“มะ....ไม่ใช่อย่างนั้นนะ อ้ะ!” กุลธิดาแทบทรงตัวยืนต่อไปไม่ไหว ก็คนเจ้าเล่ห์ตรงหน้าของเธอช่างเอาแต่ใจ แต่ก็แปลกที่ตัวเธอก็อยากเอาใจเขาเช่นกัน
“ไม่ใช่อย่างนั้นแล้วยังไง หืม?” ญานิศราขบเม้มติ่งหูของคนตรงหน้าอย่างแผ่วเบา ส่งผลให้คนที่ยืนเกาะไหล่ของอีกคนเผลอลงเล็บจิกฝังเข้าไปเพราะความเสียวซ่าน
“ปะ...ปล่อยก่อนสิคะ ดะ...เดี๋ยวเกวอ้ะ! อธิบายให้ฟัง” แม้ปากเธอจะพร่ำบอกให้เขาปล่อยแต่การที่เธอส่งมือไปรั้งท้ายทอยของใครอีกคนมันช่างขัดแย้งกันเสียจนยีนส์ได้แต่นึกขบขัน
“ฉันให้โอกาสเธออธิบาย...” เขาผละหน้าออกมามองอีกคนด้วยสายตาแพรวพราว “จนกว่าเกมส์ที่ฉันเริ่มจะจบสิ้นลง...”
ญานิศราที่เมื่อบอกความต้องการของตัวเองแล้ว เขาก็โน้มใบหน้าเข้ามาเชยชิมความหวานจากริมฝีปากสวยของกุลธิดาอย่างร้อนแรงในทันที
ทั้งสองต่างขบเม้มริมฝีปากของกันและกันตามไฟปรารถนาที่กำลังประทุขึ้นมาทั่วร่างจนรู้สึกว่าร่างกายของเรากำลังจะมอดไ
