HANGGANG SA MAIHATID na namin si Nickos sa mama nito ay hindi ko pa rin kinikibo si Sir Kael. Medyo nakaramdam pa nga ako ng hiya kay Ma'am Brianna dahil kahit kaharap ito ay hindi ko talaga maiwasan ang pagsimangot. Panay tuloy ang mga kuryosong tingin nito sa akin. Pasimple na lamang akong umiiwas.
Hindi ko pa rin kasi makalimutan ang naging pag-uusap namin ni Sir Kael kaninang umaga, pagkatapos ng almusal...
"Bakit po nasa basurahan ang mga damit ko, Sir?"
Kulang na lang ay magbuhol ang mga kilay ko sa pagsasalubong habang nakatingin dito. Hawak ko pa rin sa isang kamay ko ang supot ng basura na kinalalagyan ng mga uniporme ko, na kung tama ang hinala ko ay ito ang may gawa.
Tila naman hindi na ito nagulat sa tanong ko. Kung wawariin pa nga, sa nakikita kong ekspresyon ng mukha nito
