#3 กำไล กรรณิการ์
1097 Words
เรื่อง ภรรยาตีตรา
Episode 3
( กำไล กรรณิการ์ )
กำไล กรรณิการ์ วงศ์สวัสดิ์ อายุ 25 ปี สาวสวยตาคม ผมยาว สถานะไม่ได้แต่งงานแต่มีคนที่คบหาดูใจด้วย อายุวัยยี่สิบห้าวัยกำลังเติบโตของชีวิต กำไลเรียนคหะกรรมด้านอาหาร จบมาก็เข้ามาช่วยงานพี่สาวเพื่อหาประสบการณ์เป็นพนักงานในร้านอาหารแห่งหนึ่ง ที่อยากเก็บเงินตั้งใจอยากจะมีธุรกิจเล็กๆเป็นของตัวเอง…
กำไลมีพี่สาวชื่อสร้อย อายุห่างกัน 5 ปี สร้อยเป็นพี่สาวคนโตที่แต่งงานมีครอบครัวแล้ว สร้อยย้ายมาอยู่กับสามีที่ประกอบอาชีพมีร้านอาหาร กำไลได้มาช่วยงานสร้อยกับพี่เขยตรงช่วงจังหวะเวลาที่พนักงานขาดพอดี กำไลจึงมาเป็นพนักงานที่ร้านอาหารของพี่เขยตั้งแต่เรียนจบ สร้อยจึงจ้างกำไลเหมือนพนักงานคนอื่นๆทั่วไป พนักในร้านอาหารน้อยคนที่จะรู้ว่ากำไลคือพี่สาวของสร้อย เพราะกำไลอยากทำหน้าที่ของตนให้กลมกลืนกับคนอื่น…
ทางบ้านของกำไลไม่ได้ร่ำรวยอะไร เป็นชาวสวนธรรมดาครอบครัวนึงแต่สามารถส่งลูกทั้งสองคนให้เรียนจบได้ ทุกเดือนสร้อยกับกำไลจะส่งเงินให้พ่อแม่ที่ทั้งคู่ทำเป็นการต้องโอนเงินจำนวนนึงของทุกเดือนให้พ่อกับแม่ที่อยู่ต่างจังหวัด…
“ สุขสันต์วันครบรอบ 2 ปีของเรานะ ”
“ ขอบคุณนะคะพี่กฤษ ”
กฤษฎาแฟนหนุ่มรุ่นพี่ของกำไล ที่คบหาดูใจกันมาสักระยะ กฤษฎาเป็นพนักงานออฟฟิตที่ชักชวนให้กำไลไปทำงานด้วยแต่กำไลเลือกที่จะช่วยงานพี่สาว แต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคของความรักของคนทั้งคู่ กฤษฎารักและดูแลกำไลมาตลอด ทั้งคู่พบเจอกันจากการแนะนำของแก็งเพื่อนที่พัฒนามาเป็นคนรู้ใจ กำไลกับกฤษฎาคบหาดูใจกันอย่างเปิดเผย แต่ทั้งคู่ต่างไม่เคยไปมาหาสู่ครอบครัวซึ่งกันและกัน ทั้งคู่ต่างช่วยกันเก็บเงินเพื่อที่จะสร้างทุกอย่างให้กันในวันที่พร้อม ที่จะบอกและเข้าหาผู้ใหญ่
กฤษฎาที่มาหากำไลที่ร้านอาหาร ช่อดอกไม้พร้อมสร้อยจี้คู่ที่กฤษฎาตั้งใจทำเพื่อมาให้กำไลถูกยื่นให้พร้อมใส่ให้กำไล
“ ไลก็มีของขวัญให้พี่กฤษเหมือนกันค่ะ ” แหวนแทนใจที่สลักชื่อของทั้งคู่ไว้ ที่กำไลตั้งใจทำมาให้กฤษฏาแฟนหนุ่มเหมือน ทั้งคู่ใส่แหวนให้กัน
“ เราจะมีกันทุกปีแบบนี้ทุกปีนะคะ ”
จุ๊บ…
“ พี่รักเรานะ ”
“ ไลก็รักพี่ค่ะ ”
ความรักของทั้งคู่กำลังก่อตัวหลอมรวมกันเหมือนดอกไม้ที่กำลังเบ่งบานรับแสงที่อีกไม่นานดอกไม้ดอกนี้จะเติบโตในธรรมชาติของโลกนี้แล้ว…
การติดต่อหาครอบครัวเป็นเรื่องธรรมดาของลูกๆที่ห่างไกลบ้าน ดั่งเช่นกำไลในวันนี้ แต่ครั้งนี้ปลายสายกลับทำให้กำไลไม่สบายใจ
( ไอ้สร้อยมันมีครอบครัวไปแล้ว กำไลเอ็งก็เรียนจบแล้ว แม่อยากให้เอ็งแต่งงานมีครอบครัว )
“ ไลยังไม่อยากแต่งค่ะแม่ ไลอยากทำงานเก็บเงินสักสามสี่ปี สักสามสิบค่อนแต่งเนอะแม่เนอะ ”
