เรื่อง ภรรยาตีตรา
Episode 2
( ดิน ปฐพี )
ดิน ปฐพี เทวจักร อายุ 32 ปี ผู้ชายวัยเลขที่สามที่ยังคงครองโสด ด้วยภาวะการเป็นลูกคนโตจึงมีความเป็นผู้ใหญ่และผู้นำค่อนข้างสูง สง่าและสุขุมเป็นที่เกรงขามของเหล่าลูกน้อง
ดินมีบริษัทวัตถุก่อสร้างขนาดใหญ่ในตัวจังหวัด อุปกรณ์มากมายครบครัน มีลูกน้องนับพันชีวิต บริษัทปฐพีวัสดุก่อสร้าง ที่ดินสร้างขึ้นมาด้วยตัวเองจนตอนนี้ขยายกิจการจนประสบความสำเร็จไปอีกหลายขั้น…
ดินเป็นพี่ชายคนโต มีน้องชายชื่อสายลมและไฟ ที่ต่างมีธุรกิจเป็นของตัวเอง พ่อกับแม่เป็นข้าราชการวัยเกษียณที่ใช้ชีวิตในบั้นปลายอย่างมีความสุข...
ดิน ผู้ชายสุภาพ สง่า มีความเป็นผู้ใหญ่สมอายุ แต่สถานะหัวใจยังคงครองความโสด ดินรักงาน รักอาชีพของตัวเองจนละเลยเรื่องของหัวใจ จนทำให้ครอบครัวรบเร้าอยากให้มีครอบครัวเนื่องจากเป็นลูกชายคนโตของตระกูล
“ ตาดิน อายุอานามสมควรแล้วนะลูก แม่อยากให้ดินมีครอบครัว ”
“ ผมยังไม่พร้อม ”
“ จะให้พร้อมไปถึงเมื่อไหร่ล่ะ จะให้แม่กับพ่อตายก่อนรึไง ”
“ ผมอยากขยายบริษัทอีกสาขานึงให้เรียบร้อยก่อนคับ ผมยังไม่อยากคิดเรื่องอะไรตอนนี้ ” ดินพูดกับผู้เป็นแม่ ฟังดูเหมือนแค่การพูดปัดๆไปเพื่อให้คนเป็นแม่สบายใจ
“ แม่จะรอวันนั้นแล้วกัน ”
“ พ่อกับแม่ก็แก่ลงไปทุกวัน นั่งๆนอนดูลูกๆประสบความสำเร็จด้านการงาน แต่พ่อก็อยากเห็นดินประสบความสำเร็จด้านชีวิตคู่นะ ” ผู้เป็นพ่อพูดขึ้นอีกคน
“ แม่กับพ่อสองคนสองแก่ อยากมีหลานวิ่งเล่นในบ้าน ตาดินเข้าใจแม่กับพ่อใช่มั้ยลูก ”
“ คับ ผมเข้าใจ ”
ดินพยักหน้ารับคำผู้เป็นพ่อแม่ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของการพูดเรื่องนี้ ตลอด 3 ปีที่ท่านทั้งสองต่างพูดให้ดินเข้าใจ แต่ดินทำได้แค่ยื้อระยะเวลาให้นานออกไปแค่นั้น…
“ พ่อกับแม่รุกพี่อีกแล้วเหรอ ? ”
สายลม น้องชายคนรองถามขึ้น เมื่อดินพี่ชายเดินออกมาจากที่คุยกับพ่อแม่
“ อืม ”
“ แต่งเลยสิพี่ ผมก็อยากเห็นพี่มีเมีย ” ไฟน้องชายคนสุดท้องพูดหยอกล้อพี่ชายขึ้น
“ กูอยากทำงาน ไม่อยากมีครอบครัว ”
“ พี่เป็นพี่ชายคนโต พ่อกับแม่ก็อยากให้พี่มีเมียคนแรก มันก็ธรรมดาแล้วแหละพี่ ” สายลมเอ่ย
“ แต่งๆไปเถอะพี่ แก่ไปก็ลำบากพี่ไม่ใช่มะพร้าวนะที่ยิ่งแก่ยิ่งมันส์ ” ไฟพูดพร้อมจับไหล่พี่ชายอย่างดิน
“ ใช่…กูไม่ใช่มะพร้าว แต่กูเขกกะบาลมึงได้ ”
ตุ๊บ…
“ โอ๊ย…เจ็บนะพี่ ”
“ ไอ้ไฟ มึงก็ไปล้อพี่ดิน ” สายลมพูดเอะไฟ น้องชายคนเล็กที่ทะเล้นไม่มีใครเกิน
