หลังจากเรื่องจบลงแบบขัดใจกุลธิดา เธอที่นึกขึ้นได้ว่ามีเรียนจึงเอ่ยขอตัวไปเรียนต่อทิ้งให้เขายืนอยู่กับแม่ของเธอเพราะตอนนี้เธอยังไม่อยากจะสนทนากับเขาสักเท่าไหร่
แค่เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำไมถึงกับต้องไล่ผู้อำนวยการออกด้วยนะ!
หลังจากที่เรียนจนเสร็จ กุลธิดาก็เดินออกมาพร้อมกับรัตน์ลดาก่อนสายตาจะชำเลืองไปเห็นคนหน้าตาดีที่นั่งไขว่ห้างรอเธออยู่ที่โต๊ะใกล้ ๆ กับทางขึ้นบันได เสื้อสูทสีดำของเขาถูกวางอย่างไม่ใส่ใจอยู่บนโต๊ะ เพราะอากาศที่ค่อนข้างร้อน เขาจึงพับแขนเสื้อเชิ้ตสีขาวขึ้นมาจนถึงข้อศอก ส่วนกระดุมก็ยังถูกปลดสองเม็ดให้กุลธิดามองอย่างไม่ชอบใจ
ก่อนจะมีผู้หญิงหุ่นเซี๊ยะปากแดงคนหนึ่งเดินตรงไปทางโต๊ะของเขาแล้วหลังจากนั้นก็...
“ว้าย!” แก้วน้ำหวานในมือของหล่อนหกมาเลอะเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวแพงของเขา ยีนส์ตวัดสายตาขึ้นมองคนที่ยืนทำหน้ารู้สึกผิดก่อนที่เขาจะถอนหายใจออกมา “พลอยขอโทษนะคะ พลอยซุ่มซ่าม” หล
