"Kanina ka pa tahimik." Niyakap ko siya na nanunuod ngayon ng TV. Mula noong bumalik siya galing sa dagat at kahit pa ipinakita kong inubos ko ang niluto niya. Hindi niya pa rin ako pinapansin hanggang ngayon.
Nakasimangot akong gumilid ng upo habang tinititigan siya. Seryoso lang ang mukha niya. Mukhang mali na nasabi ko ang pangalan ng Stephen na 'yon sa harapan niya. Galit na siya ngayon.
Bigla siyang tumayo at pinatay ang TV. Nagulat ako at napatayo rin para sumunod. Tumigil siya nang mag-ring ang telepono namin.
"Ako na," paalam ko.
Pumayag siya kasi alam niyang si Mommy 'yon. Nagpatuloy siya sa pag-akyat sa hagdan habang nakapamulsa at hindi na ko binalikan ng tingin.
"Hello?" nakabusangot kong sinagot ang tawag.
"Lory?" Umiiyak 'yung lalaking nasa kabilang linya kaya napaku
