หลังจากแม่ของลูกหลับไปอีกครั้ง สิงหราชไม่ได้ไปไหน เขานั่งเฝ้าเธอไม่ห่าง รอจนเธอตื่นขึ้นมาอีกครั้งในตอนที่พยาบาลพาหนูน้อยพรพระพายมาสอนวิธีให้นม
คุณแม่มือใหม่เองก็จ้องมองลูกน้อยในอ้อมแขนตาเป็นประกาย ตอนนี้ปากน้อยๆ กำลังดูดเต้านมของเธออยู่
สิงหราชที่ยืนดูอยู่ใกล้ๆ หัวใจอิ่มเอมจนพูดไม่ออก
หลังจากให้นมเสร็จ สิงหราชจึงมีโอกาสได้อุ้มร่างจิ๋วๆ ครั้งแรก ดวงตาคมกริบอ่อนโยนทอดมองลูกน้อยนอนหลับตาพริ้มในอ้อมแขน จู่ๆ ดวงตาก็เริ่มร้อนผ่าวเหมือนน้ำตาพานจะไหลลงมาอีกครั้ง จนต้องส่งคืนแม่ของลูก เพราะกลัวน้ำตาจะหยดโดนลูกสาว
พรพิรุณมองคนอ่อนโยนมากยามอยู่กับลูก เขาดูอบอุ่นอย่างที่เธอไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน เธอก้มมองลูกน้อยในอ้อมอกอย่างขอบคุณที่เข้ามาทำให้ได้เห็นมุมนี้ของเขา
“หนูเพิ่งรู้ว่าคุณสิงห์ร้องไห้เก่งกว่าลูกอีก” เธอแซวคนที่ดวงตาแดงก่ำ พร้อมฉีกยิ้มให้เขาด้วยความสุขใจ
สิงหราชหัวเราะน้อยๆ กับคำแซวของหญิ
