึ่งระหว่างทางเดินของตำหนักใน… ท่ามกลางทางเดินที่โอบล้อมไปด้วยทิวทัศน์ของสวนอุทยานงามตานั้น เจินเจินยังคงเดินไปเดินมาเพื่อทำใจให้ละสายตาพร้อมละจิตใจจากบุรุษผู้ที่นางบังเอิญเจอกับเขาเมื่อสักครู่ นางยอมรับว่าหลี่เซียวเหยาถูกใจนาง เขาถูกใจนางมากๆ เขาเป็นบุรุษที่แม้จะถูกหักหลังอย่างไม่น่าให้อภัยแต่ก็ยังคงมีจิตใจอันหนักแน่นซึ่งหาได้ยากยิ่งจากบุรุษทั่วทั้งใต้หล้าแห่งนี้ อีกทั้งยังครองตัวไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับสตรีนางใดได้อย่างน่านับถือ อา... บุรุษเช่นนี้จะหาที่ไหนได้อีก... เฮ่อ! แต่ไม่ว่าจะพิศมองอย่างไร เขาก็คงไม่มีวันหันมาชมชอบนาง ฮึ! ซึ่งนางก็หาได้ใส่ใจไม่ นางเป็นใคร? นางเป็นนางพญาจิ้งจอกเจินเจินเชียวนะ นางทั้งสวย ทั้งเก่ง และไร้ที่ติ นางเป็นสตรีที่... ที่... ที่... เจินเจินคิดในใจพลางกลอกตาขึ้นมองบน ??? เฮ่อ! ช่างเถอะ! เอาเป็นว่า นางต้องตัดใจ นางต้องพยายามตัดใจ ทำอย่างไร? ใช่! นางต้องหาบุรุษคนใหม่ เพื่อให้ลืมหลี่เซียวเหยาผู้นั้น มันไม่ใช่เรื่องยาก ไม่ใช่เรื่องยาก.... ฮึ! เจินเจินเสียอย่าง... เพียงไม่นานต่อมา เหล่าอาคันตุกะของต่างแคว้นจึงเริ่มทยอยกันมาเยือนแคว้นต้าหลี่ด้วยเหตุผลทางการเมืองโดยการนำพาองค์หญิงของแคว้นตนเข้าถวายตัวเพื่อแสดงความจงรักภักดีต่อแคว้นต้าหลี่แห่งนี้ ด้วยเพราะว่าแคว้นต้าหลี่แห่งนี้นั้น นอกจากจะเป็นแคว้นที่ปกครองด้วยฮ่องเต้หลี่ซื่อหมินผู้ที่เปี่ยมไปด้วยคุณธรรมและความสามารถรอบด้านพร้อมทั้งยังทรงมีรูปโฉมที่งดงามปานเทพเซียนแล้ว พระองค์ยังมีขุมกำลังที่ทรงอิทธิพลอยู่ในอาณัติอีกด้วย จึงมิใช่เรื่องแปลกที่แคว้นต่างๆจะอยากร่วมวงศาคณาญาติสร้างเชื้อสายสืบสันติวงศ์

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more