“ ผมล้อเพราะผมรักหรอกพี่ เนอะพี่ดินเนอะ ” ไฟเข้าไปกอดอออดอ้อนพี่ชาย
“ จะขออะไร ? ”
“ ไม่ได้ขออะไรเลย ผมกอดจากใจนะพี่ ”
“ วันก่อนไอ้ไฟก็เข้ามากอดผมแบบนี้ สุดท้ายมาขอให้ผมเปย์เหล้ามัน ” สายลมพูดขึ้น
“ เพลาๆเหล้า บุหรี่ลงบ้างนะทั้งลมทั้งไฟ ”
“ ค๊าบ…พี่ชายที่แสนดี ” สายลมเข้าไปกอดพี่ชายอย่างดินอีกคน
“ ผมเชื่อนะพี่ ว่าพี่ดินของผมต้องมีครอบครัวที่ดี เป็นผู้นำที่เก่งได้ มีลูกที่น่ารักมากแน่ๆคับ ” ไฟเอ่ยขึ้น
“ กูยังไม่อยากคิด วันนั้นมาถึงคงทำอะไรไม่ได้ ”
ดินที่ครองความโสด ไม่มีใครผูกมันหัวใจ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีคนที่คุยๆอยู่ วรรณภาผู้หญิงที่ดินคุยๆ ที่สามารถไปไหนมาไหนด้วยแต่ไม่ใช่การผูกมัด หรือเป็นเจ้าเข้าเจ้าของกัน
“ ดิน ไปหาอะไรอร่อยๆทานกันมั้ย ? ”
วรรณภาเข้ามาหาดินที่บริษัท ที่ไม่สามารถเข้าไปในห้องส่วนตัวได้ที่ทำได้แค่บอกพนักงานหน้าห้อง
“ อืม… ”
ดินออกมากับวรรณภา ระหว่างที่รถติดไฟแดงสายตาของดินเหลือบไปเห็น ผู้หญิงใส่ผ้ากันเปื้อนสีน้ำตาลคนนึงที่กำลังจะคุยกับยายคนนึงที่จะข้ามถนน แต่รถเลนนั้นได้มีสัญญาณไฟเขียวอยู่ แต่เมื่อรถมีสัญญาณไฟแดง ผู้หญิงคนนั้นได้หันหลังให้ยายขี่หลังพาวิ่งข้ามถนน แต่วิ่งไปได้ครึ่งทางยายได้ทำกระเป๋าตก ผู้หญิงคนนั้นรีบวิ่งพายายไปให้ถึงถนนอีกฝั่ง ซึ่งเป็นฝั่งของดิน แต่รถกำลังจะไฟเขียวแล้ว
“ ดิน…นั่นดินจะไปไหน ? ”
“ ………… ”
วรรณภารีบถามขึ้นทันที เมื่อเห็นดินเปิดประตูลงจากรถ แต่ดินไม่ตอบอะไรกลับไป กลับรีบวิ่งไปขวางรถแล้วหยิบกระเป๋าใบนั้นที่ตกอยู่กลางถนน
“ ขอบคุณมากนะพ่อหนุ่ม แม่หนูด้วยนะลูก ” ดินยื่นกระเป๋าใบนั้นให้ยาย
“ ไม่เป็นคับ ”
“ แล้วยายจะไปไหนคะ หนูจะได้ไปส่ง ”
“ ไม่เป็นแม่หนู ยายรอหลานแถวนี้อีกประเดี๋ยวก็คงจะมา ว่าแต่แม่หนูชื่ออะไรเหรอลูก ”
“ หนูชื่อกำไลคนสวยค่ะ ”
ผู้หญิงใส่ผ้ากันเปื้อนคนนั้นชื่อกำไล พูดด้วยรอยยิ้มที่ยิ้มแย้มสดใส ดินมองกำไลผ่านแว่นตาดำอย่างไม่ละสายตา
ปิ๊ดดดด..…
“ พี่ชาย รถบีบแตรรถพี่แล้วค่ะ ”
ดินชะงักตกใจเมื่อได้ยิ้มเสียงแตรรถที่สัญญาณไฟให้เคลื่อนแล้ว ก่อนจะหันไปพยักหน้าโค้งตัวให้ยาย แล้วหันไปหากำไลก่อนจะรีบวิ่งมาที่รถ
“ ดินจะไปช่วยเขาทำไม รถบีบแตรไล่เลยเนี่ย ”
“ ถ้าไม่ช่วยอะไรก็อย่าเป็นภาระคนอื่น ”
“ ……....…. ”
ดินขับรถเคลื่อนตัวแต่สายตามองผ่านแว่นไปทางผู้หญิงที่ชื่อกำไล ผู้หญิงธรรมดาแต่ทำให้ดินต้องหันกลับไปมองผ่านแว่นตาดำอีกครั้ง...