( อายุสามสิบ เอ็งจะแต่งตอนแก่เลยรึไง คนในหมู่บ้านพูดกันหนาหูว่าลูกแม่ผิดประเพณี เอ็งจะให้แม่โดนชาวบ้านต่อว่าแบบนี้เหรอ )
“ แม่อย่าไปสนใจสิคะ ไลอยากเก็บเงินสักก้อน ไลอยากทำธุรกิจของตัวเองให้ได้ก่อน ค่อยมาคิดเรื่องนั้น ”
( ไม่รู้แหละ ถ้าเอ็งยังหาคนมาแต่งงานในปีนี้ไม่ได้ หมู่บ้านต้องเป็นคิวของเอ็ง เอ็งต้องแต่งงานกับคนที่แม่เลือก )
“ ……………. ”
หมู่บ้านเล็กๆในต่างจังหวัด ที่มีประเพณีของหมู่บ้านที่สืบต่อกันมา ผู้หญิงที่อายุครบ 25 ปีบริบูรณ์ ที่ยังไม่มีแฟนจะต้องถูกดูตัวโดยแม่ๆในหมู่บ้าน และแม่ๆจากคนจากสถานที่อื่น เพื่อที่จะหาคนที่เหมาะสมเพื่อเดินทางออกไปแต่งงานกับบ้านของฝ่ายชาย กำไลที่อายุครบ 25 ปีบริบูรณ์ที่ยังไม่มีท่าทีว่าจะแต่งงาน จึงเป็นคนที่ถูกจับตาของคนในหมู่บ้าน
“ พี่สร้อย แม่พูดเรื่องประเพณีหมู่บ้านกับไล ”
กำไลที่ไม่สบายใจ พูดกับสร้อย ผู้เป็นพี่สาว ที่สร้อยมีแฟนและได้แต่งงานกับพี่เขยที่คบหาดูใจกัน ก่อนที่จะถูกจับเลือก
“ เรื่องแต่งงานน่ะเหรอ ”
“ อืม…ไลไม่สบายใจเลย ” สร้อยที่เห็นกำไลผู้เป็นน้องสาวสีหน้าไม่ค่อยดีเข้าไปลูบหัวน้องสาวทันที
“ ไม่เห็นต้องคิดมากเลย พี่เข้าใจว่าแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักมันรู้สึกยังไง กำไลกับกฤษคบหากันมาสักระยะแล้ว ทำไมไม่ลองคุยกับกฤษดูล่ะ บางทีกฤษก็อยากแต่งงานกับกำไลแล้วก็ได้นะ เราขัดประเพณีไม่ได้หรอก ถ้ายังไม่พร้อมแต่งงานก็เข้าพบพ่อกับแม่สิ หมายหมั้นกันไว้ก่อน ลองคุยกันดูนะ ”
“ …………… ”
กำไลที่ถูกสร้อยเสนอความคิด ทำให้รู้สึกยิ้มได้ขึ้นมาทันที กฤษฎาต้องเป็นทางออกของกำไลได้แน่ๆ กำไลมาหากฤษฎาที่ออฟฟิตทั้งคู่พากันไปดินเนอร์ด้วยกัน กำไลเห็นช่วงเวลานี้เป็นช่วงที่น่าจะพูดเลยถามกฤษฎาเป็นนัยๆ
“ พี่กฤษคะ พี่คิดว่าเราจะคบกันกี่ปีเหรอคะถึงจะแต่งงานกัน ”
“ ไม่รู้สิ พี่ยังไม่คิดเลย พี่ว่าเราอยู่กันไปเรื่อยๆแบบนี้ก็มีความสุขดีนะ ”
“ ............... ” คำตอบของกฤษฎาแฟนหนุ่ม ทำกำไลชะงัก
“ ถามทำไมเหรอ ? ”
“ อ่อเปล่าค่ะ คือครอบครัวไลอยากเห็นแฟนไลน่ะ พี่กฤษเข้าไปพบครอบครัวไลดีมั้ยคะ ไลอยากให้พ่อแม่สบายใจ ”
“ พี่ว่าอย่าเลย เราช่วยกันเก็บเงิน สร้างธุรกิจด้วยกันก่อนดีกว่า วันนั้นผู้ใหญ่จะมีแต่ภูมิใจกับเราสองคนนะ ”
“ แล้วถ้าเราหมั้นหมายกันไว้ล่ะคะ ”
“ จะทำผูกมัดกันแบบนั้นไปเพื่ออะไรล่ะ เราต่างเป็นอิสระต่อกันไม่ดีกว่าเหรอ ”
“ …………… ”
“ ไม่ต้องคิดมากหรอก พี่รักเราไม่เปลี่ยนใจแน่นอน…กินกุ้งมั้ย พี่แกะให้ ”
“ ค่ะ ”
คำตอบของกฤษฎาทำให้กำไลรู้ว่าแฟนหนุ่มคงไม่ใช่ทุกอย่างของคำตอบ ความหวังเล็กๆของกำไลคงหวังในตัวกฤษฎาไม่ได้แล้ว…
- Writer
