บรรยากาศเช้านี้ขมุกขมัวด้วยเมฆฝน...
ผมปั่นจักรยานออกจากบ้านตั้งแต่เช้ามืด ปูโน่ยังไม่ตื่นเลยด้วยซ้ำ หมอนั่นฝากใบลาป่วยไว้กับผมตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ตกลงเมื่อวานก็ไม่สบายจริงดิ? อย่าบอกนะว่าเพราะผมเทน้ำเย็นใส่หัวมันอะ... แต่... ไม่ใช่หรอกน่า! เพราะวันๆ หมอนั่นเอาแต่อ่านหนังสือกับหมีโหดไม่ได้ออกกำลังกายเลยมากกว่า พอป่วยขึ้นมาก็อ้อนให้ยัยนั่นไปดูแลประจำ เหอะ! อ่อนชะมัด
ทั้งที่หมอนั่นมีสายเลือดแบบเดียวกับผมไหลเวียนอยู่ในตัวเชียวนะ!
แต่เดี๋ยวก่อนนะ...
จะว่าไปวันนั้นที่ผมดอดเข้าไปในห้องเอฟา
‘ฉันจะเป็นหมอให้ได้! เพื่อปกป้องนาย / Eva’
ใช่! เอฟาเขียนแบบนั้นไว้ที่หลังรูปถ่าย ที่สอดไว้ในหนังสือเรียนภาษาอังกฤษ ‘จะเป็นหมอ’ เพื่อ ‘ปกป้อง’ นั่นต้องเป็นรูปของ... ปูโน่แหงซะ!! ก็รอบตัวพวกเราไม่มีใครอ่อนแอขี้โรคเท่าหมอนั่นอีกแล้วนี่ โรแมนติกสุดๆ น่าเอาไปสร้างเป็นหนังเกาหลี แล้วให้พระเอกแบบปูโน่ตายตอน
